Wiatr

[joaxii]

uciekając przed stałością
chowa się
pod poduszkę pełną myśli

niechcący
rozdmuchuje je po całej głowie
jakby zaczął sypać śnieg

chwytam pojedyńcze płatki
które topnieją w palcach
wymykają się

w mojej głowie
narasta entropia

[natalia]

Śliczne joaxii
Tak się tylko zastanawiam czy w drugiej zwrotce nie powinno być "sypać śniegiem" przecież on rozdmuchuje i sypie śniegiem tzn tak mi się wydaje, że i to jest sprawką wiatru ale może się mylę.
Za to pierwsza i trzecia zwrotka jest świetna
Serdecznie pozdrawiam
Natalia

[seweryna żuryńska]

joaxii!

ależ pięknie...rewelacja

tak o wietrze...niesamowite

ogromne dzięki

[Jolanta Sztejka]

niesamowicie mnie absorbuje ten wiersz, jest w nim coś co karze do niego wracać, opisujesz w bardzo obrazowy sposób, bardzo dobrze mi sie czyta i odbieram go bardzo, ale to bardzo osobiście, bo przypomina moje szalejące mysli, które równie często jak zima snieg rozpływaja mi sie w dłoniach...
ładnie, subtelnie
pozdrawiam

[Konrad]

Wiatr czy nie wiatr, może być.