Koślawe szczęście

[Kwiatuszek]

Narysowałam szczęście 
jak drepcze po plaży,
bosymi stópkami
choć je piasek parzy.

 

Biegnie roześmiane,
aż mu błyszczą oczy,
nie przejmuje się wcale,
że je fala zmoczy.

 

Pędzi co sił w nogach 
i rozkłada ręce,
chcąc w nie chwycić 
wielką, kolorową tęczę.

 

Moje piękne szczęście,
choć trochę koślawe,
wyjdziesz kiedyś lepiej 
gdy kredki naprawię.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziwnówek 30.08.2025r.

 

 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj - uroczy wiersz -

                                           Pzdr.serdecznie.

[Rafael Marius]

@Kwiatuszek

 

Sympatyczny wierszyk.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Życzę powodzenia.

[Berenika97]

@Kwiatuszek

Niech kredki się cieszą,

(nawet te nienaprawione)
że w Twojej są dłoni,
bo szczęście i bez nich
już pięknie się broni.

[Deonix_]

Fajny wiersz, oparty na ciekawym pomyśle :) 

Pisany z prostotą i radością, z perspektywy dziecka, tak jakby. 

 

A co do "figury" szczęścia, to się nie ma co czepiać,

że koślawe i cieszyć się, że jest i to własnego autorstwa :) 

 

Pozdrawiam

 

Deo :)

 

[infelia]

@Kwiatuszek Podziel się tymi kredkami, proszę.

[Jacek_Suchowicz]

szczęście przeurocze 

co po plaży biegasz

a swymi rączkami

pragniesz dotknąć nieba

 

póki co z rozkoszą

już całe się wdzięczysz

do cudnej na niebie

kolorowej tęczy

:)))

[Alicja_Wysocka]

@Kwiatuszek Och, jaki szczęśliwy ten Twój wierszyk.

Mam teraz przed oczami obraz dzieci, które zawsze wbiegają do kałuży, tupią nóżkami i rozchlapują wodę. 
Zazdroszczę im wtedy, że są dziećmi, że dorośli mogą im się tylko przyglądać pobłażliwie :)

 

Ładne zdjęcie z uśmiechem nieba