Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

kiedy nie umiałem jeszcze mówić
pod okno przylatywaly ptaki
rozmawiały w znanym mi języku
choć imiona ich były tajemnicą

dzis wiem że są to jaskółki
rysujące klucze wiolinowe w ogrodzie
a to o czym mówiły wtedy
zniknęło w pierwszym moim słowie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




do MN: gratuluję polotu. lekki jak ołowiany bębenek. pytają o ciebie na forum weterynaryjnym.

do autora: świetny! kwintesencja prawdy o niepowetowanych stratach krainy niewinności na rzecz kroku w przyszłość.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


e tam. kwintesencją pozostaje pięć* starożytnych słów: "Wiem, że nic nie wiem"
ukazujących mędrca, którego nabywana latami wiedza doprowadza do punktu wyjścia.
niby po co Sokrates je wypowiedział?

* a właściwie cztery: "scio me nihil scire"
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




pytasz po co? może z sympatii do Platona żeby ten mógł napisać"Dialogi"?
a może właśnie odkryłeś prawdziwą przyczynę jego samobójczej śmierci?
uff zagalopowałam się-pozdrawiam serdeczie. a.m.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




do MN: gratuluję polotu. lekki jak ołowiany bębenek. pytają o ciebie na forum weterynaryjnym.

do autora: świetny! kwintesencja prawdy o niepowetowanych stratach krainy niewinności na rzecz kroku w przyszłość.

Ava aleś Ty wyszurnięty
www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=59526
tu też język zapomniany
i ani krzty nie porównuj, jedynie zdobądź się na
odwagę i nie klep głupot, ok?
MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




pytasz po co? może z sympatii do Platona żeby ten mógł napisać"Dialogi"?
a może właśnie odkryłeś prawdziwą przyczynę jego samobójczej śmierci?
uff zagalopowałam się-pozdrawiam serdeczie. a.m.

zatoczył, przynajmniej tymi słowami, koło. te, które zatoczymy wszyscy - jeden prędzej, drugi później. równie serdecznie.

ps.
a co powiesz na moją miniaturkę?

dziecięca algebra -
ósemka i ósemka
jaskółka

powiedzmy, w kontekście ósemki jako (hi hi)... "zęba mądrości"?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



rozumiem, że odreagowujesz Wnuczka jednak potykasz się o własną poprzeczkę.
wyluzuj, forum to nic osobistego, ok?
a przy okazji... masz coś z tą zoologią. pozdrawiam - daleka od złośliwości...a.m.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



trafne, nie sposób się nie zgodzić.
co do miniaturki:
miniaturka, jak sama nazwa wskazuje
ma mikro naturkę i tym nas ujmuje
ma siłę rażenia mini intelektu
od zęba po... głębię każdego defektu.
ps. z biegu, specjalnie dla Ciebie. pozdrawiam. a.m.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



rozumiem, że odreagowujesz Wnuczka jednak potykasz się o własną poprzeczkę.
wyluzuj, forum to nic osobistego, ok?
a przy okazji... masz coś z tą zoologią. pozdrawiam - daleka od złośliwości...a.m.

mam odreagowywać tego gościa od ściany?
ech, zoologia czy nie - staram się by wiersz
był o czymś - a nie tylko snem nie-do-po-wie-dzianym
a luzowanie? spoko
MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


naprawdę takie to śliczne dla mnie?! czuję się jak w bajce Piękna i Wstrentny, z tym, że nie ma takiej opcji żebym na końcu zmienił się w pięknego Królewicza. smutne to i sprawiedliwe...
  • 4 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tańczyły, śpiewały, pijane obłędem, Oszalałe, w upiornych podskokach. Po chwili krótkiej do kotła, równym rzędem, Stały za sobą w ciemności zmrokach.   W kotłach smakołyki się zagotowały: Tłuste mięso z udźca baraniego, Na zakąskę zaś zioła przygotowały I drobinkę kwasu chlebowego.   – Ja, to tamtej mleko zabiorę – za karę, Bo mnie nazwała staruchą starą, Że niby ona wielką posiada wiarę, A ja jestem zgryźliwą poczwarą.   – A ja, to plagę szkodników na pszenicę Ześle sąsiadce, co do kościoła, Wczoraj ledwie – wyobraź sobie – w rocznicę, W biegu na msze poszła chylić czoła,   Wymodlić wybawienie przeklętej duszy, Bo deszcz sprowadziłam na jej pole. Tamtej zeszłorocznej, przeraźliwej suszy Pokonała zawistną niedolę,   A ona, że to niby czary, że szkodzę. Nie pomogę więcej – źli są ludzie. W smutku spuściła głowę. – Od nich pochodzę, Dbali, wychowali, w pocie, w trudzie.   Zamartwiła się nad swoimi słowami, A sumienie poruszyło strunę, Która w duszy – nakazami, zakazami – Drapie niewidzialną oczom łunę.   Wrzask. Na kłótniach i na sporach noc upływa, Zmęczone i rozdrażnione – senne, Na niczym już im nie zależy, nie zbywa. Blisko świt słońca, zorze promienne.   Wtem pojawia się demon, kozioł kudłaty, One w strachu: przewiniła która? Wchodzą z lękiem na latające łopaty – Złego aura: upiorna, ponura.   Matoha syczy, czerwone oczy wbija, Dokładnie ogląda, wzrokiem bada, Czy która nie zwodzi albo nie wywija, Kłamie, oszukuje. To szkarada –   Pomyślały. Pokorny wzrok w ziemię wbity. Na to on: sprawiedliwość – tak Zofio – Wiedźmy, czarodzieja, maga czy wróżbity Jest matką i waszą filozofią.   Straszyć czy szkodzić – nie. Wam pomagać dane. Ziół leczniczych poznałyście sekret, Przepisy na różne choroby podane Nosicie jak podpisany dekret.   Wymagam więc jako strażnik waszej pracy, By morale przestrzegane były, W przeciwnym razie na rozkaz was uraczy Sroga kara. Diabły będą wyły   Z klęski, z zatraty waszej, z waszej głupoty Wyły będą pod niebiosa same, Winne będziecie jeżeliście miernoty Pod odpowiedzialnością złamane.   Wiedźmy w strachu całe przed Matohem stały. Wygląd jego jak demona z piekła: Kozioł zawistny i to kozioł niemały, Oczy czerwone, gęba zaciekła,   Na głowie rogi, zębiska, czarna grzywa, Lecz co innego bardziej przeraża: Odgłos co się z głębi gardła wydobywa, I śmiech, który raczej nie zaraża.   Z piekła rodem, więc dlaczego zapytacie, Czuwa pilnie, by wiedźmy chroniły, A nie wiodły ku zgubie, żalu, utracie? Cóż? Prawo, prawem – tu prawo siły.
    • @KOBIETA - @Berenika97 - @Rafael Marius - dziękuje uśmiechem -
    • @huzarc ...bez nachalności... To był klucz do napisania tych wersów.   Dziękuję, pozdrawiam. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - zawsze tak było - tylko dlaczego -                                                                               Pzdr.serdecznie. @Posem - dzięki - 
    • @tie-break To właśnie w tej słabości mamy siłę, Której nie da nam żaden mur. Pozdrawiam @Berenika97 Mówią — czas uleczy, lecz kłamią jak nikt, czas to tylko mit. Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...