Dogma

[huzarc]

Dotykam twej bladej twarzy.

Ciemny makijaż — i łza odwróconego krzyża,

wyrysowana spod powieki,

patrzy na mnie uśmiechem

czarnej szminki na grubych wargach.

 

Habit wyszyty szkarłatnymi literami

diabolicznej poetyki,

rozcięty wzdłuż krawędzi pentagramu,

obnaża jędrną gładkość ud,

ku którym sięgam twardą dłonią.

 

Snuję uścisk — wzwyż.

Pajęczym szwem pończochy,

do szkatuły rozkołysanych bioder,

i odsłaniam bujne półkola

twych rozpiętych piersi,

gdzie me palce drapieżnie

zanurzają się przez spięte zatrzaski skóry —

W głąb czarnej duszy.

 

A ty zamykasz mnie

w sklepieniu swych nóg i ramion,

spętanych moją siłą.

 

Rozsuwam zasłonę

zakazanego słowa,

zamienionego w ciało.

 

Czujesz mój oddech na sobie —

cyniczny, choć prawy.

Uwierz mi - jestem tak święty,

że uwodzę wiedźmę.

 

 

 

[Alicja_Wysocka]

@huzarc Twój wiersz czytam jak gotycką scenę, pełną symboli i teatralnego mroku.
Nie mój świat, ale ciekawa, mocna wizja.

[Migrena]

@huzarc

 

głęboko anty- chrześcijański wiersz.

 

sprzeczny z moim systemem wartości.

 

prowokujący ale świetnie napisany więc wart analizy.

 

jest to manifest Transgresji i Nihilizmu Etycznego, silnie związany z filozofią Postmodernizmu i ideami Nietzschego.

 

celebracja poerwotnej siły życiowej dążącej do dominacji.

 

Transgresja i Erotyzm (Georges Bataille).

sacrum i profanum.

 

habit i krzyż versus pentagram i wiedźma.

 

postmodernizm czyli płynność tożsamości.

 

swoją moc wiersz  osiąga  poprzez transgresję - bluźniercze połączenie tego, co świete, z tym, co zakazane, w akcie skrajnej, zmysłowej dominacji.

 

 

i to byłoby na tyle.