Gorzków cz. VIII

[Robert Witold Gorzkowski]

 

Płomień życiodajny był mi objawieniem

a w czarnej godzinie stał się axis mundi 

w przedwiecznej odsłonie Kupałowej Nocy

odczarował treści z rytuału mocy. 

 

Kręcą dziady koła iskry w niebo lecą

szczapy rozżarzone nad ogniem przeskoczą

tym ciało oczyszczą ogrzeją umarłych

słońcu dopomogą jasność w krąg roztoczą. 

 

Złą energię zduszą starodawne tryzny

wstrzemięźliwość skończą w stawie się obmyją

a z płynącej rzeki wianek zielny złowią

z miłością duchową wiecznej Walentyny.

 

Lecą dusze w drzewa tam w koronie Wyraj 

ogród z kutą bramą Raróg dzierży klucze

znów na powrót wrócą w smudze mlecznej drogi

zagnieżdżając łono brzemiennej kobiety. 

 

Serce jaźni płynie rzeka śmierci niesie

w progach ją przywita Żmij skrzydlaty strażnik 

w wężowym Wyraju na zielonych łąkach

dusze się wypasą przy stole Welesa.

 

Bocian albo Lelek nowin nie ogłosi

źródło życia płynie w chrześcijańskie czasy 

w nowiu Rod i Swaróg Wyraju nie wskrzeszą  

zamknęły się wrota kosmicznego drzewa.

 

 

 

 

Edytowane 2 godziny temu przez Robert Witold Gorzkowski (wyświetl historię edycji)

[Migrena]

@Robert Witold Gorzkowski

Robercie.
kiedyś wspomniałeś, że lubisz filozofie Fryderyka  Nietzsche.
Więc szukam jego myśli w Twoich wierszach.
Tutaj znalazłem.
Twój wiersz  opiewając cykl śmierci i odrodzenia dusz powracających w łono, rezonuje z Nietzscheańską ideą Wiecznego Powrotu.
Jednak zamykając wrota kosmicznego drzewa na rzecz nowej epoki  staje się elegią na śmierć immanencji.
Lamentem za u tratą mocy, w której sam świat   był Bogiem, a rytuał (ogień Kupały) stanowił afirmatywny akt woli wpisany w kosmiczną koniecznosć.
A to było kluczowe dla etosu Nietzschego .

Tak to skrótowo widzę :)

[Annna2]

@Robert Witold Gorzkowski  przypomniałeś mi mickiewiczowskie "Dziady".

Był bój o nie, Mickiewicz zawsze wzbudzał jakieś niepokoje, wtedy Dziady Dejmka,

i niedawna inscenizacja z Krakowa(2022) Mai Kleczewskiej.

I nie wiem dlaczego zawsze przed miazmatami wymaga ochrony.

W Tobie jest miłość do Ziemi- ale nie Ty jesteś Robert miłością, bo to jest zrośnięte razem z Tobą,

jestestwo.

I niech Raróg, Welles i wszyscy bogowie słowiańscy mają Ciebie w opiece.

 

I Bóg i Maryja Mateńka.

Pięknie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 1 godzinę temu przez Annna2 (wyświetl historię edycji)