Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

spadki ciśnienia


Rekomendowane odpowiedzi

nie ma o czym mówić. na zewnątrz blue curaçao
wymieszane z mlekiem rozlewa się po polach
widzenia. próbuję uchwycić szczątki tła
za poszarpanym grzbietem skały. oddzielić od niego
pierwszy plan. wykadrować wyliczony uśmiech.

codziennie świat zbiera się nam pod nosem
albo wsiąka w ubrania. obiecałem kierunek
więc zaczynam wierzyć gdy powoli przestajesz
wiercić pod kołdrą nogami.

bardzo wieje od wnętrza trzeba się trzymać. na razie
oszczędzamy w słowach. przebieramy w środkach.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witaj :)

powinnam napisać to, co pod ostatnim wierszem. znowu
przypomina mi Appela ;).

ogólnie jest dobrze, choć doczepię się nieszczęsnych
paznokci. przed chwilą wpadł mi pomysł, by zmienić je
na codziennie świat zbiera się nam pod pachami,
w sumie nawet pasowało by do ubrań. zresztą przemyśl,
bo warto.

tym czasem zabieram do ula, zaczarowały mnie
pierwsze plany, pola widzenia i kadrowanie.
pewnie interesujesz się fotografią lub malarstwem?

serdeczności Espena :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

wiersz ciekawy, ma coś w sobie ale, ale
wykadrowanie wyliczonego uśmiechu wydaje mi się
cokolwiek przekombinowane.

obiecałem kierunek
więc zaczynam wierzyć gdy powoli przestajesz
wiercić pod kołdrą nogami.

nie rozumiem o co chodzi z tym kierunkiem obiecanym?
wydaje się być jakimś kodem który zna tylko autor, wywalić!

puenta słaba, przez to:

bardzo wieje od wnętrza trzymamy się na razie
oszczędzamy w słowach. przebieramy w środkach.


pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

o rany. dziękuję za frekwencję.

widzę, że nabroiłem paznokciami. przyznaję się, w głębi mózgu zdawałem sobie z tego sprawę.


Espena
ile chcesz za te pachy? trochę się interesuje robieniem zdjęć, ale zupełnie amatorsko i bez większych ambicji.


Dariusz
pod kołdrą jestem tylko w jednym zdaniu. czy to nadmiar? ;) dzięki za wizytę.


Kyo
e tam: kod. przeczytasz jutro czy pojutrze, a zobaczysz, jakie to przejrzyste. chyba. :] dzięki za kopniaka w puencie; niby czułem, że za dużo my, ale teraz mi nie wypada tak zostawić.


M. Krzywak
jak wyżej: wiem, poprawię ten nadmiar 1 os. l. mn. dziękuję za lekturę.


Jaro Sław
osobiste? tak. nie. w każdym razie - dzięki.


ot i Anka
wiem, wiem, wiem. zrobię coś tym, obiecuję.


Stefan
tak, trzeba. dziękuję za zajrzenie i komentarz wielce higieniczny.


Marlett
dziękuję, miło. a Stefana trzymać się to żaden błąd.


Lady Su
cieszę się, że chociaż jednej osobie nie przeszkodziło. fakt faktem - pod takim ciężarem czytelniczych zarzutów zmuszony jestem coś z tym zrobić.


Wuszka
dziękuję, przemyślę, choć sądzę, że lekko odbiega od mojego założenia. przyjrzę się - tak czy inaczej.



pozdrawiam wszystkich. 51fu

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

w tym wypadku, bardziej psuje kołdra niż paznokcie, to co ze inni o nich piszą, każdy pisze na swój sposób, o jesieni, liściach ,szronie tez sie pisze, więc co szkodzą paznokcie, wiedzac że pod nimi zbiera sie cale tałatajstwo swiata, normalne, bo przecież nie pod pachami sie zbiera bród, tam tylko smród...
więc , nie przejmuj sie paznokciami ,Stef ma rację, nie ulegaj ogółowi, bo wiersz dobry i możesz go zepsuć
to tyle, alem się rozgdakała....
pozdrawiam ciepło eS

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dariuszu, rozgrzeszam, powstańże z wycieraczki.


