I ja

[huzarc]

Całość i wszystko

Są odbiciem

Pierwotnego pęknięcia

Symetrii

I drogą do jej reinkarnacji

Która tylko mnoży szczeliny

W odbiciach matrycy

 

Multiplikacja

Wzór i struktura

Załamanie

Światło rozpada się w skupieniu

Prosta i punkt

 

Oko Boga

 

 

Obieg informacji

Pozycjonowanie 

Nieoznaczonego

 

I ja

 

Zapis jak ślad

Materii

Jest emanacją pól

Podział cięciem prostych

Byt

 

I ja 

 

Masa i przyspieszenie

Do gęstości energii 

 

Różnica nazywa

Wielość z jedności

Słowo ze słowa

Liczba z nieskończoności

Bóg z Boga

 

I ja

 

Powielanie chaosu

W procesie porządkowanie

 

I ja

 

[Migrena]

@huzarc

o cholera !

 

to nie jest wiersz hermetyczny.

 

to jest sejf w sejfie.

 

powiem najprościej jak umiem jak go zrozumiałem.

 

- na początku była symetria czyli boska doskonałość.

 

- człowiek przez swoje wielopłaszczyznowe działanie doprowadził do pęknięcia symetrii czyli ładu doskonałego.

 

- teraz (dziś, wczoraj, lata temu) próbuje pęknięcia posklejać co prowadzi do kolejnych deformacji symetrii.

 

 

wniosek - jest coraz gorzej !

 

 

to moje rozumienie tekstu po trzykrotnej lekturze.

 

będę myślał dalej ale proszę Autora o potwierdzenie, że idę w dobrą stronę .

 

[huzarc]

@Migrena Każdy kierunek jest dobry, zależy czy Bóg jest twórcą, czy został stworzony… dziękuję za wnikliwą lekturę:)

[Migrena]

@huzarc

 

poczekajmy wobec tego na Annę :)

[violetta]

 

[Annna2]

@huzarc  Na początku był chaos- to z mitologii greckiej

Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo" (Księga Rodzaju)

Genesis.

Bóg stworzył człowieka i wszystko to co na ziemi jest. W to wierzę.

Bóg stworzył nas na swoje podobieństwo- czyli nie jesteśmy bogami,

ale Boga mamy widzieć wśród ludzi.

A każdy z nas jest inny i niepowtarzalny. I to jest wspaniałe że tak jest.

I Bóg akceptuje nas takimi jakimi jesteśmy- nie oczekuje w nas specjalistów w każdej dziedzinie

 

[Annna2]

@Migrena co to  znaczy- to na mnie?

I co to znaczy ten śmiech? To ironia?

 

(gdybym zobaczyła wcześniej ten wpis- to komentarza @huzarc nie byłoby,

ale zobaczyłam dopiero teraz, więc komentarza nie usunę)

 

[Migrena]

@Annna2

nie Aniu !

 

chodzi o to, że Ty masz większą ode mnie wiedzę.

 

że lepiej potrafisz analizować.

 

to tylko stwierdzenie, że sam nie dam rady tekstu rozczytać i czekam na Ciebie jako kogoś lepszego ode mnie.

 

tylko tyle.

 

a uśmiech to tylko z sympatii.

 

[Annna2]

@Migrena  to miłe co piszesz, ale proszę nie rób tego więcej Jacku.

Nie stawiaj mnie w dziwnej sytuacji.

Nie jestem żadnym ekspertem, nie potrafię lepiej analizować, po prostu staram się komentować

teksty zgodnie z moim sumieniem( czasem wiarą), wiedzą też, ale też i czuciem.

Dzięki

[Migrena]

@huzarc

a ja jeszcze myślałem nad tym wierszem i doszedłem do wniosku, że Autor oparł cały tekst na fizyce kwantowej.

 

poczynając od Big Bangu jako pęknięcia symetrii, poprzez zjawiska typu cos istnieje tylko wtedy kiedy ja na to patrzę .

 

entropia versus porządek.

 

"oko Boga" to świadomość ostateczna.

