Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wiesz Ewo, system binarny, przypomina wie tekst z gołą myślą, bez ubarwień, metafor itp, a w ciągu zer i jedynek, którym można oddać każdą myśl, zawarta jest zdumiewająca logika, której nie znajdziesz ani w stosowanym przez nas zapisie liczb, ani w w słowach, które zapisujemy literkami, sorry, rozpisałem się, dz, pozdrawiam, Stefan.

Opublikowano

Stefanie; Twoje wiersze są takie jak ten system, zdumiewająco logiczne, czasem zaskakujące wyciągniętymi wnioskami - niby tak oczywistymi; słowa tylko te, które są niezbędne, żadnych zastojów myślowych; forma jak poliwęglany - wytrzymała, lekka i stosynkowo elastyczna; konstrukcje jak zbrojenia mosków; a do tego wpadam z nimi w rezonans :))


się rozpisałam... ehhh, wybacz

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ewo, tak, wiesz, nie dość, że jestem konstruktorem mostów, to jescze inżynierem systemów i ich projektantem, a tam jedna kreska albo procedura zbędna-to kłopot, albo i gorzej-to i do wierszyków się przenosi (nazwijmy to "gołomyślce"). Oprócz tego, nużą mnie coraz częściej naciągane metafory, bo taka moda.
Cieszę się, że je znosisz a nawet rezonujesz. Ale na codzień, wydaje mi się, że jestem normalnym facetem. Pozdrawiam. Stefan.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Kwiatuszek @Toyer Dziękuję za odwiedziny

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozdrawiam! @Toyer Cieszę się, że przypadło do gustu:-)
    • @KwiatuszekSympatyczna bajka - ma w sobie dużo ciepła 
    • @Tectosmith Dokładnie tak jest! Bardzo trafne i fajnie opisane poetyckie przemyślenia. Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @Kwiatuszek @Leszczym Bardzo Ci dziękuję za serduszko:-) Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Pewna Sowa zwichnęła skrzydło. Dzięki temu nie mogła fruwać. Zyskała jednak dar biegania. No i biegała wesoło.    Jednakowoż pnącza okolicznych krzaków, wyszarpały połowę piór. Przez to zmarzła jak jasna cholera. Biegała więc raźniej i szybciej, dla rozgrzewki, tym bardziej, że była lżejsza.   Wtem walnęła głową w drzewo i odpadło jej połowę dzioba. To ją nie zniechęciło.   Nic a nic. Hu hu. Ani ociupinkę. uj z tym.   Zaczęła biec dalej, by radować świat swoim widokiem, lecz potknęła się o wspomnianą połówkę, by załamać drugie skrzydło.   Hu hu. Po co mi. Pomyślała logicznie.   Ponownie biegła dalej. Aż złamała nogę.   Świr świr. Zaćwierkała, bo się nauczyła, w międzyczasie.   Skakała na jednej.    Hej siup. Hu hu. Hej siup.   Z przyczyny wstrząsów, pogubiła resztę piór. Przy okazji złamała drugą nogę. To ją też nie załamało.    Wczołgała się na wzniesienie, by zjechać na dupie, zamiast biegania. Aż w końcu jednak się zdyszała.    * Wtedy przyszła mysz. Pogadali. Mysz dowiedziała się wiele ciekawostek, z życia swojego wroga, a sowa zaspokoiła nie głód...    (bo myszy i tak by nie dogoniła, gdyż nie miała jak)      ...lecz ciekawość, jak to życie, takich obiadów upływa.   Wcale też nie takie, siup siup.   Mysz sowę podnosiła na duchu, i odwrotnie. Tylko duch narzekał, bo musiał dźwigać naprzemiennie.   I tak, od pi pi, do hu hu, Zostali przyjaciółmi.   Do czasu.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...