Dziury dronowe

[Robert Witold Gorzkowski]

 

 

Krzyk przeniknął stratosferę
Bliskich zapach odszedł naprędce
Siedemset siedemdziesiąt nalotów
Wypróżniam jak lękliwe serce.

Nachalnie wącham Wrzesień
Odchodzi wielkimi krokami
Sen o wiekopomnej potędze
Zastygł pod maską kochanie.

A ja kwiaty zrywam w mieście
Ich kielichy poją mnie winem
Mam jeszcze Boga nade mną
A w głowie bezmyślne chwile.

 

 

[Annna2]

@Robert Witold Gorzkowski  Siedemset siedemdziesiąt nalotów
Wypróżniam jak lękliwe serce.

Boję się- mieszkam tak blisko granicy.

Te sny o potędze i nie wiem co będzie dalej.

Pamięć jest zawsze w nas- tam gdzie miłość- ona zwycięży wszystko,

gdy niczego już nie ma- tamtego świata, ludzi zapachów-

zawsze zostaje kochanie.

"Niebo gwiaździste nade mną i prawo moralne we mnie"

Bóg.

Gdyby Kant wiedział- co zrobiono z jego miastem, że ten kraj - co on robi,

przewróciłby się w grobie.

 

Piękny wiersz.

 

 

 

 

 

 

Edytowane 9 godzin temu przez Annna2 (wyświetl historię edycji)

[Robert Witold Gorzkowski]

@Annna2 a we mnie nie ma lęku. Ojczyzna dobrem najwyższym. Tylko że zmienił się wojenny charakter. Wojna przenosi się w przestrzeń. Niewiele już zdziała obywatel z karabinem. Możemy tylko obserwować działania wojenne bo na nic nie mamy wpływu. Jesteśmy zdani na mądrość naszych przywódców. Więc żyjmy i róbmy swoje.

[Robert Witold Gorzkowski]

@Robert Witold Gorzkowski tym razem pośpieszyli się o tydzień, a mogli poczekać by była rocznica.

[Marek.zak1]

Na czasie, a skojarzenia z tamtym wrześniem są zrozumiałe, zresztą uwaga o tygodniowym pospieszeniu niestety też trafna. W tamtym czasie powinniśmy stać murem za Czechosłowacją, bo to była ostatnia, choć pewnie niewielka, szansa, żeby wszystko zatrzymać. Skojarzenie z dzisiejsza sytuacja też powinna być oczywista. Pozdrawiam

[Jacek_Suchowicz]

@Robert Witold Gorzkowski

mamy w pamięci tamten wrzesień

przecież historia się powtarza

czy świat samotność nam przyniesie

sojusze pakty - szkoda gadać

 

kiedy tak mówię wrzask jest wielki

 a Europa co ze Stanami

a ja wciąż widzę i tylko słucham

drony latają a my gadamy

...

[wierszyki]

Bardzo nierówny ten wiersz. Ale ostatnia zwrotka miła bardzo, aczkolwiek może ładniej byłoby na mieście?

To też taki zwrot tchnący dawną atmosferą, gdy ludzie gdzieś wychodzili się spotkać;)

Pzdr

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

PS. Pamiętajmy, że celem takiego ataku gerberów może być własnie sianie niepokoju. 

Pzdr 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Annna2]

@Robert Witold Gorzkowski  myślisz że będzie repeta 17?

mówisz Robert, że działania są tylko w powietrzu, ale drony zabiły już u nas ludzi( wcześniejsze),

a mi szkoda ludzi, dzieci- mają żyć.

ale dobra- może będzie dobrze

[Berenika97]

@Robert Witold Gorzkowski

Bardzo przejmujący wiersz. Sposób, w jaki łączysz bezpośrednie doświadczenie wojny z próbą zachowania człowieczeństwa przez "zrywanie kwiatów w mieście".

"Wypróżniam jak lękliwe serce" - każdy się boi o bliskich i o siebie. A jednocześnie ten obraz picia wina z kielichów kwiatów - to piękny akt normalności, próba znalezienia chwili piękna.

"Mam jeszcze Boga nade mną. A w głowie bezmyślne chwile" - to piękne wersy. Ta potrzeba chwili bezrefleksyjności, kiedy można po prostu być, oddychać.