 

żeby ten wiersz rozczytać jak należy trzebaby zanurzać się w fizykę kwantową a ja takiej wiedzy nie mam.

 

 

 

 

@Annna2

 

dobrze.

 

przepraszam Aniu.

 

ale fakty są takie, że masz ponadprzeciętną wiedzę, świetną pamięć i niezwykłą inteligencję.

 

i widać to w Twoich wierszach i Twoich komentarzach.

 

ja to widzę i podziwiam.

 

tacy jak Ty niezwykli ludzie bywają wrażliwi na słowa innych.

 

ja czasami piszę tutaj skrótami myślowymi i   wygląda jakbym powiedział coś czego powiedzieć nie powinienem.

 

wybacz teraz i daruj jak kiedyś jakimś swoim skrótem wprawię Cię w zakłopotanie.

 

 

Aniu.

 

intencję mam w stosunku do Ciebie zawsze czyste i z dużym szacunkiem !!!!!

 

 

[Annna2]

@Migrena atam przeceniasz mnie, ale dziękuję pięknie.

I się nie gniewam.

Dziękuję.

[Wiesław J.K.]

@huzarc

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@huzarcEnigmatyczne!

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[violetta]

@Annna2 jesteśmy na podobieństwo Boga stworzeni, ale nie w tym co czynimy. Bardzo istotne, bo ludzie różne rzeczy robią i złe i dobre:)

[huzarc]

@Migrena no właśnie jak odwrócimy porządek boski, pozostaje ten kwantowy i odwrotnie. „Ja” pozostaje i wybiera, patrzy jednym lub drogim okiem na ten paradoks, ocenia i ufa. Dziękuję jeszcze raz za czytanie:)

[Annna2]

@violetta - wywołałaś mnie więc odpowiem.

Tu mówisz o wolnej woli- mamy wolność wyboru drogi którą idziemy,

co za tym idzie czynienia, czynów których dokonujemy.

Pisałam o widzeniu Boga wśród ludzi- to tak, abyśmy nie czynili nikomu zła,

i tego co dla siebie nie jest miłe.

Mamy kochać, ale myślę, że wszystkich się nie da,

ale da się lubić i da się tolerować- ale to też jest miłość.

Tak myślę.

 

 

Edytowane 7 godzin temu przez Annna2 (wyświetl historię edycji)

[violetta]

@Annna2 wystarczy własne grono, ja niczego nie oczekuję od ludzi. Mam własną drogę wiary, życia, miłości. 

[Annna2]

@violetta  a jednak czegoś chcesz.

Wywołujesz mnie do tablicy, oczekujesz interakcji, piszesz w internecie- tu jest wielu ludzi,

publikujesz, pisząc nie oczekujesz odpowiedzi? Nie sądzę

[violetta]

@Annna2 piszę dla jednej miłości:)

[Berenika97]

@huzarc

Ten wiersz to kosmologiczna wizja. Stworzyłeś medytację na granicy fizyki, metafizyki i teologii, gdzie matematyczna precyzja spotyka mistyczne przeczucie.

Najbardziej ciekawi mnie refren "I ja" – jak mantra przebija przez abstrakcyjne struktury, przypominając o świadomości obserwującej cały ten kosmiczny taniec. "Ja" - podmiot odkrywa, że jest fragmentem pękniętej symetrii i świadkiem jej multiplikacji.

"Pierwotne pęknięcie symetrii" brzmi jak echo Big Bangu, moment gdy jedno stało się wieloma. A przecież to też metafora każdej ludzkiej świadomości – oddzielonej, szukającej powrotu do jedności, ale skazanej na mnożenie podziałów. Jest tu hermetyczna niejasność.

"Oko Boga" jako samotny wers-wytchnienie w centrum tekstu - to zawieszenie – punkt obserwacji, który wszystko zawiera.

[Alicja_Wysocka]

@huzarc

To wiersz bardziej filozoficzny niż emocjonalny,
bardziej o strukturalnym Bogu niż o człowieku.
Nie przemawia sercem, lecz świadomością, dlatego wydaje mi się  „zakręcony w słoiku”