Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Szklane Modły


Rekomendowane odpowiedzi

Tak krótki wiersz, a ja sie pogubiłem. Właściwie, to o co chodzi? Wprowadzasz zwroty bardzo "odważne", których nie wyjaśniasz, a ja nie mogę (to jest niemożliwością!) ich zrozumieć, np.:"byłam szklanym człowiekiem". No nie moge tego połączyć z żadnym wersem, z żadna myślą w tym tekście. Pozdrawiam.


Adam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

ja zaś mysle ze nie ma tu nic niezrozumiałego, z kruchosci ciała, ducha lub umysłu chcemy sie podniesc, znalesc siłe,
a najstraszniejsze jest nie potrafić mówic o własnych lękach, pragnieniach i obawach.

wiersz kobiecy, delikatny, nieuchwytny jak promyk słońca, może nie zostanie w pamięci ale na pewno na chwile moze dłuzsza przykuje myśli

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Adamie, coœ nie możemy się dzisiaj zrozumieć ;) Druga 'strofa' łšczy się z poprzedniš i następnš tym, że jest to treœć modlitwy, o której w nich mowa. Natomiast "szklany człowiek" może być rozumiany bardzo różnie.
Kai i Assire nie mieli kłopotu z odgadnięciem tych znaczeń. Od kruchoœci, nikłoœci cielesnej, po słaboœć duchowš a także pewnš niewinnoœć w trwaniu... No nieważne. Doœć tego tłumaczenia :)
Chciałam Ci jeszcze coœ powiedzieć ad. dyskusji pod twojš "Modlitwš przed wstšpieniem do czyœćca". Z całym szacunkiem, ale ja uwielbiam Gombrowicza ;))
pozdrawiam

Agi

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dziękuję Seweryno :) pozdrawiam.

Oyey. Fakt, że nie wyłapałeś metafizyki, którą starałam się zawrzeć w wierszu, nie znaczy, że wszystko tam jest dosłowne. Poza tym nie jesteś tu po to, żeby komentować komentarze, tylko wiersze. Uświadom sobie fakt, że Twój pogląd na wiersz może istnieć zupełnie niezależnie od innych poglądów i nie musisz go im przeciwstawiać.

Agness

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

CYTAT (Agness @ Jun 25 2003, 11:39 AM)
w cichej samotnością nocy
modlę się u stóp ołtarza

byłam
szklanym człowiekiem
przyszłam
bo niepamiętam czym będę

modlę się u stóp kamienia
słyszy mnie mój Bóg
czy wie
że nie potrafię mówić

Rzeczywiście ta "cicha somotność" jest zbyt dosłowna.

Piszesz o reinkarnacji? Czy o rekonwalesencji duchowej?
Masz rację. Sama modlitwa to już rozmowa z Bogiem. Nie trzeba krzyczeć, szeptać, mówić...
Ale wiesz, nie można wierzyć w przeznaczenie. :-) Bo to jest trochę antyreligijne. Zgadzasz się wówczas na zniewolenie przez siły nadprzyrodzone. Twoja dusza nie jest wtedy wolna - właściwie to jej nie ma. Więc wers : "niepamiętam czym będę"... trochę mi nie pasuje do tego Boga.

ps. Wydaje mi się, że "nie pamiętam".

Pozdrawiam.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Oczywiœcie masz rację, Sewerynie. Już poprawiłam ;)

Znaczenie tych œrodkowych wersów faktycznie jest trochę...mylšce. Nie myœlałam o reinkarnacji. Raczej o niepokoju. Wiem, że dane mi jest istnieć jako istotka zbyt słaba i wiem, że na tym się moje istnienie nie skończy. Czasem boję się tego, że będę istnieć zawsze.
W zasadzie ostatnie cztery wersy poruszajš zupełnie inny problem. Powinnam to chyba rozdzielić. Dzięki za komentarz. Tak to ja mogę rozmawiać ;)

Pozdrawiam.

