Kosmogonia ciała

[Migrena]

 

 

 

 

Twoje ciało spadło we mnie jak meteoryt -
rozpruło przestrzeń, zapaliło wodę.
Nagle stałem się światłem, które krwawi.

Twój dotyk - błyskawica we wnętrzu ciała.
Twój język - modlitwa bez Boga.
Kiedy mówisz, planety zmieniają tory,
a śmierć na chwilę zapomina o swojej pracy.

Między nami nie ma cienia.
Jesteśmy ogniem i jego odbiciem.
Ziemia pod nami płonie jak papier,
a my dalej tańczymy -
nad przepaścią, w której rodzi się życie.

Kochamy się jak dwie galaktyki w kolizji -
ciało o ciało, światło o światło -
aż rzeczywistość traci oddech.

Nie ma nic łagodnego w tym dotyku:
każdy gest to eksplozja,
każde słowo to rana,
z której wycieka niebo.

Twoje biodra to kontynenty, które drżą.
Piersi - dwa księżyce pożerające moje dłonie.
Oczy - czarne słońca,
w których gubię kierunki i sens.

Miłość nasza nie zna miary.
Nie jest uczuciem - jest kataklizmem.
Bóg patrzy na nas z góry
i uczy się od nowa, czym jest stworzenie.

A kiedy odchodzisz - świat się kurczy,
czas zawiesza w gardle.
Zostaje po tobie echo,
które bije jak serce wszechświata:
nieśmiertelne, niezrozumiałe, wieczne.

Miłość to ogień, który sam siebie pożera -
a mimo to świeci.
W tym świetle jesteśmy wszystkim,
czym Bóg chciał być -
ale nie odważył się.

 

 

 

[Annna2]

@Migrena  ostatnie słowa to antonim Boga- Jego odwagi by z miłości ponieść śmierć na Krzyżu,

odważył się, chciał- odkupił śmierć.

Gdy ktoś odchodzi, świat się kurczy, zmienia się, nie zmienia się tylko miłość, jest nawet większa,

bo jest świadomość, że więcej nie można się przytulić.

 

Miłość kosmiczna( w sensie ludzkim), jest.

I miłość zmienia świat, świat zmieniają ludzie i ludzie zmieniają ludzi.

 

Jeśli wydaje ci się, że jesteś zbyt mały i nieważny, by zmienić świat,

spróbuj zasnąć w pokoju, gdzie jest tylko jeden komar.

(Budda)

 

Podoba mi się

[tie-break]

@MigrenaCzytając większość Twoich wierszy o miłości i namiętności, mam wrażenie, jakbym cały czas czytała jeden i ten sam.

 

Z tego wyłuskałam sobie ostatnie trzy wersy.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Bo one mówią coś nowego i są bardzo intrygujące, otwierają szerokie pole do interpretacji i choć, podobnie jak cały wiersz, zapewne są obliczone na wywołanie mocnego efektu, tym razem wyłamują się z narzuconej im funkcji i prowadzą do ciekawych rozważań.

Cielesna, zmysłowa miłość zazwyczaj jest stawiana w opozycji do sfery duchowej. No właśnie, dlaczego?

Bóg, tworząc nas na swój obraz i podobieństwo i dając nam świat przeżyć seksualnych, musiał jednoznacznie wskazać, że jest to jeden z Jego pierwiastków, zaszczepionych w człowieku.

I ludzie są w stanie zbliżyć się do Boga, ale być może Bóg, aby w pełni odczuć ten stan, z taką samą głębią i mocą jak kochający się namiętnie ludzie, musiałby sam narzucić jakieś ograniczenia na własną Wszechmoc, Wszechwiedzę, Wszechobecność...

Raz to zrobił, ale w innym celu. Nie dla siebie samego.

 

Edytowane 8 godzin temu przez tie-break (wyświetl historię edycji)

[Marek.zak1]

Jest moc nadprzestrzeni. Pozdrawiam z podobaniem. 

[Migrena]

@Marek.zak1

dziękuję Marku.

pozdrawiam :)

 

 

 

@Annna2

 

Aniu.

"miłość zmienia świat, świat zmieniają ludzie i ludzie zmieniają ludzi."

 

doskonałe !!!

 

dziękuję.

 

 

[KOBIETA]

@Migrena

 

Migrenko rzucasz wyzwanie Bogu ? ;) 

 

Kosmiczne uniesienie, zderzenie galaktyk i deszcz meteorytów:) to opowieść o genezie i ewolucji Wszechświata przeniesiona na ognisty język ciał ( niebieskich ;) i pragnień:) 

 

kataklizm, ogień i żar

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

wow ! Słabo mi  

Doskonały

 

 

 

[Migrena]

@KOBIETA @KOBIETA

 

ja, Panu Bogu.......nie !

