Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

babeczka w piaskownicy

zak stanisława
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

zak stanisława

zak stanisława

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

'dorosłam, przerosłam a marzę
o puchowej kołdrze z gwiazd'

myślałam że nie muszę już niczego
że porastam mchem tymczasem
ziarnkami sypiącej się babeczki
w dziecinnej piaskownicy liczę kolejne

szczeble rozwoju nadwerężone ciągłym
wchodzeniem po kawałek dzisiaj
dla lepszego jutra na miarę wzrostu

wyrosłam i wrosłam od nowa
szpadelek łopatka ślizgawka i kaszka
aura wiosennego niepokoju
w uczuciach
nie czekam cudu podnoszę wiarę
a czasem ręce
mdleją



w.2.

marzenia o puchowej kołdrze z gwiazd
na receptę długoterminowego wykupu

myślałam - nie muszę niczego
porastam mchem tymczasem od nowa
ustawiam babeczki sypiące się
w dziecinnej piaskownicy licząc kolejne

szczeble nadwerężone ciągłym
wchodzeniem dzisiaj po kawałek
jutra na miarę biedronki
łopatka ślizgawka i klaps

aura wiosennego niepokoju
w uczuciach nie czekam cudu
podnoszę wiarę a czasem ręce
mdleją

zak stanisława

zak stanisława

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Podoba mi się, a to... jako pointa.
Pozdrawiam - wiosennie ;)
no, HAYQ jak mówisz tak to ci wierzę że mówisz dobrze... (sama się sobie dziwię-
ja i wiara mężczyznie) no ale za okienkiem wszystko mozliwe:):):)
a co z aurą? gdzie ją wcisnąć? przeca to kobieta!he he
spoko,jnej nocy
Spiro

Spiro

Opublikowano
Opublikowano

wyrosłam i wrosłam od nowa
szpadelek łopatka ślizgawka i kaszka
aura wiosennego niepokoju

w uczuciach nie czekam cudu
podnoszę wiarę
a czasem ręce
mdleją

może jakoś tak?
pozdrawiam

egzegeta

egzegeta

Opublikowano
Opublikowano

a więc tak:
/wiem, wiem, że zdania nie zaczyna się od "a więc" /:)
pamięć raczej dobra u mnie
i stwierdzam autorytatywnie:)
że nie jest to premiera tego wiersza tu w warsztacie :)))
już mi kiedyś przypadła do gustu troskliwa babcia
w piaskownicy.
Teraz też czytam i czytam i wszystko przemyślane
babcine troski pięknie wyłożone.
ale

Stasiu
piszesz: - "wrosłam od nowa szpadelek łopatka ślizgawka i kaszka "
a czy Ty przypadkiem cały czas nie wrastasz ?
Bo czyżbyś tak szybko wrosła w te stare od nowa? :)
Chyba że :)
Pozdrawiam b. serdecznie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      Nic

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka   i co takiemu fachowcowi można zrobić :)   teraz w telewizorze leci polski film - poszukiwany, poszukiwana.   była scena w której żona mówi do męża: " zabic cię kretynie to mało".   nic nie sugeruje, ale........   Aluś, nie denerwuj się :)         @huzarc   jak zwykle świetny komentarz. dziękuję.       @KOBIETA   i tutaj się z panią, Pani Kierowniczko zgadzam - miłość jest ponad ciemnością !!!!!!   dziękuję Dominiko :)))))      
    • Migrena
      Ojciec

      Przez Migrena · Opublikowano

      @huzarc   odpowiem  na postawione pytanie wg. własnego rozumienia wiersza. w świetle dziedzictwa Twojego Ojca, możesz zostać kimś, kto łączy dwa światy : Realistą i Budowniczym Dziedzictwo Ojca : Twoja "metryka" daje Ci głęboko zakorzeniony realizm. Strażnikiem Pamięci i Tłumaczem Dziedzictwo Ojca : Wiesz, jak szybko zapomina się o pracy pokoleń. Człowiekiem Wolnym i Świadomym Dziedzictwo Ojca : Twój Ojciec wywalczył dla Ciebie najważniejszą rzecz - możliwosć wyboru.   konkludując. z taką metryką możesz zostać nie tylko "mądrym Europejczykiem", ale Europejczykiem Mądrym o FUNDAMENTY. masz siłę i doświadczenie pokolenia, które zbudowało   wszystko, a to w nowoczesnym świecie staje się coraz rzadszym i cenniejszym kapitałem.   bezcennym !!!!
    • Zoso
      Fragmenty

      Przez Zoso · Opublikowano

      Pijanym krokiem przeszedłem Rubikon. Usiadłem na brzegu zanurzając oczy w bezkresie zimnego nieba. Wspomnienie lata rozbija się o chmury wyrzutów sumienia.   Widzę twój beztroski uśmiech rozproszony teraz między kroplami jesiennego deszczu. Spojrzenie rzucone ukradkiem, wbrew sobie, zawieszone w próżni.   Chciałbym ich dotknąć, a potem oprawić w ramkę z wiśniowego drewna. Drżącymi palcami złapać ostatnie słowo, zjeść je z gryczanym miodem i odlecieć z kluczem dzikich gęsi.
    • KOBIETA
      Nic

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      @Migrena  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Listopadowe mgły pochłaniają światło …ale miłość ?! Ona jest ponad ciemnością, czasem i przestrzenią :) ślicznie napisałeś Migrenko ! I to nie jest nic ! To jest wszystko ! :) 
    • Andrzej P. Zajączkowski
      Emily Jane Brontë - Ten wiatr, zwykłam słuchać jak się wzmaga (That wind, I used to hear it swelling)

      Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano

      Ten wiatr, zwykłam słuchać jak się wzmaga Boskim szczęściem upojona; Mogłaś widzieć, że się ze łzami zmagam, Lecz płakałam zachwycona.   Uwielbiałam, gdy leżąc w samotności W długą, ciemną zimową noc,  Śniłam nadzieje i szczere radości, Których w dzieciństwie znałam moc.   I och, one lepsze niż wszystko były, Co przynieść mogą przyszłe dni, Niczym gwiazdy w niebo się wzbiły, Do dziś ich światło jasno lśni.   I Emily (1839): That wind, I used to hear it swelling With joy divinely deep; You might have seen my hot tears welling, But rapture made me weep.   I used to love on winter nights To lie and dream alone Of all the hopes and real delights My early years had known.   And oh! above the best of those That coming time should bear, Like heaven's own glorious stars they rose, Still beaming bright and fair.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...