TRANS_PLANTACJA

[Natuskaa]

Kim są ludzie, którzy mają, odpowiedzialność za branie

i za popchnięcie skalpela? Rozerwanie, bebeszenie…

Komu się życie należy, bardziej niż komuś innemu?

Komu śmierć, na czystym stole, niby wyrok za przypadek?

 

Komu trocina do brzucha, zamiast łóżka na OIOM-ie?

Jaki „Bóg” podjął decyzję, o tym ile przesłać chemii,

by kiełkowała nadzieja… ta, bez odruchu łazarza,

bez łez podobno już trupa, przykrytego tylko z wierzchu?

 

Nikt nie zapyta o zgodę, bo to przecież śmierć mózgowa,

choć serce nadal bije. Tylko czy przestało boleć?

Czy kiedyś w końcu przestanie? Czy dopiero kiedy umrą,

części które ktoś pożyczył, zwąc dawcę - ludzką plantacją?

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Natuskaa .. zasugeruję.. pchnięcie.

Poruszasz w treści niesamowicie ważny temat, który jest rozległy, jak równiny Serengeti.

Podoba mi się Twoje spojrzenie. Tu można polemizować, ale to nie miejsce na wywody...

zostawiam ślad czytania i kilka słów ode mnie.

Życzę zdrowia, to przede wszystkim.

 

[Berenika97]

@Natuskaa

Twój wiersz dotyka niezwykle trudnych kwestii etycznych związanych z transplantacją organów i śmiercią mózgową. Stawiasz fundamentalne pytania o granice życia i śmierci, o to, kto ma prawo podejmować decyzje o losie człowieka znajdującego się między tymi stanami. To są pytania, które medycyna i etyka próbują rozstrzygnąć, ale które prawdopodobnie długo jeszcze zostaną bez jednoznacznej odpowiedzi.

[Alicja_Wysocka]

@NatuskaaTo wiersz, który boli i prowokuje do refleksji. Pokazuje, jak wielkie obciążenie emocjonalne niesie decyzja o granicy życia i śmierci. Warto, że ktoś te pytania wypowiada na głos.

 

[Marek.zak1]

Osobiście jestem za tym, żeby wszystkie moje organy komuś oddać. Reszta nie służy studentom medycyny. Wtedy część mnie by się przydała i żyłaby dłużej. Kiedyś była przy mnie kartka : "oddaję organy", ale nie wiem,, czy ona ma wartość prawną.

 

[MIROSŁAW C.]

@Natuskaa

„Są dwa dni w roku, w których nie możemy nic zrobić: wczoraj i jutro.” 

A dziś - czasami nie ma dobrej odpowiedzi...

[Jacek_Suchowicz]

poruszasz trudny temat:

giną ludzie w wypadkach np: rozwalona głowa - wiadomo żyć nie będzie ale tzw "podroby" jeszcze ciepłe funkcji swych nie zaprzestały - czemu nie dać ich komuś komu się przydadzą i gdzie będą dalej żyć? Nauka dała nam taką możliwość więc korzystajmy!!

ps

bo cóż z tęgo, że serce bije ale sterownika (układu nerwowego brak) za chwilę przestanie bić

pozdrawiam

[wierszyki]

Dziś nikt już nie pyta lekarzy o etykę. A kto o nią pyta robota da Vinci?

Szereg różnych pytań, które wydawały się proste w odpowiedzi dla wszystkich poza świadkami Jehowy, a dziś już nie.

Pzdr.

 

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dobra sugestia, "pchnięcie" będzie lepsze.

Życzenia zdrowia zawsze są mile widziane, bo zdrowie zachowane, to mniej trudnych decyzji do podjęcia.

Dziękuję za te kilka słów.

 

Również zdrówka życzę :) 

Etyka, to taki kompas, który dobrze, jeśli pozostaje w zasięgu ręki i wzroku człowieka.

Czasami myślę, że technika nas trochę zgubiła, bo za bardzo polegamy na wykresach i cyferkach. Mamy jakiś przez kogoś ustalony zbiór rozwiązań i nie ma "zmiłuj się". Czy to dobrze? Kto to wie?

