Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

epitafium


paper_doll

Rekomendowane odpowiedzi

nastały trudne czasy - pani joanno -
i na teksty, i na kochanie.
jak na dłoni widać uschnięte konary -
zza okien wygląda więc tylko pamięć.
tafla wody otrząsa się z ciał i płynie wolniej niż czas.
liczy pani że rany zagoją się szybciej.

bo twarz ma pani piękniejszą niż morskie fale
co uderzają w klify i burzą ład świetlistymi refleksami -
a w słońcu, pani joanno, wygląda pani jak anioł
który roztacza wokół dźwięki tak niebywałe, że sam szatan
płacze nad boskim planem.

więc niech noc uśpi panią - pani joanno -
i śni się dalej sen.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

hmmm. szczerze mówiąc nie myślałam o adresacie :)
powiedzmy, że stworzyłam cykl z panią joanną w roli głównej. zresztą uważam, że joanna to takie... hmmm... dystyngowane imię, więc pasuje do takiej poetyki jak powyższa i myślę, że lepiej się wgryźć w postać peela :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Kiedy przeczytałam pierwszą strofę, to aż się wystraszyłam, bo to było jakby do mnie, jakby odpowiedź na mój ostatni wiersz - bo peelka jest moją imienniczką, a w moim wierszu też była mowa o kochaniu, o lodzie, o wodzie... Ale przecież się nie znamy. Zresztą właśnie dlatego to wydało mi się takie niesamowite.
Pesymistyczny wiersz, ale bardzo dobrze napisany, przejmujący.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...