Sąsiedzi

[Andrzej_Wojnowski]

Gdy Twoja rzeka gubi nurt

a dzień jak cień przemyka

myślisz - niewiele możesz móc

i dusza cicho znika

 

zza płotu głos nie całkiem Twój

powtarza płyń inaczej

do przodu płyń i przestań śnić

zawsze w kierunku marzeń

 

z dalekich dróg i obcych stron

przyszliśmy bez latarni

zbudowaliśmy wspólny dom

tak wyszło – taka karma

 

a dzieci śmiech jak echo w nas

co w pustce się rozbrzmiewa

 to znak że jeszcze trwa ten czas

 gdy człowiek to nadzieja

 

nie będziesz sam gdy zgaśnie blask

 ktoś będzie może w ciszy.

 bo przyjaźń to nie tylko czas

to światło co się słyszy

 

nie lękaj się  gdy ciężko jest

 gdy myśl się w sobie gubi

 czasami w życiu bywa źle

pomogą dobrzy ludzie

[violetta]

Piękne, to prawda:)

[Kwiatuszek]

@Andrzej_Wojnowski Ślicznie płynący wiersz z pięknym przekazem! Ma się ochotę czytać kilka razy. Pozdrawiam serdecznie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj - za Kwiatuszkiem - spełniony wiersz - piękna poezja -

                                                                                                            Pzdr.

[Jacek_Suchowicz]

@Andrzej_Wojnowski

urocze 8/7 - jak piosenka

 

bo przecież on prowadzi cię

działa rękami ludzi

potrafi pomóc o tym wiesz

nadzieję stale budzi

 

nie bez kozery mówi się

gdy On obdarza dziećmi

sprawi że los łaskawszy jest

zwłaszcza w pomocne gesty

:))