Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Lepiej niech pani przestanie się zagalopowywać i wróci już na Ziemię: wiersz o Zawiszy jest denny. Zero poezji, zero fabuły, zero faktów historycznych bo samo imię Zawiszy Czarnego pozbawione kontekstu nie wystarcza nawet na wirtualny papier toaletowy.

=-=
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pani chce chyba wylecieć, jak wczoraj niejaki tomasz roman. A może to kolejny klon tej samej osoby bo sposób zachowania podobny? Jeszcze raz proszę spróbować przyjąć do swojej świadomości moją opinię o wierszu: Słaby, nawet beznadziejny. Symbol Zawiszy użyty bardzo dowolnie, równie dobrze można zamienić go na Leppera czy Majakowskiego - ten drugi też do końca życia pozostał wierny swoim wątpliwym dziś ideałom. Jakiś kot w tle - Zawisza miał kota? Pani zdaniem ktoś jest niespełna rozumu obstając przy swoich ideałach? Ja obstaję: ten wiersz nie ma w sobie ani krzty poezji. Wersy to pic na wodę, bo nawet jako proza nadaje się to tylko do kosza na Pulpicie.
Czy pani przyjmuje do świadomości moją opinię na temat tego wiersza, czy dalej będzie mnie prześladować epitetami pod moim adresem?
Proszę spróbować bronić swój wiersz, chętnie poczytam co niby w nim zasługuje na miano: poezja?

=-=
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pani/pan się zapomina! Proszę nie umieszczać w dziale "Wiersze zaawansowane" podobnych szmir a obiecuję nie odzywać się co myślę na ich temat.

=-=
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Zależy to od oceny nie/pozytywnej wiersza? Proszę w takim razie napisac coś lepszego, wtedy pochwalę a nie domagać się, i to bezczelnie o hołd dla Kiczu!

Prędzej się zmieści 100 słoni do wanny,
niż ciut poezji w 100 wierszach Lilianny.

=-=
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Co to znów za pustosłowie poukładane w wersiki? To ma być pewnie wiersz?
Nie mam chwilowo czasu, ale i od ręki tak mogę, proszę bardzo panie grafoman:

Zakuta pała chciał zostać poetą
siedmioramiennej Muzy rycerzem
marnował cenny czas jej często
rzeżuchę siać ci, lub myć talerze!
kamieniem, kijem się przed nim broniła
siedmioramiennie go siekąc po łbie
marnując słowa i czas na kretyna
mordując talent innych bezwiednie
zamiast ich natchnąć do czegoś pięknego

nieszczęsna w końcu zwiała przed siebie
schowała w dziurze czarnej jak rozpacz
szukał jej palant próżno po niebie
się roglądając z mądrością osła
Poezjo, gdzie jesteś? Poezjo! Poezjo!
przedstaw że mi się, wystaw choć palec!
grabami chwytał za każde drzewo
fosy obchodził a nawet w kale
maczał swe pióro, lecz na nic
na próżno -
minęło mu życie, zostało gówno.

=-=
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Powiedz pan, jeśli to co piszesz nie jest kiczem, to co nim jest w takim razie?
Stachura mówił "wszystko jest poezją" bo nie przewidział pana wypocin.
Nawet rymować pan nie potrafi i cieszy się, że w ogóle mu się coś udało napisać.
Czego pan szuka właściwie w dziale "Poezja zaawansowana"?
Mój wiersz powstał w kilka minut, nie mam czasu zawracać sobie dupy jakimś grafomanem.
Jeszcze tylko przybliżę swój wiersz i zejdź mi pan z oczu kaleko liryczny!
Patrz pan, jak się czyta poezję między wersami:

Za kuta pała chciał zostać poetą
siedmio ramiennej Muzy rycerzem
ma rnował cenny czas jej często
rze żuchę siać ci, lub myć talerze!
kami eniem, kijem się przed nim broniła
siedmio ramiennie go siekąc po łbie
ma rnując słowa i czas na kretyna
mor dując talent innych bezwiednie
zami ast ich natchnąć do czegoś pięknego

nie szczęsna w końcu zwiała przed siebie
schowa ła w dziurze czarnej jak rozpacz
sz ukał jej palant próżno po niebie
się roglądając z mądrością osła
Poezjo , gdzie jesteś? Poezjo! Poezjo!
przed staw że mi się, wystaw choć palec!
gra bami chwytał za każde drzewo
fo sy obchodził a nawet w kale
ma czał swe pióro, lecz na nic
na próżno -
mi nęło mu życie, zostało gówno.

