Niechcący

[Leszczym]

 

Dasz mi wiarę?

Że ten wiersz jest jak każdy mój inny i powstał niechcący?

Przypadkiem wpadłem na pomysł notatek.

I przypadkiem zacząłem je pisać, z czasem coraz ich więcej.

Niechcący pisanie kontynuowałem.

I nawet niespecjalnie tego nie przestałem czynić.

I zupełnie niechcący się i w tym nie poddałem.

 

Nie mając nawet takiego ewentualnego zamiaru

popadłem niniejszym w kontrowersję.

Kolejną zresztą. Kolejną dużą. W wielką jej wersję.

Świat bardzo lubi ogromne i liczne wersje kontrowersji.

Ale dlaczego?

Otóż, stało się tak dlatego, że ten świat chce

ciebie i mnie i ich widzieć tylko w

zdeterminowanych spodniach umyślności.

Świat rozkochuje tylko celowany, bezpośredni zamiar.

Ale dlaczego?

Otóż dlatego, że w ten oto wymyślny sposób

jest światu możliwym sobie z tobą poradzić.

Tylko w ten sposób każdego łatwiutko capnie.

 

Warszawa – Stegny, 22.11.2025r.

[Amber]

@Leszczym  Perwert wie czego chce i działa z precyzją, reszta to histeria.:)) Dobry wiersz.

[violetta]

@Leszczym capnie cię wojna i wojsko aliantów:)

Niechcący capnie:)

[Marek.zak1]

Pomysły przeważnie wpadają niechcący, więc u Ciebie też tak jest. Pozdro

[KOBIETA]

@Leszczym

 

oczywiście , że dam wiarę:) A może to nie jest przypadek…tylko przeznaczenie? ;) 

 

pozdrawiam :) 

[Rafael Marius]

@Leszczym

 

Czy ja wiem?

[Bożena De-Tre]

@Leszczym Chcący niechcący jakie to ma znaczenie....ważne że w literach drzemie moc ukryta i można coś ''ucapić''. Dopóki rodzą się nowe pokolenia i język nasz żywy pisz. Pozdrowienia.

[Leszczym]

@Amber Oskarżycielski świat zaniedbuje kwestie niechcący, naprawdę tak robi. Tym bardziej im więcej jest śladów cyfrowych. A tak naprawdę dużo jest niechcący :) 

@violetta Tak, ale zanim to zrobi będę oponował nawet niechcący :)

@Marek.zak1 Cały ja tutaj jestem niespecjalnie :) Pozdro M. 

@KOBIETA Za przeznaczenie oskarżysz, no po prostu wytkniesz komuś złe przeznaczenie, a za niechcący trudniej i to też chodzi i nie bójmy się tego sformułować. 

@Rafael Marius Lepiej nie wiedzieć, wygodniej. 

@Bożena De-Tre Będę ale zawsze niechcący :)

[Berenika97]

@Leszczym

To interesujący wiersz o napięciu między przypadkowością a intencją, między tym, co spontaniczne, a tym, co społecznie oczekiwane.

Świat nie chce widzieć nas w naturalnym stanie tworzenia czy bycia, ale wymaga od nas transparentności intencji, celowości, jasnego zamiaru. Wszystko musi być zaplanowane, zracjonalizowane, wyjaśnione. Jeśli coś jest przypadkowe - stajemy się groźni, umykamy kontroli.

 

[Leszczym]

@Berenika97 Tak. Spójrz sobie Bereniko 97 jak szalenie mało jest w Polsce poetów i poetek jednego wiersza. A przecież były pojedyncze arcydzieła. Były. Są i będą. Nawet tutaj, były bo pamiętam. Zobacz jak nikną pojedyncze fenomenalne piosenki. A są takie, znam ich przynajmniej kilkanaście. Zobacz Bereniko 97 jak mało jest autorów jednej książki. To znaczy są, dużo nawet, ale szybciutko nikną. I wielkie etcetera. Świat chce nas, owszem, chce, ale w pełnej umyślności i producentami. Powiem więcej, że nadproducentami.  

[Berenika97]

@LeszczymTo bardzo celna diagnoza współczesności. W dzisiejszej "ekonomii uwagi" cisza jest traktowana jak porażka. Pojedyncze arcydzieła giną, bo nie mają za sobą machiny, która stale przypominałaby o ich istnieniu. Wymaga się teraz serii, cykli i stałej obecności, bo tylko to gwarantuje widoczność. Jakość ustąpiła miejsca ilości i częstotliwości. Rzeczywiście -  "nadproducenci", to świetne określenie. Bo  chwila przerwy oznacza zniknięcie. 

[Leszczym]

@Berenika97 O to też. Jest jakiś dajmy na to artysta. Ale nie tylko artysta, ale to forum poetyckie więc rozmawiajmy o artystach. I on zmęczony znika z rynku. Albo coś się wydarzyło. Albo przeróżne rzeczy. I wystarczy tylko popatrzeć jak ciężko jest wrócić. I to chociażby do dawnej dyspozycji, nie mówiąc już o przekraczaniu dawnych perspektyw. W moim przekonaniu zdecydowanie za mało doceniamy to co ktoś dawniej uczynił, przy jednoczesnym nadmiarze oczekiwań w stosunku do jutra i pojutrze. Jesteśmy mistrzami, ale głównie w kultywowaniu złej pamięci. Komuś to najbardziej lubimy wypominać wcześniejsze upadki, a nie zwycięstwa. I Ty akurat Bereniko 97 uważaj na to, bo ja też muszę uważać.  

[Berenika97]

@Leszczym

Masz wiele racji co do tej ludzkiej natury – łatwiej nam zapamiętać czyjeś potknięcie niż lata świetności. To smutny mechanizm. Ale wiesz, ja mam ten luksus, że jestem tutaj tylko dla własnej przyjemności. Nie czuję się częścią rynku, o którym piszesz, więc presja "powrotów" mnie na szczęście nie dotyczy. Piszę, kiedy mam ochotę, a milczę, kiedy chcę. I chyba ta amatorska wolność jest dla mnie najcenniejsza. Ale radę, by nie oceniać innych przez pryzmat upadków, biorę sobie do serca. Będę też uważać, jak radzisz, ale głównie na to, żeby nie stracić z tego frajdy. Bo kiedy znika radość, a pojawia się presja wyniku, to chyba wtedy naprawdę się przegrywa. Pozdrawiam.:)

[Leszczym]

@Berenika97 O to też dobry pomysł, być jak największym i najlepszym amatorem wśród zawodowców. To wcale też nie głupi patent ;)) Tego też mnóstwo ostatnio w necie. Są tacy amatorzy, że normalnie zadziwiają zawodowców :)) Na sporcie się pewnie nie znasz, ale jest taki koszykarz, w sumie amator, ale od 2 sezonów wygrywa zawodowy konkurs slam dunków NBA :)) Najmocniej błyszczy w tak zwanym weekendzie gwiazd NBA :))