Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Episode about the dwarfs

Barbara Orzeszek
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Barbara Orzeszek

Barbara Orzeszek

Opublikowano
Opublikowano

Once upon a time a small boy set his mind on going to a forest to pick up mushrooms. The dense forest resounded with the exceptionally beautiful singing of various species of birds. The weather was ideal and every creature came to life. Leaves on the trees were glistening gaily with different colours. The boy placidly walked through the forest contemplative, with his eyes fixed on the surrounding nature. Out of the blue, he realised that he had lost his way. He stood helpless and on the verge of weeping in a clearing. Eventually, he fell to the ground exhausted and fell asleep on some soft moss. He was woken up early in the morning by the pat-pat-patter of a woodpecker. When he opened his sleepy eyes, he was so stunned at what he saw and he lay motionless at a loss for words. Surrounding him was a group of tiny dwarfs looking curiously at the extremely large stranger. They resolved to take him to their minute, mysteriously sounding kingdom and crowned him as their new master and ruler.
Episode about the pilgrims

Sanestis_Hombre

Sanestis_Hombre

Opublikowano
Opublikowano

Spróbuj swoich sił w czymś krajowym. Jak tak dalej pójdzie to będą tu wstawiać miniaturki po chińsku i arabsku

KULA!!!


p.s. Wybierz obcojęzyczne/zagraniczne forum.

w regulaminie napisane jest-cytuję:
[quote]5. Użytkownik nie ma prawa do : i) Publikowania danych, w innym niż polski - języku.

Sanestis_Hombre

Sanestis_Hombre

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wolę język polski i czytanie opowiadań właśnie w tym języku. To przetłumaczysz czy będziesz dalej publikować po angielsku? Jeśli tak, to prawie nikt Cię nie będzie czytał i komentował. Lubisz tak publikować "do lustra" Basia samosia?;p

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Amber
      Nie widzę Słońca

      Przez Amber · Opublikowano

      @Berenika97  Twój wiersz jest nastrojony jak instrument, wybrzmiewa w nim prawda z delikatnością poezji. Pozdrawiam serdecznie.
    • Starzec
      Wolę imieniny

      Przez Starzec · Opublikowano

      Boguś Bodzio Bogusław nieważne jak leci ale zawsze podobnie   urodziny coroczne lecz rok w rok inne przecież  
    • Amber
      Święta

      Przez Amber · Opublikowano

      @violetta  Niepowtarzalny smak niełatwy do odtworzenia. Pozdrawiam serdecznie.   @Berenika97 Twoje komentarze to prawdziwe rzemiosło. Czytając je, można odkryć wiersz na nowo. Pozdrawiam serdecznie.        
    • UtratabezStraty
      Kiedyś byłeś sobą, chyba w dzieciństwie

      Przez UtratabezStraty · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Wiersz o bardzo ważnym temacie, czyli o ślepym zaufaniu do takiego, czy innego wodza. Można to też szerzej ująć, że chodzi o instynkt stadny. Bo nawet ludzie, którzy uważają, że nad nimi nie ma żadnej władzy, mogą mimo to ślepo podążać za jakąś grupą. 
    • ŻwirekTenDobry
      Powrót Odysa

      Przez ŻwirekTenDobry · Opublikowano

      Słońce zachodziło nad Itaką Posiwiała broda Odyseusza skrywała Usta wykrzywione w grymasie samozadowolenia Wspomnienie Penelopy odmierzało mu odległość do celu A im bardziej zapominał uśmiech Tej przecież najpiękniejszej ze wszystkich dam Achai Tym bardziej wydawało mu się, że błądzi w poszukiwaniu domu Pierwsze gwiazdy spoglądały na niego z nieba Jako doświadczony marynarz znał przecież ich układ Wskazywały na to, że to naprawdę jego dom Bogowie się zlitowali Penelopa jednak przymierzała już nową suknię ślubną Przeszło dziesięć lat od wojny minęło Porzucono nadzieję na jego powrót Królewskie sztandary powiewające na okręcie Odysa Zatraciły swój stary majestat Zamiast tego: podarte przez harpie zwisały luźno na maszcie Bo noc była dość skąpa w wiatr Statek kołysał się powoli na wodzie Ale nieuchronnie zbliżał się do portu Wrzawa powstała wskutek nowego przybysza Rozbudziła królową pogrążoną w śnie Obawiała się jutra, więc wolała spać Obudziło ją jedynie wspomnienie męża Który wracał do domu późnymi godzinami Z narad wojennych i wypraw, które Zawsze stały pomiędzy nimi Jednak dziś, wyskoczyła boso z łóżka By spojrzeć, ostatni raz, przez okno I przekonać się raz jeszcze, że to nie on Najmężniejszy z mężów Itaki Umarł błądząc na krótkim odcinku między Troją, a domem Brodaty Odys w podartych szatach przybił wtedy do portu Uśmiechnął się, lecz jedynie na chwilę Bo mina mu zrzedła, kiedy nikt go nie poznał Wezwał imienia Penelopy Jednak uznano go za szaleńca Głos mu się zmienił  Włosy mu urosły Broda zakryła mu ładną twarz Stare ciuchy, które wyszły z mody przed dziesięciu laty Zdradzały, że nie przybył z tej epoki I sugerowały, że z bogami ten nie ma nic do czynienia Nawet sprawiedliwy trybunał żony go nie poznał Musiał udowodnić kim jest Odys - Przed strażnikami portu Przed Penelopą Przypomnieć sobie Co to znaczy być królem Wyplutym przez morze.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...