Stanisławo, w sumie szkoda, że dopiero teraz to czytam. wiesz, inni chyba mnie przekonali, mimo że to co mówisz, jest zupełnie słuszne. nie chce mi się z powrotem zmieniać tego tekstu. jest już dawno za mną, straciłem nim zainteresowanie. dzięki. aha, ale kołdrę lubię. :)


Brachu, wiem. i wiem, że jesteś tu rzadziutko, więc nie przyspieszałem, ani nie upominałem. ;) trzym.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

witam.

wiersz mnie zaintrygował. i muszę przyznać, przeczytałam już parę razy a nadal nie wszystko jest dla mnie zrozumiałe. ogólnie motyw z wszędobylskim mlekiem przypadł do gustu; ciekawie byłoby wspomnieć o tym w tytule [choć ciśnienie też nie gorsze;)]. całkowicie niezrozumiały jest dla mnie fragment:

[...] obiecałem kierunek
więc zaczynam wierzyć gdy powoli przestajesz
wiercić pod kołdrą nogami.

chyba trochę przekombinowałeś ;)

summing up: intrygujący, aczkolwiek - przez ww fragment wszystko się gubi. przynajmniej dla mnie.
ale nadal dość plusowo. :)

pozdrawiam
kal.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

wiercenie nogami, niemożność ułożenia się w łóżku, częste przewracanie się z boku na bok było zawsze dla mnie oznaką nerwowości, niepokoju, braku pewności, braku stablizacji. w ten sposób to widzę.

fajnie, że zaintrygował na tyle, by wejść kilka razy. dzięki za komentarz.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Dekaos Dondi Kwieciście - inplus.  Pozdrawiam. 
    • tak długo tylko czekał lecz było nie warto w końcu mu czasu zabrakło
    • zmęczony zimowym obrazem przymrużam na chwilę wzrok grzejąc się ciepłym widokiem majowych sadów pól oraz łąk lecz ktoś przerwał ten stan mówiąc zamiast się tak gapić lepiej idź dołożyć do pieca marzeniami się nie ogrzejesz a ja zdziwiony tym bardzo zacząłem się głośno śmiać z tego że ktoś tak trafnie oddał w mą stronę strzał
    • na stos rzucone życie drugiego człowieka  za inność zazdrość  i poprawność  pospólstwo dookoła  wędzonki  żąda    miał buty nie do pary dziurawe skarpetki  ale urok amant wdzięczyły się do niego  dziewczyny nie potrzebował amfetaminy    do tego wolno myślal na niewiastach nie przestał  był autentyczny bo potrafiły być krytyczny  prawa fizyki nie były mu obce to sprowadziło go na manowce    miał nawet karierę w światowych mediach  I tego było za wiele zamiast rodziny żył wesele  nie ustatkował się kochał się kochać z wzajemnością    do tego otwarty i empatyczny trochę liryczny  zawsze wrzało gdy pojawiał się w Towarzystwie  utracjusz arogant a mogło być tak sympatycznie    wszak mógł głosować na prawą centrum lub lewą stronę  a on punktował jednych i drugich tych trzecich też tego za wiele naraził się tym tak nielicznym decydentom    co młodzi piękni i tak moralni jak łza czy kryształ idealni  nie mieli dowodu szukali cudu i na nic ich śledztwa  uciekli się do barbarzyństwa jak każda nacja sąsiedzka    I tłum już krzyczy i telewizja zabić zabić lecz tak by czuł  powstała  w mig  ponad-podziałami antyczłowiecza koalicja  bo za żywota za swoje życie on nam zapłaci    być tak nie może by kończyć szkoły i nie umoczyć choć raz  I nie było obrońcy każdy był katem i każdy widzem  wybrali miejsce jego kaźni czarną stolice udręki jego    miedz stawem góra i lasem na polu kawałku ugoru  nic specjalnego lecz dobrze widać z wody i z góry  z pól dookoła akcja będzie kręcona 45 kamer zabrali    stos płonął długo on nawet nic już im nie powiedział  wszyscy zawiedzeni lecz zadowoleni bo nie ma to jak  być zadowolonym nie robiąc nic żyć i grupę chwalić     
    • Niepoetycko, z wnętrza spektrum   Za dużo… Trzeba jakoś zmysły ponaprawiać; Na szczęście jest fotochrom i czapeczka z daszkiem, Do tego wygłuszacze - świetne są, naprawdę; Troszeczkę tu posiedzę i dokończę zaraz.   Już jestem, rzeczywistość często mnie rozstraja, I muszę tak jak wyżej, chować się, wybaczcie. W zasadzie mógłbym o tym zrobić jakąś fraszkę, I spisać, jak od bodźców ciągle się odganiam.   Lecz jeśli mam być szczery, preferuję sonet, Bo w uporządkowaniu trzymać lubię światy. Kolejno, tytułami są tu ustawione,   Bym umiał, w razie czego, na właściwy trafić. Z półeczki o kosmosie zaraz coś wybiorę, By przenieść wyobraźnię aż do gwiazd i mgławic.   ---
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...