Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie próbuj zrozumieć
bo staniesz się cyrklem

jedna noga pewnie na ziemi
to za mało by nie upaść

biegnąc szybko nie oglądaj się za siebie
słupy telefoniczne mają tendencję
do wyrastania nagle i bez ostrzeżenia

nie wierz że potykając się zajdziesz daleko
liczba dokonań nie rośnie wprost proporcjonalnie
do ubytku zębów

ustępując miejsca staruszce w tramwaju
miej świadomość
że zwiększasz swoje szanse na żylaki
przez które ona nie może stać

każda minuta
to wieczność dla motyla

czasami myślę
że motyle mają rację

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Chyba jednak jesteś :>
a potrafisz to wyjaśnić ?

Oczywiście drogi Klaudiuszu. Masz tyle wiedzy, aby podejmować wyzwania, aby mieć "jedną nogę", ale za mało by wszystkiemu podołać (druga noga), więc upadasz. Udało się Jasiowi, prawda?
Opublikowano

Motyw cyrkla - świetna sprawa - ale przecież cyrkle mimo swego unieruchomienia bywają ciekawe i przydatne ;-) Poza tym dobrze i intrygująco bawisz się ludzkimi zachowaniami, konwencjami bytu - te fragmenty ze staruszką są wg mnie esencją wiersza. Jestem za!
POZDRAWIAM!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


o co Jasiowi chodziło, to nie trudno się domyślić, pytanie brzmi skąd u Ciebie tak dokładna wiedza na temat stanu mojej ?

Wiem że nie masz całej wiedzy, a dlatego, bo zadajesz pytania. Banał.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


o co Jasiowi chodziło, to nie trudno się domyślić, pytanie brzmi skąd u Ciebie tak dokładna wiedza na temat stanu mojej ?

Wiem że nie masz całej wiedzy, a dlatego, bo zadajesz pytania. Banał.

hehehehe
co do wiersza...
przewrotny:P
Opublikowano

Brawo -jako pierwszy głos damski – i drugi z aplauzem !
Mogłabym trochę pomarudzić
szczególnie jeśli dot. to tego fragmentu :
nie wierz że potykając się zajdziesz daleko
liczba dokonań nie rośnie wprost proporcjonalnie
do ubytku zębów
ale podaruję sobie ze względu na kanikułę, skoro chwila to wieczność – kapitalne ! i biorę go w całości. Pozdrawiam upalnie Arena

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


o co Jasiowi chodziło, to nie trudno się domyślić, pytanie brzmi skąd u Ciebie tak dokładna wiedza na temat stanu mojej ?

Wiem że nie masz całej wiedzy, a dlatego, bo zadajesz pytania. Banał.
kręcisz - tezę tę postawiłeś zanim jeszcze zadałem pytanie... ;)
Opublikowano

O rany! Naprawdę coś mi się z tym wierszem udało. A byłem taki niepewny. Pewnie w końcu ktoś mnie zjebie za niego, ale że się podoba to już coś. Jeszcze raz dziękuję.
PS Fajnie by było jakbyście chłopaki tą batalię wątpliwie erystyczną przeniesli na forum, albo na priva :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc Ten wiersz nie jest dla mnie o przeznaczeniu, a już na pewno nie o jakiejś wyższej konieczności. Bardziej o pamięci, która wraca nocą - o obrazie, który nie chce odejść i który człowiek nosi w sobie dłużej niż trwa sama walka.
    • @EsKalisia   intrygujący wiersz.   motyw sprzecznych pragnień, rozdwojenia woli, paradoksów ludzkiego chcę i nie chcę to temat bardzo klasyczny. Kilku wielkich filozofów zajmowało się nim.   Kierkegaard  pisał o człowieku jako istocie „syntezy sprzeczności” - między skończonością a nieskończonością, wolnoscią a koniecznością, pragnieniem wiary i niezdolnością do niej.    Hegel traktował sprzeczność jako motor rozwoju świadomości - chcę to teza, nie chcę to antyteza.   wiersz jest metafizyczną listą pragnień, które wzajemnie się wykluczają. to nie chaos, lecz metoda.   paradoksy ujawniają strukturę podmiotu rozdartego między sprzecznymi wartościami.   mnie się podoba rozumowanie typu - być częściowo w ciąży, ale podczas gdy Twój wiersz zawiera sprzeczności możliwe, to sprzeczność o ciąży jest z punktu widzenia filozofii niedopuszczalna.     fajny wiersz.    
    • ja to bym opisał bardziej z nutą gniewu i chwały. nie godzi się jeździć komuś czołgiem po podwórku .
    • @Whisper of loves rain Jest zatem ambiwalentnym elementem ludzkiego losu. - tak jak każdy człowiek, chyba...nie znam się na tym, no może trochę :-)))))))
    • @huzarc Bardzo dziękuję! Dziękuję za zrozumienie tego zamiaru – że symbole miały być gęste i pojemne, nie dekoracyjne.   @Simon Tracy Dziękuję za takie słowa. Bo znaczy to, że coś w nim zagrało tak, jak powinno. Dziękuję za to, że mi to powiedziałeś. @Alicja_Wysocka Nie przepraszaj bo cudnie się rozgadałaś. Rozgaduj się, bo bardzo lubię Ciebie czytać - zawsze tam mądrze i empatycznie piszesz. Dziękuję za przeczytanie, i za tę mądrą myśl teologiczną, i za zrozumienie. To, że przypomnisz o rozróżnieniu między Bogiem a Szatanem w Księdze Hioba – to ważne. I ta obserwacja o naszych czasach, gdzie przypisujemy Bogu ból, a złu szczęście – pokazuje, że wiersz koresponduje z tamtą historią. Dziękuję za to, że widzisz to tak jasno. @Migrena Dziękuję! "Absentia dei" – to słowo uderzyło jak dzwon. Czytając Twoją analizę, czułam, że widzisz dokładnie to, co leżało pod powierzchnią wiersza: nie żadne przesłanie, lecz medytacja nad milczeniem, nad tym, co zostaje, gdy Bóg wydaje się być jedynie biernym świadkiem. Dziękuję za tak głęboką i trafną analizę. @violettaBardzo dziękuję! Mam taką nadzieję. :))) @lena2_ Bardzo dziękuję za tak miłe słowa, bardzo się cieszę, że się spodobał. :) @viola arvensis@infelia@Rafael MariusSerdecznie dziękuję! 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...