Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ładne. Tylko szkoda, że nie może dłońmi czytać, a może mu peelka nie pozwala?;) Myślę, że "ponieważ" w miejsce "bo" mogłoby wejść śmiało, chyba, że jest to spowodowane czymś o czy nie mam pojęcia;) Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tomku, długo by tłumaczyć pozawala czy nie. Uczucia poukładały się po stronach platonicznych :)
Może i masz rację, tylko 'ponieważ' jest za długie, ma trzy sylaby. jeśli umiem liczyć.
Już o 'bo' jest za dużo dlatego umieściłam je pod kreską puenty.

Fajnie, że wpadłeś, kawy czy herbaty? :)
Opublikowano

Witaj Alu:) A gdyby dać "słowo stało się wierszem"?
Zapewne już to przerabiałaś przy pracy nad tekstem:)
Z drugiej strony być może byłoby to zbyt "monumentalne"
stwierdzenie, niepasujące do tego wiersza... Nie wiem
- ot miałem pomysł:)
Za utwór masz 5+:)

Acha, poproszę herbatę, sypię jedną płaską.

Opublikowano

przemiłe a ja dodam:

Lecz dłońmi mogę dotykać
Twe słowa wersy i wiersze,
podziwiać ich delikatność
i kształty, te najpiękniejsze.
Sam teraz się sobie dziwię,
skąd chęci aż takich doznań.
Dlaczego w mig zapomniałem,
że
wzrokiem dotykać można.

Opublikowano

Widzę w tym wierszu jakby ad vocem do mojego czas. Dobrze napisany. Podoba się.

ode mnie:

ma w dłoniach zmysły ukryte
i talent w ścieżki zaklęty
cóż znaczy jedno pytanie
gdy czytać nie może wierszy

dwa zakochane nadgarstki
wędrują głucho i ślepo
nigdy nie spyta o lepiej
bo słowa po słowach bledną

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wiesz, nawet mnie nie zaboli
gdy oczy zatrzymasz na błędzie
i słońca mogą się palić
i dzieci mieć ze mną nie będziesz

żony ze mną nie zdradzisz
i kasy nijakiej nie wydasz
wierszem Jacku zostanę
tak, wierszem, a resztę już wybacz.

Dziękuję za wierszowane kwiatki, pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...