Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Najlepiej zapytać poetów ;)
Czytanie. Z czytania można wyciągać tyle wniosków, że ho ho. Ja lubię czytać materiały o tematykach filozoficznej i socjologicznej. Przy nich myśli się bardzo dużo, a stąd już tytlko krok do znalezienia formy wiersza.
Natomiast inspirację znajduję w wierszach Szymborskiej i Herberta :)

PS.
Jak ja nie lubię gdy mówi się 'pisać wiersze na klawiturze'!!! :)
Pisanie kojarzyłem zawsze z kartką papieru i ołówkiem tudzież długopisem. Jak można skupić się na szklanym, 'sztucznym' monitorze? :) Prefeuję ponad wszystko kontakt z żywą kartką papieru :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ja nie. Jak szybko piszę, to potem sama przeczytać nie mogę. Bozia nie dała ładnego charakteru pisma, niestety. Żeby chociaż czytelny był... :(
Opublikowano

Mnie oczywiście inspiruje słowo pisane, a potem czytane, ale także tematu szukam w znalezionej fotografii, w pomiętym liscie znalezionym na strychu i opieczętowanym przez pająki, kopalnią pomysłów jest dla mnie malarstwo - tutaj szukam niestworzonych historii, które mogę ja opisać. Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ja nie. Jak szybko piszę, to potem sama przeczytać nie mogę. Bozia nie dała ładnego charakteru pisma, niestety. Żeby chociaż czytelny był... :(
Oj, ile to razy człowiek domyślał się quasiwyrazu ;(
Za to jak przyjemnie po pewnym czasie spojrzeć na gryzmoły. I wszystko sobie przypomnieć :)
Opublikowano

Na poważnie - inspiracją może być absolutnie wszystko. Nie ma takiej rzeczy, zdarzenia, czegokolwie, co nie może zainspirować do napisania wiersza. Co więcej inspiracja nie ma najmniejszegfo wpływu na jakość wiersza, a więc nie ma lepszych ani gorszych inspiracji czy tematów, jest tylko dobre lub złe ich zrealizowanie.
Pozdrawiam, j.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Jacek_Suchowicz nie daję kolców  abyś się ranił ale po to,  byś wiedział,  że mam się czym bronić nie chcę budować  czegoś z pozorów zbuduję od nowa  tak  ale z tego  co sama wybiorę   Bardzo dziękuję!    @[email protected]@FaLcorN@RelsomBardzo dziękuję za serduszka!
    • Łzy zostaną  Miłość odejdzie    I zostanie tylko  Serce rozdarte na pół    A potem wstanie  Nowy dzień    I wiara uleczy  Ból i pustkę    I jeszcze parę  Innych rzeczy...
    • @MigrenaBardzo dziękuję! Myślę, że "po swojemu" będę lepsza jako człowiek. Dobroć jest pięknem:) @Nata_KrukBardzo dziękuję!  Masz rację "kolce" to słowo z wieloma możliwościami. :) @Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Ja rzadko pokazuję swoje pazurki, może za rzadko? Czas to zmienić?

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @RomaBardzo dziękuję! Masz rację, chciałam, aby był trochę feministyczny, aby kobieta miała odwagę się bronić. :) @MigrenaBardzo dziękuję! Poprawiłeś mi humor! @Waldemar_Talar_TalarTak czasami bywa, że kobieta nie chce męskiego "błogosławieństwa", bo w sobie "kolce nieposłuszeństwa". Bardzo dziękuję! 
    • Kocham przy Tobie milczeć, tulić się do Ciebie, jakbym nie miał matki Nienawidzę ciebie słyszeć, dotykać cię to kara za odwrócony krzyż Kocham Cię tak mocno, że wsiadłbym z Charonem do łódki, aby przebyć cały Styks, lecz nie odwrócę się   Nienawidzę braku gracji, twej krwi i wersów pełnych łoju do mnie Kocham Twoje rady, głos Twój prowadzi mnie do wyjścia z wykrotu Nienawidzę cię za dyby, które gruchocząc mi kolana, podłączyły thymatron na apetyt życia, opluwając mnie w lochu   Kocham Cię tak, że nieważne jest, czy pachniesz zmierzchem, trawą po ulewie, smogiem czy obłokami z szarego mleka Nienawidzę cię, bo gdy spałem obok ciebie, ukradłaś mą lirę i biografię Orfeusza Kocham Cię tak mocno, jakby wszechświat zmniejszył się do naszych objęć, a czas zdziwił się, że zegar nie tyka, wszyscy byli w pracy, a myśmy wybrali wagary od życia   Zła siostra Miłości w końcu się poddała Biegniemy tą plażą, już się nie chowając Igła magnetyczna odszukała zorzę i dziewiczą dróżkę, życie Nam zwracając, lecz…   czy to wszystko nie było tylko w listach naszych, mirażach o kąpieli w Gangesie młodości i czy zaraz spoceni nie otworzymy spojówek, budząc się przy złej siostrze Miłości?
    • @aniat. Ładnie się to harmonizuje: nastrój – dźwięk – obraz; szkoda, że odpuściłaś w rymy w ostatnich wersach, cztery mogłyby się zgrać.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...