 

tylko tak "se" uplastyczniam.

 

Dominiko.

jesteś.

to i słońce wyjrzało zza chmury !

 

i brzozy się śmieją szeptami traconych listków.

 

jesteś i jest pięknie !

 

dziękuję :)

 

 

[KOBIETA]

@Migrena

 

Uplastyczniasz …:) Ty Plastusiu

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

uwielbiam brzozy ! 

[Migrena]

@KOBIETA

 

ja też.

 

z przytulaniem.

 

 

[KOBIETA]

@Migrena

 

Sok z brzozy jest bardzo zdrowy i odżywczy …

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Migrena]

@KOBIETA

 

nie piłem !

 

natomiast gin z tonikiem i plasterkiem pomarańczy z Azorów jest pyszny.

 

zawsze !!!!!

 

 

[Robert Witold Gorzkowski]

@Migrena Czytając każdy Twój wiersz mam wrażenie, że uniosłeś się na wyżyny, że już więcej nie da się po ludzku napisać, nazwać, wyrazić!!! że już nie rozprujesz mojego serca, że już nie będziesz miał czym mnie zachwycić i znowu poległem wiję się skruszony przy Twoich strofach. Czym jest ludzki umysł bez Twoich wyznań czym jest nasze postrzeganie bez Twoich przenośni. Docierasz w najdalsze zakątki mojej wyobraźni i eksplodujesz szeptem jadowitym bo czyż słowa:

 

"Nie ma nic łagodnego w tym dotyku:

każdy gest to eksplozja,
każde słowo to rana,
z której wycieka niebo."

 

Nie są łaską spływającą od Najwyższego?!

 

CAŁE ZWROTKI AŻ KRZYCZĄ Z PORZĄDANIA:

 

Twój dotyk - błyskawica we wnętrzu ciała.
Twój język - modlitwa bez Boga.
Kiedy mówisz, planety zmieniają tory,
a śmierć na chwilę zapomina o swojej pracy.

 

By na końcu wycedzić:

 

"W tym świetle jesteśmy wszystkim,
czym Bóg chciał być -
ale nie odważył się."

 

Wyrazić w sobie Boga, to za mało - jestem wstrząśnięty.

 

[Annna2]

@Migrena  wracam, bo wiersz jest piękny, bardzo

[huzarc]

@Migrena

To wiersz o potężnej, totalnej miłości, takiej, która przekracza ludzkie granice i przenosi uczucie w wymiar kosmicznej metafizyki.

Od pierwszego zdania widać, że tekst operuje językiem monumentalnym, obrazami o ogromnym zasięgu.

To poezja o miłości jako kataklizmie, akcie stworzenia i zniszczenia jednocześnie.

[viola arvensis]

@Migrena wg. mnie to zupełnie nie jest utwór o namiętnosci, bo namiętność tym wypadku to o wiele za mało.

 

To wiersz o nienasyceniu duszy - duszą, a cielesność jest tu jakby słodkim dodatkiem. 

 

Ja tam wierzę w takie nienasycenie w miłości i w takie wiersze też, bo one sprawiają, że tętno przyspiesza, nie tylko to cielesne ale i duchowe..

 

I dodatkowo podpisuję się pod slowami @Robert Witold Gorzkowski - odniosl sie super adekwatnie do wiersza.

 

 

 

 

[Migrena]

@Robert Witold Gorzkowski

Robercie.

bardzo, bardzo dziękuję za Twoje słowa.

pisząc te swoje wiersze zaczynam się obawiać czy nie przekraczam granic.

 

granic własnego JA.

 

dziękuję.

 

 

@Annna2

 

Aniu.

to że wracasz jest cudowne.

dziękuję.

 

 

 

@huzarc

co tu powiedzieć.....

 

serdecznie dziękuję.

 

 

[Migrena]

@viola arvensis

Wiolu.

 

Ty jako dobry duszek poezji mówisz, że to nienasycenie ducha, a ciało to tylko..... słodki dodatek,

to ja się z Tobą, z radością zgadzam :)

 

dzięki piękne :)

 

 

 

[Alicja_Wysocka]

@Migrena Jacku, po tym wierszu trudno odróżnić, gdzie kończy się czytanie, a zaczyna dotyk :)

[violetta]

Gorąco się robi:) widzę już siebie w milutkim łóżeczku, jak się układam do snu:)

[Migrena]

@Alicja_Wysocka

 

Aluś.

sam się już pogubiłem.

 

zmysły,  cielesność,  dotyk - 

a przede mną tylko mój smartfon.

 

o ja nieszczęśliwy :)

 

dzięki Al.