A.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Hej! Znow lamie dla Oka. Pozwol, ze nie ocenie wierszyka - zamiast polskich liter wyswietla sie tutaj cos bardzo dziwacznego i nawet odczytanie slow sprawia mi niejaki problem, wiec dopiero kiedy wroce bede mogla sie wypowiedziec.
Troche sie tutaj gubie w datach, wiec nie wiem, ktory to czwartek - 3 lipca? Jesli nie, to juz tego nie odczytasz.
Dlaczego skaly przepadly? Gratuluje rejsu - dobrze tam bedzie Oku na pewno:) Czyzby plany sie pozmienialy. Co z Funka?
Zapomnialam wczesniej - moj egzamin z franca bardzo pozytywnie (4). Ucieszylam sie niemozliwie. jak to sie stalo? Sama nie wiem. Szczegoly, kiedy uda nam sie skontaktowac:) (ach, kiedy to bedzie? kiedy?)
A jak mi tutaj? Dobrze. Nawet bardzo. A ja sie chcialam angielskiego pouczyc do jakichs testow niemozliwych, matur i innych. Zupelnie tu o tym zapomnialam. Wciagnelo mnie. Wciagneli mnie. Wciagnal.
Trzymaj sie tam Oko mocno. Pozdrowienia dla calej ferajny. Ada

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Waldemar_Talar_Talar  Dziękuję Waldemarze i pozdrawiam :)
    • @Somalija   Dzień dobry, pani Agnieszko, wiem, iż pani wcześniej podziękowała za rozmowę, a jednak... Wspominała pani o zaatakowanym żołnierzu... Niedawno wyszło na jaw, iż w tym samym miejscu dużo wcześniej doszło do ataku i trzech żołnierzy oddało strzały ostrzegawcze w górę i nielegalni imigranci, de facto: prowokatorzy szkoleni przez bezpiekę białoruską - nie reagowali, więc: żołnierze oddali strzały ostrzegawcze w ziemię i co? Zostali aresztowani przez Żandarmerię Wojskową na polecenia prokuratury (decyzja czysto polityczna), słowem: dużo bardziej chronieni są nielegalni imigranci od żołnierzy polskich i kto za to ponosi odpowiedzialności? Wyborcy, proszę pani, wyborcy... I to wyborcy nie mają prawa winy zwalać na władzę, sami są winni...   Mówiła pani, iż chodziła do gimnazjum (trzy lata), więc: jest pani dużo młodsza ode mnie - skończyłem system osiem klas - szkoła podstawowa.   Łukasz Jasiński 
    • BAJKA KOTA Z MIEDZYŚWIATA   Chłopiec jestący sobie w dawnowie Gdów* króla Gwozdka Królewnostraty W smokowej paßczy smrodu zębatej  Bardzo złośnymi wpisami w sieci Brzydkiemi krzywu lustrami Królewnie przezywosłowy Porwali onej poczucie ładności Królewny teraz-żaby  Odczaru nieznanego  Przez króla nagrodą połowy królestwa Jego wielkiego zachęcony chłopiec I ręki królewny pożaby teraz  Idący ładnoty królewny szukać W paßczy smokowej  Pełnej złych wpisów w sieci Z krzywosłowymi olbrzymami  Rycerzy zżarłymi wszystkich  Walczyć musi nie umiący kłamać  I tym mieczem prawdy  Zamiótłszy olbrzymy do słoika  Takich malutkich  Żabie do zjedzenia jak muchy dałszy  Królestwem i ręką królewny dany Długo i ßczęśliwie żyjący  Wiele przygód miewa  W sieci krzywych lustrów  Wyjścia szukając i nie szukając  Lustra swego.   * por. "gdy" i "gdzie"     @Olgierd Jaksztas

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

          – takim głosem będę teraz pisał, bo to jest mój nareszcie głos... (niejasność była w texcie i jest w czytaniu, a w tej chwili już tego nie zdołam powtórzyć, lecz co innego waży)
    • gdzieś  wibruje w kosmosie sen który przyoblekł się  w ciało   na polanie jodłowej woń leśnego miodu  i szelest jedwabiu   usta w ustach pęcznieją słodyczą   trzepot  motylich skrzydeł preludium  nowej rzeczywistości   w architekturze nieba trwanie    w tęsknocie    
    • @Łukasz Jasiński Myślę, że Viola wtrąciła się do rozmowy, nie dla mnie, tylko dla Pana.    Ja już podziękowałam wcześniej, za wymianę myśli, nazwałam rozmowę miłą i pomyślę jeszcze, jak wcześniej wspominałam o idei humanizmu...    DZIĘKUJĘ

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , za wszystko Może spojrzy, Pan na moje ,,wiersze" trochę inaczej, jako ciekawe kobiece zapiski... mimo wszystko wkładam w nie dużo pracy.... 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...