Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nasza znajomość zaczęła się w sposób dość niekonwencjonalny. Otóż dnia pewnego – było to gdzieś w końcu listopada – szedłem sobie spokojnie ulicą, pogrążony całkowicie w celtyckich dźwiękach Clannad delikatnie sączących się z słuchawek, gdy nagle Ją ujrzałem. Leciała wprost w moim kierunku, widać było, że chce mnie dotknąć, chce mnie poznać. Uczucie uderzyło we mnie z siłą rzuconej przez kilkuletniego chłopca śnieżki, rozbryzgującej się na mojej twarzy.
Przyklęknąłem na ziemi i zacząłem zbierać poszczególne jej fragmenty, powoli odpadające od mojego oblicza. Po kilku minutach ponownie mogła zaprezentować się w całej okazałości. Była piękna. Idealnie kulista, idealnie biała, chłodna i przyjemna w dotyku, była tym wszystkim, czego szukałem przez wiele lat. Spojrzałem na Nią czule, po czym niezwykle dumny zabrałem Ją do domu. Szybko wbiegłem po schodach, by nie zdążyła się stopić i od razu wrzuciłem Ją do lodówki.
Nasze wspólne życie bez wahania określam jako dwa najpiękniejsze lata, jakie dano mi na Ziemi. Po upływie niespełna miesiąca od dnia, kiedy zamieszkała u mnie, kupiłem nową lodówkę, która odtąd była Jej domem. Na ścianach powiesiłem tam miniaturowe obrazki, na półkach zaś poustawiałem mebelki dla lalek.
Jakkolwiek nasze uczucie z wiadomych przyczyn pozostawało w sferze czysto platonicznej, żadne z nas nie narzekało. Okazała się wzorem partnerki na całe życie. Każdego dnia rozmawialiśmy do późna. Była wspaniałą słuchaczką. Nie przerywała mi, nie wyśmiewała opinii, z którymi się nie zgadzała, nie ponaglała mnie, bym szybciej powiedział o co mi chodzi. Nasze rozmowy nigdy nie kończyły się przewlekłą kłótnią o pieniądze czy gust. Nie wtrącała się do spraw, które chciałem pozostawić tylko dla siebie. Nie narzekała na moje zarobki, nie kazała mi nosić garnituru, nie musiałem ubierać się jak idiota, ilekroć mieliśmy gdzieś wyjść.
A wychodziliśmy bardzo często. Do kina, nad rzekę, do parku. Umożliwiała nam to przenośna turystyczna lodówka, dzięki której mogłem zabierać Ją na zewnątrz nawet w lecie. Ludzie dziwnie na mnie patrzyli, gdy udawałem się z Nią w miejsca publiczne, jak opera czy teatr, ale w sumie nikogo nie powinna obchodzić zawartość mojej lodówki. Zwłaszcza, że zawsze rezerwowałem dla Niej oddzielne miejsce. Kochałem ją. Wiedziałem to od samego początku. Była ucieleśnieniem moich marzeń, kimś, z kim chciałem spędzić resztę swoich dni. Stało się jednak inaczej.
Tak się razu pewnego złożyło, prawie dwa lata po naszym pierwszym spotkaniu, że zmuszony byłem wyjechać w delegację. Nie chciałem narażać Jej na niewygody i trud podróży, więc zostawiłem Ją w domu. Gdy wróciłem, pierwszą czynnością po otworzeniu drzwi był bieg do gościnnego pokoju, gdzie stała Jej lodówka. Chciałem włączyć światło i wtedy zdałem sobie sprawę z powagi sytuacji – nie było prądu. Zamarłem. Pełen najgorszych przeczuć otworzyłem lodówkę. Nie było jej. Mój krzyk musiało usłyszeć całe osiedle, nie dbałem jednak o to. Na próżno rwałem włosy z głowy, na próżno szukałem jej w całym domu, zrywając obrazy ze ścian i przewracając meble. Nie było Jej. Nigdzie. Odeszła.
Od tego czasu widziałem Ją parę razy na mieście. Prowadza się z jakimś bałwanem. Udaje, że mnie nie widzi.

Opublikowano

dzie wuszko:
Ja na razie istotą pozaziemską jeszcze nie jestem, więc wątpię, żeby moje zainteresowania zaciągnęły mnie do miejsca aktualnego pobytu potomstwa Dan;). Moze w przyszłym życiu=).

meliso:
Festiwal Kultury Celtyckiej znam ja niestety tylko ze słyszenia, choć chętnie bym się tam wybrał.