Tam gdzie pan stękasz i pocisz się, prawdziwi poeci ziewają a i tak jest w tym więcej humoru i poezji niż w pańskich najlepszych (po)tworach. Wiem, że ciężko panu pozbierać myśli, więc poskładam jeszcze to co wyżej bo pan pewnie do tej pory nie wie o co właściwie chodzi?

Za siedmioma rzekami, siedmioma morzami
nie schowasz się Poezjo przed grafomanami.


=-=
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dalej pan nie rozumiesz nawet, o co chodzi. Żałosne! Kolejny delikwent z objawami debilizmu poetyckiego i to na Forum dla Zaawansowanych.

=-=
Opublikowano

Prawda boli jakże boli.
Na złość Tobie dodam to.
Ja bronię prawdy w prawdzie
a Ty czego bronisz ideałów.
Jakich człowieku szukasz dróg
dokąd Ty błądzisz ostępami?
Kto Tobie narzuca i tak każe?
kto?, że tak zacięcie aportujesz.
Kto Cię tu nasyła z bumerangiem
a lataj sobie w kółko tym latawcem.
No bij mnie, bij mnie raz jeszcze,
może mi wyjdzie poezja bokiem?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • gnomowładny ~~ Mojsze* racje są racniejsze* - twierdzi pewien prezesina .. Tego nijak nie dowodzi jego wygląd, kwaśna mina .. ~~ ~~ On ci to .. ~~ Przygraniczna, spora łąka - na niej "upierdliwy" owad .. Czy to Bąk(......), czy ruska stonka; zwąca siebie .. narodowa?! ~~
    • @Jacek_Suchowicz, dziękuję :)
    • Wtedy weszła pani Irena z dwiema filiżankami herbaty i ciastkami. W ręku miała foliową torbę wypełnioną słodyczami, mydełkami, kawą. Poczęstowała rozmówców, a torbę ze „skarbami” wręczyła Karolinie jako prezent. Studentka podziękowała, a pastorowa wróciła do swoich zajęć. - Mam dla pani propozycję - powiedział duchowny, popijając herbatę - mój syn napisał doktorat na temat wydawania „Głosu Ewangelii” czyli właściwie na taki sam temat, z którym chce się pani zmierzyć. Pożyczę pani egzemplarz maszynopisu jego pracy i egzemplarze pisma. Będzie pani mogła spokojnie pracować. Oczywiście mam nadzieję, że później je odzyskam. - Oczywiście - zdążyła powiedzieć zaskoczona Karolina. Dalszą rozmowę przerwała pastorowa, gwałtownie otwierając drzwi do biblioteki. Wprowadziła młodą kobietę i dwoje małych dzieci. Cała trójka płakała. - No chcieli je prawie zlinczować! – pastorowa mówiła podniesionym głosem, gestykulując przy tym. - Edwardzie, trzeba coś z tym zrobić, tak nie może być! - dodała - idź i przemów im do rozumu! Po tych słowach pastor podniósł się i wyszedł przed budynek, pani Irena pobiegła za nim. Karolina zaczęła przyglądać się zaniedbanej kobiecie oraz dwóm dziewczynkom w wieku około dwóch i czterech lat. O ile matka już się uspokoiła, to dzieci ciągle chlipały. Dziewczyna zajrzała do torby z prezentami, wyciągnęła cukierki i wręczyła je maluchom. Ujrzała w ich oczach błysk radości, ale najważniejsze było to, że się uspokoiły. - Mnie w Polecku nienawidzą. To mój mąż zabił syna pastora Kockiego - wyszeptała kobieta - mąż jest w więzieniu, ja nie pracuję bo mam małe dzieci. Skończyło się mleko w proszku, chciałam tylko mleko. A oni napadli na mnie, tak jakbym to ja zabiła i wyrzucili z kolejki.
    • @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję! Świetny wiersz napisałeś! :)))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...