Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

czcigodny Ojcze i Nauczycielu
Twoja pamiec na wieki nie zginie
dales przyklad pelni milosci
rozslawiles polskie imie

Ambasadorem Pokoju swiat cie nazywa
swietym za zycia cie obwolano
i ze wszystkich Papiezy na swiecie
to najbardziej Ciebie kochano

dzis twe slowo zyje w sercach ludzi
ziarnem nadziei jak chciales wyrasta
Duch Twoj w swiecie wolnosc wzbudzil
nowym zyciem tetnia wsie i miasta

nauczyles nas pieknej milosci
w wierze rosnac ,kochac,pracowac
Tys skarbnica zywej radosci
pamiec po Tobie bedziemy szanowac

Opublikowano

"kupa mięci
mięci kupa
wpisał się tu
Jasio Dupa"

Zastanawiające, ile w sumie krzywdy dla tej pamięci można zrobić jednym gniotem. Szanowna Autorko, im większy temat, tym mniejszych słów należy używać. Proszę dać sobie spokój z takimi "wzniosłymi" tematami, nie wychodzi to dobrze, ba, bardzo źle wychodzi.

pozdrawiam.;-)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


cała jego pamięć zgineła razem ze śmiercią mózgu,
a pamięć o nim może być wieczna to fakt,
fatalne od początku dońca, zlepek określeń nic więcej

1/10

pozdrawiam
Opublikowano

dla pewnych ludzi wiersz Pani z pewnościa ma znaczenie . powiem więcej - podoba się im . dla mnie nie ma i mi się nie podoba . ale prosze tego nie traktować zobowiązująco i ... pisać dalej . jeśli choć jednej osobie przyniesie odrobinę uśmiechu - to warto to robić . pozdrawiam .

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie sądzę, by przewracał się w grobie. To od Niego powinniśmy się uczyć szanowania ludzi – nawet krytyka może brzmieć przyjaźnie (patrz: marek dunat).
Pozdrawiam serdecznie
Opublikowano

Myślę, że już wystarczy. Kamień na kamieniu nie został...
A pani, pani Marto, niech wreszcie wyciągnie wnioski,
i zacznie pchać tę swoją twórczość do przodu: czytać
polskich klasyków, zwłaszcza tych z poprzedniego wieku,
zacznie stosować środki poetyckie, podawać treść wiersza
w interesujący sposób, zaprawi całą miksturę jakąś
niebanalną refleksją... jestem przekonany, że to dość
szybko przyniesie dobre efekty i z tygodnia na tydzień
będzie lepiej:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Relsom ładny wiersz  Bardzo smutny a ja takie lubię 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...