Opublikowano

treść niesamowicie uwiodła! puenta - zachwyciła :) ale sądzę, że całość możnaby napisać lepiej... nie wiem czemu, ale jakoś czułąm w czasie czytania pewien pośpiech... jak gdyby zostało to napisane ot, zaledwie przed chwilą. ale to drobiazg tak naprawdę. bo sama treść uwiodła mnie do tego stopnia, że się jej oddałam :)

pozdrawiam. cieplej niż śnieżka :)

Opublikowano

Piotrze:
toż mówię, że to opowiadanie ma smutne przesłanie. U mnie wzbudza to śmiech przez łzy (no prawie przez łzy=)

Julio:
przyznam się bez bicia, że napisałem to w piętnaście minut. starałem się pisać najlepiej jak umiem, a że Bułhakowem nie jestem, nic nie poradzę=). Swoją drogą to miała być taka miniaturka - bez epickich opisów, rozwlekłych dialogów etc.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Nefretete   W Polsce jest około czternaście kodeksów, a tylko: Kodeks Karny, Kodeks Pracy i kodeks postępowania handlowego są zgodne z najwyższą ustawą zasadniczą - Konstytucją Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej.   Łukasz Jasiński 
    • po pierwsze to gdzieś wyjechać zakręcić wodę zgasić wszystkie światła sprawdzić gaz na odchodne pocałować Chrystuska i ten klucz magicznie przekręcić dwa razy do końca jeszcze szarpnąć klamką na odchodne podróż peron gate bilet oddalam się od codzienności jeszcze chwila i teraz wszystkie nieba świata można rzec poezja w niezdrowym przywiązaniu do podróży zbieram autografy miast szukam siebie jest niedziela za oknem malują się góry żaden dzień nie powtórzy magii tego poranka
    • @ViennaP   Nie pamiętam, pani Agnieszko, a to z jednego powodu - na mnie przypada - jako na jedną osobę - około dwadzieścia osób - piszących i komentujących i czytających, dalej: w dziale kontakty - w smartfonie - mam tylko dwie osoby, oto one: mama i brat i dla pani też jest miejsce, moje dane kontaktowe są publiczne i można je znaleźć - w moim profilu - w eseju pod tytułem: "To Życia Rys."   Łukasz Jasiński    @Nefretete   Wiem o tym: jestem przecież rodowitym warszawiakiem - na świat przyszedłem na Górnym Mokotowie - Madalińskiego i jestem humanistą: zaczynałem od Historii poprzez Literaturę Piękną do Filozofii (patrz: jasinizm - nowatorski kierunek filozoficzny mojego autorstwa - tutaj można znaleźć), prócz tego: lubię geografię, politologię, socjologię, archeologię, prawodawstwo, filmotekę, literaturoznawstwo, architekturę, etykę, religioznawstwo, sport, urbanistykę, filologię, kulturę, muzykę, krajoznawstwo, fotografię, malarstwo, seks oralny i analny i witalny i podróże - uniwersalne gałęzie nauk humanistycznych.   Łukasz Jasiński 
    • Gdy szukasz sensu wśród pustki życia, Ni stąd, ni zowąd – pojawia się on, Jak szczur przyczajony, w cieniu. By rzucić swój urok na ofiarę.   W ciemności jaśnieją czerwone oczy, Płoną, jak dwie latarnie w bezkresnej nocy, Czuje się ich obecność, lecz nie wiadomo, Czy to przyjaciel, czy wróg.   Wtem z  cienia wychodzi,  nie szczur, lecz Czarodziej. W szatach pełnych blasku wkracza na scenę. Bez różdżki w ręku, z błyszczącym wzrokiem. Czas na przedstawienie.   Nie rzuca zaklęć, nie wzywa magii, Jego czar to słów zmysłowa gra. Obiecuje raje, mówi o nadziei, A w jego oczach lśni kłamstwa blask.   Wszystko jest możliwe, powtarza niezmiennie, Wkrótce zbudujemy nowy, lepszy świat. Za tymi słowami kryje się niepewność, Bo prawda umiera, a zbliża się iluzja. Jego wizje jak obrazy malowane, W serca wchodzą, jak strzały w pierś. Wszystko, co mówi, cudownie zagrane, Życie  zamkiem z piasku staje się.   Opowiada o wolności, równości, O świecie, w którym nie ma wad, W jego słowach kryje się bezwzględność, Każda obietnica to ukryty strach. Zamiast prawdy, on rozdaje sny, Zamiast wolności, daje kajdany. Jego świat jest pełen lśniących dni, Lecz w jego cieniu rodzą się rany. A ci, którzy widzą przez iluzję, wiedzą, Że prawda nie jest tym, co on opowiada. Czarodziej buduje na kłamstwie swoje królestwo, A wiara w niego to upadek w przepaść. Więc nie daj się zwieść jego słodkim słowom, Bo Napierała zamienia marzenia w cień. Uwierz w to, co widzisz, nie w to, co opowiada, Bo jego magia wkrótce wyblaknie, jak przeszły dzień.
    • @lena2_

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jak ładnie :)  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...