Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nikt nie przepowiedział mi nawet twojego imienia
ani dnia w którym otworzysz oczy
więc skąd miałam wiedzieć do którego drzewa mówić

tylko czasami dźwięki i kolory rozlewały się znajomo
chmurami zapachów okalało mnie deja vu

nie mogłam wiedzieć
o której godzinie mam być w nieumówionym miejscu

Opublikowano

chmurami zapachów okalało mnie się deja vu


a czy czasami to "się" nie jest tutaj zbędne?, albo ja już czegoś nie rozumiem ;]

wiersz miejscami mi się podoba, pokażę gdzie:


ani dnia w którym otworzysz oczy
więc skąd miałam wiedzieć do którego drzewa mówić

tylko czasami dźwięki i kolory rozlewały się znajomo
chmurami zapachów okalało mnie się deja vu


w sumie sam środeczek, tylko nie rozumiem tego "się"

:)) poczekam, może się dowiem

tymczasem serdecznie pozdrawiam :-)

Opublikowano

Za Nechbetką - "mnie się" nie kupię, choćby nie wiem jak awangardowymi argumentami
byś się zasłaniała:) Resztę biorę bez gadania, za to z pomrukiem zadowolenia - b. ładny
pomysł:) Pzdr!

ps. nie, właściwie, to nie podoba mi się cały środkowy dwuwers, mam wrażenie, że istnieje
poza treścią wiersza.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"się" - Tak to się kończy, jak wkleja się tekst i ponownie nie przeczyta :(; poprawiłam. Krótko mówiąc- z tym "się" to nie ma nic do rozumienia:/
Dziękuję bardzo, że zajrzałeś. Cieszę się, że nie najgorsze wrażenia, ale czuję, że muszę jeszcze nad tym tekstem popracować. Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To miło. Mam jednak nadzieję, że uda mi się go poprawić i wtedy zapraszam ponownie. Dzięki za opinię. FAJNIE, że 'przemówił'. Chyba fajnie, czy nie? Dla mnie jest miło;) Pozdrawiam.
Opublikowano

Jako krótką i urokliwie prostą impresję kupiłbym jedynie pierwszą strofę (mimo, że „już była”). W kolejnych dwóch nic nowego nie mówisz, a jedynie zataczasz kręgi wokół sensu, który nakreśliłaś wcześniej. Widać brak pomysłu i błyskotliwości by pociągnąć tekst dalej, a czytelnika razem z nim (stąd, jak mniemam, wymuszona druga strofa i nieciekawe zakończenie).
Unikaj chmur zapachów

Serdecznie

Fei

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jestem naprawdę wdzięczna za komentarz. Tak, jak mówiłam, poprawię, może powinnam to w ogóle usunąć. Jest kiepsko, chociaż nie wymyslone na siłę, ale jest kiepsko. Morał - świeżo zapisana myśl to jeszcze nie wiersz. Dzięki i pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97Bardzo dziękuję za tak szczegółową analizę. Jeśli idzie o te dwie rzeczy z dzieciństwa to nie chciałem tego teraz wyjaśniać. Wydawało mi się, że prolog będzie zbyt długi a przez to nudny. Dziękuję raz jeszcze i pozdrawiam serdecznie. 
    • gdy dochodzi pierwsza podsłuchuje sowę i świerszcza gdy zbliża się druga podziwiam jak w trawie świetlik mruga gdy wybija trzecia podziwiam jak słodko śpią małe łabędzia o czwartej ktoś mówi że noc go bardzo nudzi więc mówię do niego spójrz na horyzont widzisz - hen daleko nowy dzień się budzi
    • @Tectosmith Twój tekst odebrałam jako mocny, surowy, taki, co ściska za gardło. Sceny ciszy i zagrożenia trzymają w napięciu. Rozważania o życiu do aktu czekania z bronią jest przerażająco wiarygodne. Zastosowałeś silne obrazy (mrok, plastikowy brezent, oddech, smród), które powodują, że to się czuje. Zaintrygowałeś zdaniem „gdybym mógł cofnąć dwie rzeczy z dzieciństwa”. Szkoda, że jest to duże niedopowiedzenie, częściowe wyjaśnienie wzmocniłoby może napięcie psychologiczne. Tak jak sugestia apokaliptyczności. Ogólnie podoba mi się. Pozdrawiam.  
    • @Natuskaa Świetnie pokazałaś różnice między światem, który biegnie w pośpiechu, a wartością tego, co dojrzewa powoli i głęboko. Brzoskwinia i „późny owoc” to piękna metafora człowieka, który dojrzewa wolniej, inaczej, w swoim tempie. Jest w nim mądrość i czułość wobec "późnych owoców", które wcale nie są gorsze, tylko bardziej wymagające — a przez to pełniejsze.
    • @Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Teoretycznie wiem, że mogę robić metaforami co mi się podoba. Ale z drugiej strony, nie chcę aby czytelnik się męczył. Pozdrawiam i dziękuję za konstruktywny komentarz. :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...