Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

na pochmurnym niebie
słońca dziś szukałam
wnet burza nadeszła
nagle oniemiałam

błyskawice i pioruny
biły niebo całe
siekąc je na strzępy
ja w bezruchu stałam

wiatr poganiał chmury
z deszczem zapłakałam
bez nakrycia głowy
cała przemakałam

gdy ucichły grzmoty
i cisza nastała
blask kałuże gładził
ja się zachwycałam

na bezchmurnym niebie
tęcza malowała
idąc wprost do ciebie
burzą rozszalałam

Opublikowano

Marlettko

zdecydowanie za dużo
zastanawiałem się czy tylko pierwszą i ostatnią zostawić
- bo ostatnia najlepsza.
Ale chyba coś ze środka też można np. taka kompilacja

na pochmurnym niebie
słońca dziś szukałam
wnet burza nadeszła
cała przemakałam

gdy ucichły grzmoty
i cisza nastała
blask kałuże gładził
ja się zachwycałam

na bezchmurnym niebie
tęcza malowała
idąc wprost do ciebie
burzą rozszalałam

pozdrawiam:)

Opublikowano

Była taka piosenka E. Bartosiewicz "Z kła ma łam" ;)
i podoba mi się - nawet bardzo.
Nie wiem Marlett, co powiedzieć, ale powiem prawdę.
Mnie to "ałam" jakoś - psiakość nie przekonuje,
a lacemu? Nie wiem...
Ale serdecznie pozdrawiam. :)

Opublikowano

Witaj.Ciągle w biegu i czasem przeoczyć mi się zdarza:)Fajnie o tej burzy;
przyjęłam, że -ałam należy do stylu wiersza i niech sobie tak będzie:)))
Chyba podobnie myślałaś:))) pisząc w ten sposób?Mnie jakoś omijają
wszelkie burze i jest trochę nudno, bo to przecież też swego rodzaju przeżycie:))
Pozdrawiam serdecznie:)) EK

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Przyjemny wiersz. Kiedyś miałem dryg do rymów, ale jakoś mi przeszło.
    • Gdy będę zasypiał zdmuchnij z włosów ptaki Omieć rączką swoją myśli nieborakie Uśnij oczy moje w głębię się zanurzą Odczaruj powoje co me myśli burzą Wyrwij korzeń z głowy rozpal rozum iskrą Upuść na mnie wrzosy poezją rozbłysną. Pocałuj mnie w usta zagryź wargi swoje W piąstce ściśnij prochy odsącz soki moje Ponad głowę podrzuć co ze mnie zostało W trawie ukryj dłonie wrośnij w brzozę białą Całą sobą poczuj drzewo rozedrgane Dusze zawirują ponad naszym gajem. Samotność Cię straszy całą bezwzględnością Nie miej na nią czasu zajmij się miłością Bo choć niepozorna jest ta Pani duszy Oddaj jej marzenie to kamień rozkruszy Zawezwij ptaszęta ukwieć nimi włosy Wstąp na nasze pole... widzisz sianokosy?!    
    • Dla mnie poezja bez rymów jak muzyka bez melodii, więc wiem, że taka jest, ale nie czytam i nie słucham. Pozdrawiam
    • Smutne, ale jak to jest, że mimo wszystko, w Polsce dzieje się lepiej, niż u wszystkich państw dookoła, oprócz Niemiec, ale to raczej na ich zachodzie. Czesi, zwłaszcza Węgrzy i Słowacy zostali w tyle i nam zazdroszczą. Zdanie, że Polska udaje, że jest państwem jest bardzo niesprawiedliwe, bo nigdy w historii naszej długiej, w Polsce nie żyło się lepiej, nie było nowocześniejszej gospodarki i niższego bezrobocia, a stało się to w jednym pokoleniu. Jednym z przyczyn jest pompowanie złych wiadomości, które się sprzedają najlepiej, a których taki obraz powstaje. Nikogo nie interesuje to, że powstało 10 fabryk, a tylko to, że jedna padła, z czego wniosek - nie ma przemysłu. Nawet to, ze Robert Lewandowski był najlepszym strzelcem w najlepszych klubach wywołało jedynie falę hejtu i zawiści. Jest wiele zła, spowodowanych w dużej mierze powszechnym alkoholizmem i innymi używkami, ale też frustracją powodowaną ogromnymi oczekiwaniami, niemożliwymi do szybkiego osiągnięcia. Marazm i beznadzieja były za komuny, za której w ostatnich jej 10 latach doszło do bankructwa państwa, tak więc zaczynaliśmy transformację bez kapitału z węglem, jako najważniejszym produktem eksportowym. Teraz jest inaczej i szkoda że wielu tego nie widzi.  Pozdrawiam
    • @Groschek Pierwszy raz skumałam Twój wiersz. Nie wiem, kto bardziej się postarał, Ty czy ja :)  Jest chaotyczny i piękny jak sen dziecka, które widziało za dużo bajek. Wszystkie te bajki znam – i chętnie ich słucham do dziś, bo czegoś uczą. Dziękuję.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...