Taniec Wariata

[Beata Szymańska]

tańczy samotnie na scenie życia
lewą stopą dotyka krawędzi
wszyscy dokoła są rozpłakani
wariat pląsa w cudnym tańcu szczęścia
istnieje tylko muzyka ciszy

ktoś prawdziwy podstawia mu nogę
wariat powoli zaczyna się chwiać
powrót do szarości jest bolesny
on już nigdy więcej nie zatańczy

spotka kiedyś lustro swej przeszłości
pierwszy przerwie najszczęśliwszy taniec
wszystko zawsze kończy się upadkiem

(zostaje tylko jedno pytanie
kto jest wariatem?)

[Agnieszka_Gruszko]

forma mi sie nie podoba... ale wiersz z miejsca ląduje w ulubionych: za PRZEKAZ... jest po prostu świetny... wiecej takich proszę

[seweryna żuryńska]

Beato!

Twój wiersz jest bardzo, bardzo piękny.

Za każdym razem odczytuję inne rzeczywistości.

A wariatem...jestem...ja

Ogromne dzięki

Ukłony

[Beata Szymańska]

Dziękuję Paniom bardzo

[Agnieszka_Gruszko]

obawiam sie, ze nie ma za co:)
czytam sobie i czytam... i coraz węcej znajduję... jak w worku bez dna...

[Adam_Szadkowski]

No nareszcie!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Jest opowieść, jest forma właściwa dla takiej opowieści. Jest naprawdę dobry przekaz. Troszke można by zmienić ten ostatni akcent... Hmmm, właściwe to nie, bo wtedy ten wiersz niwe byłby taki jaki jest teraz. Jest dobry. Pierwsze gratulacje i kwiatek!!

P.S. Skracaj jednak wersy

Adam

[Martyna Natasza Świątczak]

Podoba mi się, ale spróbuj go może bardziej zrytmizować, bo atkiej treści, a zwłaszcza formy brakuje mi jakiegoś rytmu, żeby to wszstko płynęlo, a tak skakało

[natalia]

A ja znów ciut spóźniona ale już pędzę z gratulacjami Beato piękna wymowa wiersza ,cudowna! i dołączam sie jeszcze do opinii Agi można czytać i czytać ...
serdecznie pozdrawiam
Natalia

[Beata Szymańska]

Dziękuję Państwu bardzo. Cieszę się, że podoba się Państwu mój wiersz
Dziękuję również za uwagi. Popracuję jeszcze nad tym
Pozdrawiam

[Kai_Fist]

ujmujący.

[natalia]

Ależ Beato jakie z nas Państwo? Tutaj jesteśmy wszyscy piękni i młodzi i nie ma za co dziękować, naprawdę
Pozdrawiam
Natalia

[Jolanta Sztejka]

opowieść bardzo ciekawa, czytalam naprawde z zainteresowaniem, przekaz równiez dośc dobry, czyta sie calkiem dobrze, jednak w tym fragmencie:

ktoś prawdziwy podstawia mu nogę
wariat powoli zaczyna się chwiać
powrót do szarości jest bolesny
on już nigdy więcej nie zatańczy

coś mi zgrzyta, te dwa ostatnie wersy zupełnie do mnie nie przemawiają

ale dobrze, pozdrawiam