Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

strzała drasnęła
gorączka
gęstnieją mroczki
jeszcze zarysy ciemnieją
światła coraz mniej
czy to już koniec

w drgającym bezładzie
postać
chyba kobieta
nie widzę wyraźnie
słyszę
- teraz ja będę twoim światem



23 sierpnia 2004

Opublikowano

Podoba mi się w tym tunelu, ale troszku inaczej bym to widział.
A nóż... się przyda? ;)
Pozdrawiam.

strzała drasnęła trucizną
gorączka
gęstnieją mroczki
jeszcze zarysy
ciemnieją światła coraz mniej


już koniec?
w bezładzie postać
drgająca
chyba kobieta
nie widzę wyraźnie
słyszę:
- teraz ja będę twoim światem

Opublikowano

dziękuję za wizytę i słówka

tak trochę dziwią mnie te dreszcze,
bo wiersz stary i w pierwotnej wersji być zatytułowany:

"Bełt Kupidyna"
i pisany był o rodzącej się miłości

Pozdrawiam;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dokładnie tak to odebrałam:) pozdrawiam Panie Wiktorze. Stała czytelniczka:)

Panno Beatko
dziękuję i cieszę się, że tak właśnie Waćpanna odebrała;)
Bo jakże by inaczej - co kobieta to KOBIETA.
Pozdrawiam serdeczniuchno;)


PS. Przepraszam, że tak późno odpisuję,
ale od kilku dni jestem bez internetu w domu maaaakabrrrraa :(
i tylko co nieco wrzucam na org w miejscu pracy.
Zmieniam usługodawcę z lokalnej Vectry na Netię
zobaczę czy to nie przypadkiem zamiana siekierki na kijek:))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena toż przecie od razu zastrzegłem że człowiek strzela a a Panbucek kule nosi.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Dzień dobry, trochę pan się spóźnił  Przepraszam bardzo, zabłądziłem w próżni  Skąd pan przebywa, opowie pan coś o sobie Jestem dziwną istotą, nie rozumiem sam siebie  Brzmi to znajomo, nie zawsze idzie nam po myśli  Oczywiście, lecz czuje, że moje życie to nieustanny wyścig  Za czym pan tak gna? Jeśli mogę wiedzieć Jasne, że tak. Mogę panu opowiedzieć  Goniłem za miłością i poprawą własnej egzystencji Nie wyszło mi to dobrze, a chciałem być jak sól tej ziemi A więc, co poszło nie tak? Zbyt bardzo się starałem, nie zadbałem o głowę  Teraz nie opuszczam myśli, jakby czarodziej rzucił klątwę  Zabrzmiało to poważnie, może Pan swobodnie spać? Mogę, gdy moje oczy nie mogą rady dać  Chciałbym bardzo Panu pomóc, ma pan jakieś zainteresowania? Uprawiałem dużo sportu, teraz każda czynność jest jak olimpiada Zresztą, jaki Pan? Nikt tak dobrze mnie nie zna, jak moje drugie ja Bardzo dobrze wiesz, że przez ciebie nie mogę spać  Nadchodziłeś zawsze, w najgorszym momencie Chciałeś mej poprawy, teraz jestem tu gdzie jestem  Ty mi doradzałeś, się mną opiekowałeś Gdyby ciebie nie było, było by mi łatwiej  Szanowny Panie, proszę o spokój  Byłem spokojny, lecz ty mi go zabrałeś  Wiem już jedno, odseparuje się od ciebie Ponieważ dla mnie nie jesteś, żadnym człowiekiem 
    • Róże   Że się słowik rozśpiewał nad tobą W ten czas gdy kwitła łąka i maj A słońce które dało ci kolor Widziało krew czerwieńszą niż kwiat   By ciernie co rdzeń plotły ku górze Chciały marzenia oddać niebiosom Mogły na strzępy potargać uczucie Bo ich błękity wziąć same nie mogą
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Samotny podróżnik - Tie-break/listopad 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...