Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

w kobietach nie ma miękkości kwiatu -myślałam
jednak się uginałam
gdy wiatr delikatnie znęcał się nad ciałem

wieczór
obraz zjesienniały
drzewa cierpią na opadanie liści
cienkie jak bibułka powietrze wirowało
ptak gubił ciepło gniazda

szliśmy wzdłuż rozciętych rzęsami chodników
przystanąłeś na zakręcie słowa
by mnie pocałować
wdychałam aż do krwi twoje spojrzenia
-bezbłędnie piwne oczy

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


To może do warsztatu to wrzucić.
Np. "myślałam-uginałam" zbyt blisko siebie są, można byłoby napisać "uginam"
"słowa-pocałować" też się tak zrymowało nie fajnie.
Ale tekst do dopracowania moim zdaniem, bo nie jest taki zły.
Pozdrawiam
Opublikowano

Nikt przecież nie powiedział że w poezji są tylko czarne perełki :) Dobry wiersz za pierwszą strofę miły uśmiech ode mnie :) same słodkości pisania :)


http://poezjamalowana.blog.onet.pl

Opublikowano

Czarna Perełko,
tylko chciałem zerknąć, ale nie mogłem nie zatrzymać się

"w kobietach nie ma miękkości kwiatu"

całe szczęście, że się z tego wycofałaś, że tylko myślałaś
przecież Wy całe kwiatami jesteście.

Natomiast Perełko - odcina się w tej miłej aurze
wyraźnie niekorzystnie ta krew

"wdychałam aż do krwi twoje spojrzenia"
jakby jakaś wampirzyca. A może by tak troche inaczej
żeby wszystko było takie październikowo piwne ....??
:))
Pozdrawiam i dziękuje
ładny

PS. A dopracować to sobie możesz, byleś nie zmieniała tonacji:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Każdego z nas dopada jakaś niemoc, a tej twórczej chyba doświadczył każdy poeta. I choć to dołujące uczucie z pewnością minie. Trzeba cierpliwości. Natchnienie pojawia się często w ułamku sekundy, wystarczy maleńka iskierka.  Papier zaczeka, jest cierpliwszy od człowieka. Pozdrawiam.
    • Ach ta zmiana czasu:) Doskonale ją osadziłaś w pierwszej cząstce, w dodatku w parze z Vivaldim. Cóż chcieć więcej...  Całość świetna, niezwykle klimatyczna, nie mówiąc o puencie, która w ujmujący, subtelny sposób oddaje upływ czasu. Bardzo mi się podoba takie obrazowanie. Piękny wiersz. Pozdrawiam. 
    • @Nata_Kruk @Leszczym @Berenika97 pięknie Wam dziękuję za komentarze. Wasze słowa i interpretacje są bezcenne.   @Nata_Kruk @Berenika97 dziewczyny  trafiłyście w punkt z komentarzem.    @piąteprzezdziesiąte @iwonaroma @huzarc dziękuję za obecność i uznanie wierszydła. Pozdrawiam. 
    • @Berenika97 ... nie każdy brak słów ...   milczenie  wplata się w myśli  chciałoby powiedzieć … skąd wziąść śmiałość  ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego popołudnia     
    • Pogodziłem się z samotnością przez pewien czas się gniewała gdy uprawiałem miłość z miłością ona na mnie z tęsknota czekała przepraszam wybacz już wracam wzięła mnie czule w ramiona staliśmy tak we dwoje od końca w milczeniu godząc się bez słowa ona najwierniejsza z wiernych zawsze każdą miłość wybacza moja przyjaciółka wróg zakochanych gdy uczucie umiera do niej powracam i znowu jest nam dobrze razem chociaż czegoś ciągle brakuje kiedy z nią jestem o innej marzę gdy innej nie ma ją akceptuję lecz kiedyś znowu samotność zdradzę
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...