 

Dziękuję za komentarz.

Pozdrawiam :)

Obciążenie - do dobre słowo. Dotyczy to też osób bliskich (danemu dawcy), którzy gdzieś kiedyś podjęli decyzję, bo kiedyś tę decyzję podejmowali bliscy... do tego będący w szoku.

 

Dziękuję za odwiedziny.

Pozdrawiam :)

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja rozumiem, że jesteś w pełni świadomy tego, jak przebiega taka "operacja"... to dobrze. Z tego co wiem, teraz obowiązuje zasada domniemanej zgody na pobranie. Czyli, jeśli za życia nie określisz, że nie chcesz, to na stole mogą zabrać to, czego potrzebują. 

 

Dziękuję za komentarz.

Pozdrawiam :)

 

... to dziś... czy jesteśmy w stanie pozbyć się cudzych sądów... dać głos intuicji? 

 

Dziękuję za ważny cytat.

Pozdrawiam :)

 

Różne rzeczy można przeczytać na temat organów, które ktoś po kimś dostał i które go zmieniły. Czy człowiek w takim razie umiera całkiem, skoro jakaś część jego... czy może jego energia życiowa zostaje rozmieniona? Czy może spokojnie odejść?

Piszesz podroby, ja bym tego tak nie napisała, myślę, że organy to nasze narzędzia wzrostowe. Jeden dba, drugi... czasami tak dba, że potem zrobi wszystko (czarny rynek) żeby sobie wstawić nowe. No niestety, ale tak to wygląda, niezależnie od tego, czy na sali czy w piwnicy... na końcu tego procesu zawsze stoi jakiś wykształcony w kierunku... "lekarz"

 

Dziękuję za te kilka słów od Ciebie

Pozdrawiam :)

[Marek.zak1]

@Natuskaa Karta dawcy nie jest wymogiem prawnym: ani sposobem na wyrażenie zgody, jednak jest zalecaną formą utrwalenia swojej decyzji. 

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Kiedyś, jako dziecko chciałam zostać weterynarzem... bardzo chciałam. Poszłam z chomiczkiem do weterynarza. Leczenie droższe niż nowa sztuka, no ale ok. Chciałam się też dowiedzieć czegoś bliżej zawodu. Rozmawiam z nim o tych kwestiach... ile lat się uczyć, gdzie... itp Ale, kiedy usłyszałam, że lekarz zwierząt musi umieć zabijać... to świat mi się rozsypał. I już nigdy nie złożył się do poprzedniej wersji. 

Doczytałam o świadkach Jehowy... mają interesujące rozwiązania w kwestach krwi... ale o dziwo transplantacja na "tak".

Nie ma prostej odpowiedzi, to prawda. Chcemy być użyteczni, ale warto myśleć też nad tym, czy aby nasza użyteczność (organy), nie jest złą inwestycją.

 

Dziękuję za komentarz

Pozdrawiam :)

[Jacek_Suchowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Piszę to z pewnym dystansem (oczywiście potępiam patologię czyli handel organami).

                           Naczytałem się mnóstwo historyjek o zmianach jakie zachodzą w psychice biorców (nowe upodobania, zachowanie po dawcy np serca). I to jest temat do myślenia. Wszystko, co ziemskie zostaje tutaj na ziemi i jeśli zamkniemy w trumnie po 30 latach zostaje proch i jakiś fragment kości (sam widziałem w trakcie ekshumacji dziadków). My zmieniając formę bytu zabieramy, to co jest "duchowe"  

                            Nie ma nic cudowniejszego, jak przedłużenie komuś życia i jeśli tak jak napisałem "te podroby" ocalały i mogą jeszcze parę lat w kimś pracować - to dlaczego tego nie wykorzystać. Operacja, cierpienie trudny okres rehabilitacji (też cierpienie) to jest kolejna szansa oby nauczyć daną osobę pokory aby coś zrozumiała - to wszystko czemuś służy.

Zacytuję: "bez Mojej zgody nawet wam jeden włos z głowy nie spadnie"

Pozdrawiam:)