landszaft

[Czarek Płatak]

landszaft 

 

chmury ciurkiem wyciekło lufcikien 

kominy miasta mają w sobie ciepło matki 

i chłód ojca stójcie do mnie plecami 

 

stójcie plecami do mnie wysysając błękit 

ja będę muskać tercyną smakujecie jak limbo

smakujecie jak pióra które w was wbijam

 

chowacie dym we włosach gdyby to mogło

być o czymś innym niebo z waszych zdjęć

okrywałoby mnie od nocy słuchajcie 

 

słyszę jak raz po raz zatrzaskujecie usta 

i trochę się topię gryzę oddech blizno 

ponad głowami poprzez nie zstąpimy

 

 

 

 

[wierszyki]

 

Na zdjęciach wszyscy są zwykle piękni. Ale wydaje mi się, że nie wybaczenie to nas zatrzymuje. Tak zobaczyłam ten obrazek.

Chatka wieśniacza

Kogo Bóg kocha, krzyżyki mu daje.

Tylko cierpliwy szczęśliwym się staje:

Mocno w to wierzyć człowiekowi trzeba.

Że bez krzyżyków nie przyjdzie do nieba.

Karol Miarka zwany ojcem.

Husyci na Górnym Śląsku.

Pzdr.

 

A nie powinno być lufcikiem?