Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

(..)
Towarzystwo Miłośników Ziemi Ciechanowskiej wydało [...] książkę Stanisława Załuskiego, zatytułowaną „Wygnanie z Arkadii”.
Autor to jedyny syn dziedzica szulmierskiego majątku Kazimierza Załuskiego i jego żony Ireny z Piotrowskich, będącej córką właścicielki Koziczyna. Stanisław urodził się w Warszawie w 1929 r., ale od pierwszych tygodni życia aż do 1945 r. nie opuszczał na dłużej Szulmierza i okolicy. W 1938 r. zaczął pisać pamiętnik. Te dziecięce i młodzieńcze notatki stały się podstawą wspomnień spisanych znacznie później, a wydanych dopiero w 2006 r. Dysponując jednocześnie zapiskami ojca, mógł przytoczyć wiele danych o rodzinie Załuskich, osiadłej w XVIII w. w Damiętach-Przastkach, gm. Sońsk, później zamieszkałej w Osówce w Mławskiem, Czarnocinku w Ciechanowskiem, wreszcie w Szulmierzu. Podał też sporo danych o rodzinie Drewnowskich i Piotrowskich, z których wywodziły się małżonki panów Załuskich.
(..)
dane ze strony: http://www.tc.ciechanow.pl/modules.php?name=News&file=article&sid=4388

zawsze z ukłonikiem i pozdrówką MN

ps. już niedługo będzie kolejna książka o tej miejscowości.

Opublikowano

Czarnocinek...czy to jest koło Szczecinka, miałem tam kiedyś ciotkę, ale chyba zmarła. Stanisław Załuski....to nie ten co zmarł na syfilis ? A może jego brat...co za różnica, oni wszyscy umierali na syfilis. A mówią, że teraz jest rozwiązłąś obyczajów ( Twinky). Kiedyś to było życie. Pozdr. Odwiedzę na bank...tylko w którą to jest stronę...na Koszalin ? czy na Szczecin?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Ostatnio w Warsztacie

    •    siedzę na skraju łóżka w pokoju, dogasa słońce razem z dniem. Gdzieś w tle muzykę gra radio. Powoli mrok odbiera to co dał dzień. Ona jest jeszcze w łazience.

      Szmer jednostajnego opadu wody z prysznica odbijającego się od ciała jest delikatnie dla mnie słyszalny, wiercę się, opierając dłonie o materac. Kęcę głową od lewej do prawej i odwrotnie. Jestem niespokojny. Mój nocny strój już trochę przyciasny. Muzyka jest teraz spokojna ale mnie nie uspokaja, można jednak zachwycić się jej dźwiękiem.Zaczynam rozmowę z samym sobą  -oczywiście w myślach , nie jest łatwo rozmawiać z soba samym. Nie mogę zanegować swoich słów czy myśli ale nie mogę zgadzać się z każda z nich. 

           Zawsze dostrzegałem subtelną różnicę po miedzy tym co lubię a tym co od niej dostaje? Tak, zawsze czekam to pewne! To frustrujące. Nerwowo odpalam papierosa : 

      - Ona nie lubi gdy palę(ja to lubię).

      - myślę, chyba wszystko jest idealnie okno otwarte, pościel wyprasowana , kwiaty w wazonach kurz starty.

      - I tak się znowu dziś nie uda. 

      - myślę dlaczego jak znowu będzie wymówka?

          Kładę sie na łóżku w poprzek bez poduszki pod głową ręce wyciągam za siebie łydki i stopy opadły w dól poza łóżko, stopy lekko muskają podłogi.

      Postanowiłem nie rozmawiać z soba więcej w tej chwili zatapiam się w muzyce.

      Oczy przymykam muzyka usypia mnie powoli zaczynam oddychać głębiej , jest mi błogo prawie zasnąłem.

      Prawie robi różnicę bo miedzy snem a jawą drzwi łazienki otwarły się.

         wchodzi Ona i od razu wali do mnie :

      -Dlaczego leżysz na kołdrze!

      -Zapomnij o rozmowie nie zauważasz jak cham ważnych spraw a chcesz rozmawiać o Nas? 

      -Nas nie ma właśnie dlatego , ze leżysz na kołdrze nie masz zasad , w twoim życiu nie ma porządku.

      I zaczyna ciągnąć dalej już beznamiętnie:

      - chcę obejrzeć film podaj laptop.

      Podje jej laptop, ona do mnie:

      -idź , spać do salonu!

      - Chce odpocząć i zasnąć.

      Odpowiadam:

      -dobrze, spokojnej nocy.

      Macha zdegustowana na mnie ,żeby wyszedł szybciej jej spojrzenie wskazuje , że nie ma tu miejsca dla mnie.

      Ja dolewam oliwy do ognia:

      - przydam się jak trzeba będzie przenieść coś ciężkiego...

      Tym sposobem zasypiam sam w salonie- o ile , można przez trzy godziny próbować spać ,wiercąc się i myśląc.I tak padłem dopiero krotko przed gdzieś ? Godzina demonów!

  • Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach



×
×
  • Dodaj nową pozycję...