Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

czas spopielały
kalekie godziny
już mróz osiada
na moich powiekach
przesiewam chwile
jak przetaki puste
niechciane dzieci
których nikt nie
czeka

przecieka czas
na wylot poprzez dni
grobowce

i płynie strugą szarą
i ciężką jak ołów

lecz kiedyś słonce
zbudzi mnie do życia
i znów powstanę
jak feniks z popiołów

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ostatnia strofa, pożyczona.

A mój komentarz będzie taki:
(f. dla początkujących)

Małgorzato, Twój wiersz daje nadzieję tym, którzy nie mają nikogo obok siebie, lecz nie pozwala spojrzeć na depresję, jak na chorobę, którą należy leczyć. W Twoim wierszu, jest nadzieja - brakuje patetycznego rozkazu: "idź stary lecz się! przecież to tylko choroba. I nie smuć się, będzie okey (końcówka jest, opis jest ... brakuje środka). smile.gif"

Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 6 lat później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • jestem jeszcze niestworzony powstanę na trzy cztery przy jednym mrugnięciu pędzla   po lewej człowiek z dymkiem po prawej człowiek z dymkiem nie znam twarzy   nawet nie mam głosu
    • @Dared Ten wiersz celowo napisałam w takiej właśnie konwencji łącznie z niewyszukanymi rymami , w konwencji biadolenia, niepokoju i sentymentalnej miłości do wnukow @befana_di_campi miało być biadolenie
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - być może że przefajnione  -  wiersz z archiwum dlatego               wyszło jak wyszło - dziękuje za przeczytanie -                                                                                                      Pzdr.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - mówi się trudno -                                                      Pzdr.serdecznie. Witaj - dokładnie tak jak napisałeś - oby nie za często -  dzięki za  komentarz i polubienie -                                                  Pzdr. @Tectosmith - dzięki - 
    • Jest to mój pierwszy text który powstał z potrzeby chwili jako hołd dla niej, a nie z idei czy chęci powiedzenia czegoś, i jest zapisem myśli bez użycia żadnych sztuk, też tego nie robiłem nigdy. Może być zatem uznany za pierwszy i jedyny mój prawdziwy wiersz, oby ostatni. Jeśli chodzi o texty to wolałbym podobne do Jeża mojego, jeśli w ogóle, pisać, a tylko takie jak Jeż jest dla kogo – na ßczęście, bo dzięki temu można zadbać o jedyne co warto w słowach – pieśni prywatne, których nie otrzyma złodziej przekazujący je dalej.   Litery ułożone wiatrem   Wieczór mówi że gdyby nie xiężyc i lichtarze  rzeczy świeciłyby własnym światłem darowanym przez słońce jak świecą kwiaty    czyli rzeczą jest to co się świeci  czyli wiatr nie jest rzeczą czyli duch jest powietrzem czyli jestem widzialnym wiatrem czyli jestem wirem rzeczy czyli jestem wiatrem rzeczy czyli słońce nie jest rzeczą bo nie jest świecidłem jest świecią  światem xiężyc jest na ziemi wszystko jest ze szkła   a to nie ja mówię  wiatr nie mówi to mówi świecidło narzeczone na wiatr wiatr pod urokiem   a to się pisze by zachwycić sobą zauroczyć nie uprawiam poezji tylko logikę nie żyję tylko wyciągam pierwiastek pierwiastek ze słów jest kształtem wiatru ojciec logika matka wiara gdy niemożliwe jest wiedzieć to pojęcie bez sensu a wierzyć to czynić  czuć to czynić wierzyć to druga strona czuć odźwierne i odczute   dlaczego w słowach jest prawda bo jest we wszystkim z piłki nożnej wyciągniesz to samo a co to jest prawda? to co twoje co to ty? to ja wiatru urok wiatrak      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...