Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

spotkanie


Rekomendowane odpowiedzi



zmęczony autobus przystaje
z zachwytem oczy otwieram
zanurzam ręce w ziemi znanej
wzruszenie żywym tchnie sercem

klucze w starym zamku
nikt mnie tu nie wita
tylko mole latają
i podłoga zgrzyta

zatopiona w obrazach
już nie istniejących
ożywiam postacie
bliskie kochające

za oknem gołębie
gruchają radośnie
rozkładam kanapę
otulam sie w pościel

ramiona ciepłym ranem
tak młodo rozśpiewane
a na stole stęsknione
świeże kwiaty różane

cudowny zapach szczęścia
a każdy ruch radością
rękoma ujmujesz mą twarz
niebiańsko rozmarzoną

dwa światy wirują
przenikają myśli
oczami się wbijamy
do serc naszych głębi

autobus znów rusza
popatrz w moją stronę
rozrzuć płatki różane
w przestrzeń rozdzieloną
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Utwór czyta się z zapartym tchem ze względu na subtelne metafory i treść splecioną kolejnymi sytuacjami. Z wiersza wynika, że odbyłaś długą, bardzo długą podróż w czasie i przestrzeni do zdarzeń i miejsc bliskich sercu. Odnoszę wrażenie, że było to udane spotkanie z czasem przeszłym i terażniejszością. Nie pozostaje nic innego jak zasypać przestrzeń płatkami różanymi. Pozdrawiam serdecznie. Pozwól wrócić czasami by poczytać o pozytywnym przesłaniu tego wiersza,

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...