Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Alicja_Wysocka

To piękny wiersz o tych małych, codziennych irytacjach, które potrafią nas wyprowadzić z równowagi. Świetnie oddałaś to uczucie, gdy nawet najzwyklejsze rzeczy - czapka, poduszka, buty - zdają się spiskować przeciwko nam. Szczególnie podoba mi się ten obraz "wychodzę z siebie - trzeba powierza" - tak autentycznie opisujesz potrzebę chwili oddechu, gdy wszystko nas denerwuje.

A zakończenie ze słońcem "wprost w oczy" to doskonała metafora - jakby nawet natura dorzucała swoje trzy grosze do tego ciągu frustracji. Świetny!


 


 

Opublikowano

@Alicja_Wysocka

To pogodny, prosty wiersz, który uśmiecha się do codziennych trudności. Ma w sobie coś z dziecięcego narzekania, a jednocześnie ciepło i swojskość – jakby autor chciał powiedzieć: „życie to też drobne złośliwości, które trzeba przyjąć z humorem”.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

bo czapka owszem z wełny baraniej

jest bardzo ciepła lecz drapie panią

mogła być z lamy albo alpaka

lecz dużo droższa jest taka czapa

 

podusia gąbka czysty syntetyk

zbije się w kamień gniecie niestety

z puchu podusia taka najlepsza

taka natchnieniem fajnego wiersza

 

i jeszcze buty lub słońce w oczy

świat zaraz przestał być tak uroczy

niedogodności to nie tragedia

optymizm przyszedł z błękitem nieba

:)))

 

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...