Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Autoportret kubistyczny (zmarnowany)


Rekomendowane odpowiedzi

Chcesz zmarnować swoje życie?

Och Kochana
już je zmarnowałam

Nie było ani łatwo ani trudno
nie poszłam do więzienia
nie zostałam nastoletnią matką
nie oblałam matury
(choć ciągle mam szansę)
nie zabiłam nikogo nie zgwałciłam
(nie umiem bić)
nie stosowałam używek
(i bez nich jestem przecież pijana)

Zrobiłam to bardzo taktownie
niepostrzeżenie
prawie bezgłośnie

najpierw obsunęła się lewa noga
za nią poszła prawa

zawisłam jedynie na paznokciach
wbijanych w skórę
gwoździem miłości
właśnie zardzewiałym

teraz uczę się spadać
(bez paznokci i bez skóry)

Picasso namalował mój kubistyczny portret
na którym nie rozpoznaję sama siebie

serce mam w prawym górnym rogu
obok ucho
język na samym dole
zwinął się w sushi
śpi

chciałam zamalować go na czarno

ostatecznie dodałam do farby
pół tubki łez
i garść żonkili w proszku

Marnujecie tylko czas
stojąc przed antyramą

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Za dużo przykładów jak dla mnie. A te nawiasy wadzą mi w szczególności.

Wg mnie nic olśniewającego, ale i nic kompromitującego. Tylko "gwóźdź miłości" mi się nie podoba.

Nie podoba mi się wzmianka o Picassie - można napisać, że ten portret przypomina dzieło Picassa, ale nie mógł go on namalować. Ja zapisałbym to tak:

nie rozpoznaję
siebie
w lustrze
jakby Picasso


Ale to tylko moje widzimisię.

^ :) + +

Ogólnie jest smaczny. Ostatnie wersy - naj. Pozdrawiam.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Te części bardzo fajne. W sumie radzą sobie chyba bez całej reszty, a jakby je jeszcze jakoś sprawnie poformować, to byłoby naprawdę ciekawie. Może ktoś, kto się na tym zna coś Ci podpowie (ja nie potrafię).
Zachwytu. ;)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pomysłem faktycznie nienajlotniejszym są porachunki z numerkiem, albowiem ten na zasadzie lustrzanego odbicia z powyższej okoliczności wykręci tylko jeszcze większe liczby. Zresztą oni, którzy są i to naprawdę powinni już wiedzieć, że numerki nie są od tego, a od czegoś diametralnie innego, bo od powiewów przyjemnej i wygodnej chwili oraz od nawiewów swobody, dzięki czemu jeszcze czasem tutaj idzie złapać powietrze w płuca i trzewia. A przecież wszyscy wiemy, że oni niejedne takie raz mniejsze innym razem większe, a nawet niekiedy całkiem duże od dość dawna przecież mają na koncie. Wiemy również doskonale, że zawsze je mieli, a nawet mieć je będą w tak zwanej przyszłości, zresztą najbliższej, bliższej i dalszej, a nawet najdalszej.   Warszawa – Stegny, 29.06.2024r.     * autora niniejszego tu i tam nazwano kiedyś numerkiem, a autor istotnie nim jest i jak najbardziej dalej nim być chce.        
    • Ukradkiem w gęstym lesie Trwa festiwal nocy letniej Złote gwiazdy mkną co tchu Zaczerpnąć zabawy przedniej   W biel okryta Pani Lata Blask jej rozjaśnia ciemności Dyryguję tańcem światła Ciągną wciąż tabuny gości   Kochają ją bez warunku W zamian daje im nadzieję Lepsze jutro bez zmartwienia Ma przecież najwyższą cenę   Dobroć ta kosztuje swoje Srebrny łuk powoli blednie Pani, dwoi się i troi Dba o swoich tak szlachetnie   Choć raduje wszystkich wkoło Wyczerpana jest już zgoła Grom rozbłysnął w tafli wody "Chodź królowo, tłum cie woła"  
    • strzępię łodygi w badylowate litanie - łyka co na powróz wchodzą w marzenia    słowa dźwięczą śrutem w dalekich kłosach    i tylko przez dziurawe koronki    wzrok zawieszony pod brzuchem jaskółek kołuje na niebie godziny    wieczność  jest wciąż w zasieku ręki
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie tylko Twoje.. zakurzone.. :) ale i w takim, trzeba uczyć się odnajdować.. sens..   ... najważniejsze, że jest to, które się .. wyśni.. ;) i każde, które się zdarza... chcesz, czy nie, żyje się.. nim. Pozdrawiam.
    • @MIROSŁAW C. .... ślę.. :) za ten wiersz.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...