Niemoc

[Berenika97]

Milczenie
rośnie w tobie jak chwast,
duszne i lepkie.

Zdania tłoczą się w gardle,
aż gasną.

Potrzebujesz głosu,
który nie cofnie się przed bólem.

Tęsknisz za prawdziwym słowem,
iskrą meteoru,
co rozświetla noc.

Wiersz jest czekaniem,

czekanie jest wierszem.

Poezja to twoje przeżycia

a nazwiesz je za chwilę.

 

inspiracja - Leszczym, "Uchwycenie piękna"

[huzarc]

@Berenika97

To poruszający, szczery wiersz o ciszy, która boli, i o nadziei, że słowo może być iskrą. Pięknie uchwycił napięcie między milczeniem a potrzebą wypowiedzenia siebie.

[Marek.zak1]

Pierwsza część kojarzy mi się z dyktaturą, cenzurą, a była taka piosenka za komuny: "bo jak się długo milczy, to apetyt rośnie wilczy", odbierana wtedy oczywiście między słowami. Pozdrawiam

[Alicja_Wysocka]

@Berenika97 Wiersz jest czekaniem, / czekanie jest wierszem.

Ech, poeta zrobi sobie wiersz ze sznurówki do butów. Nie trzeba mu wielkich rzeczy, maleństwa równie dobrze wpiszą się w zachwyt, przynajmniej mój :)

[andrew]

@Berenika97

...

nie każdy brak słów ...

 

milczenie 

wplata się w myśli 

chciałoby powiedzieć …

skąd wziąść śmiałość 

...

Pozdrawiam serdecznie 

Miłego popołudnia 

 

 

[tetu]

Każdego z nas dopada jakaś niemoc, a tej twórczej chyba doświadczył każdy poeta.
I choć to dołujące uczucie z pewnością minie. Trzeba cierpliwości. Natchnienie pojawia się często w ułamku sekundy, wystarczy maleńka iskierka. 
Papier zaczeka, jest cierpliwszy od człowieka. Pozdrawiam.