Przyłapałam się.

[viola arvensis]

Przyłapałam się na kłamstwie znowu 
takim czarnym, włochatym i miłym.
Całkiem słodko zrobiło sie wokół 
po czym nagle odjęło mi siły...

 

Pytam siebie: no po co, dlaczego-

puszczasz bujdę , choć prawdę miłujesz?

Przecież zaraz ci zrobi się głupio,

i przed sobą sie podle poczujesz...

 

Lecz to kłamstwo tak dźwięcznie zabrzmiało,

wpasowało sie w gładką rozmowę.
Ktoś uśmiechnął się do mnie uroczo, 

bo urzeklam fałszywym go słowem.

 

Wszystko dobrze, to tylko kłamstewko,

tak chlapnięte jak kleks nieznaczący.
Więc dlaczego gdy o nim pomyślę,

słyszę złego ów chichot rażący?

Mogłam trzymać swą gębę na kłódkę

albo chociaz spowolnić paplanie.

Przecież wszystko jest lepsze niż łgarstwo,

wiecej siebie zarazą nie splamię! 

 

Tak przyrzeklam i słowa dotrzymam,

taki plan mam i święcie w to wierzę.
A gdy słodkie kłamstwo nadleci,

prawda mi się do naga rozbierze. 

 

Wtedy zwróci na siebie uwagę,

chociaż może się słodko nie stanie,

to jej nawet cukierka nie podam.
Wolę gorzką i serio, nie kłamię.
 

 

Edytowane 17 godzin temu przez viola arvensis (wyświetl historię edycji)

[infelia]

@viola arvensis Ugryzienie się w koniec języka musiało zaboleć... Doskonałe.

[viola arvensis]

@infelia a zapewne musialo

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki, pozdrowienia.

Czy ktoś wie dlaczego ten wiersz jest taki " rozjechany"?

Gdy go edytuję jest w odpowiedniej formie. Moze ktoś wie jak to ustawic...

 

Poniżej wiersz edytowany

[Sylwester_Lasota]

Dlatego postanowiłem sobie kiedyś nie kłamać - przeważnie się udaje, problem w tym, że czasami się mylę, fantazjuję i zdarza mi się koloryzować, po czym mam podobne dylematy jak PL wiersza.

Ponoć jeden z najsłynniejszych szpiegów powiedział kiedyś do swojego młodszego kolegi: Nie kłam, bo zapomnisz. 

Jak to mówią, kłamstwo ma krótkie nóżki, a ci, którzy nie mogą się bez niego obejść najczęściej wpadają w zastawione przez siebie pułapki. Wystarczy choćby prześledzić wypowiedzi niektórych naszych polityków. Kłamstwo kłamstwem pogania.

Pozdrawiam.

[Berenika97]

@viola arvensis

Twój wiersz ma w sobie szczerość i autoironię – piszesz o  wewnętrznej walce między słodkim urokiem kłamstwa a ciężarem, który później ze sobą niesie. Bardzo podoba mi się to, że nadałaś kłamstwu cechy  – „czarne, włochate i miłe” – dzięki czemu staje się ono namacalne i ma charakter. Zakończenie jest mocne i pełne determinacji. Świetny wiersz! 

 

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Eh, chyba piszesz na telefonie i mały ekran przenosi Ci tekst. Powstawiaj Entery tam gdzie trzeba, bo wydaje mi się, że ich brakuje, i będzie wyglądał tak, jak chcesz go widzieć :)

 

Powodzenia :)

 Nie wiem czy tak miało być, ale zrobiłem co mogłem :). Brakowało tych enterów :).

 

No i Tylko prawda jest ciekawa.

Edytowane 19 godzin temu przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)

[viola arvensis]

@Sylwester_Lasota dzięki, spróbuję. No taaak, na telefonie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[infelia]

@viola arvensis Edytuj z peceta, laptopa, inaczej może być kłopot.

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Sprawdź, to co przeedytowałem. Jeśli jest tak, jak chcesz to widzieć, to poprostu kopiuj-wklej :)

[viola arvensis]

@Sylwester_LasotaSylwester udało się

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  bardzo dziękuję za pomoc🩵

@infelia dziękuję, juz po sprawie

@Berenika97 i świetny komentarz  

Dziękuję, serdecznosci 🩵

[iwonaroma]

Lekko o fundamentalnych sprawach a to sztuka! :)

[viola arvensis]

@iwonaroma Takie sztuczki w sztuce

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziekuję uprzejmie 🩵

[infelia]

@viola arvensis Napiszę tak: Kłamczucho, Ty to masz talent!

[viola arvensis]

@infelia hehe,

jakimś cudem, nie wiem czemu, przypomnial mi sie teraz wiersz

"Samochwała" , który uwielbiałam w dzieciństwie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[infelia]

@viola arvensis Śpiewasz lepiej niż w operze, a jak jeździsz na rowerze?

[viola arvensis]

@infelia 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

a propos roweru- dziś gdy jechałam do lasu,pękła mi dętka. Z "wrażenia" o mało nie spadłam, huk - myślami ze ktoś rzucił we mnie petardą . 

[Alicja_Wysocka]

@viola arvensis

 

Jednak wierszem czasami wypada

nazmyślać lub ładnie nakłamać

bo w wierszu nic nie jest prawdziwe

a słowa do rymu nie dramat

:)

[Annna2]

@viola arvensis  wiesz, kiedyś okłamaliśmy Mamę.

Nie powiedzieliśmy jej że odchodzi.

Do dziś to pamiętam i do dziś myślę czy stało się dobrze( mówiliśmy że wyzdrowieje).

Nie wiem. Bo może jest granica- którą każdy człowiek może znieść, przyjąć. Nie wiem.

A w życiu wolę najgorszą prawdę, niż najpiękniejsze kłamstwo

[viola arvensis]

@Annna2 Kochana, ja mojej mamie tez nie powiedzialam takich słów, choć gdzies w srodku wiedzialam że tak jest, chcialam wierzyć, ze będzie inaczej i wierzyłam do końca.

Moja mama wiedziała o swojej zaawansowanej chorobie i domyślała się, natomiast mi słowa tego typu, nigdy nie przeszły by przez gardło. Z resztą moja wiara była na tyle silna, ze nie widziałam takiej potrzeby. No i myślę- przecież każdy z nas po mału odchodzi, niezależnie w jakim teraz jest stanie. Tylko Pan Bog wie co jutro- ba za godzinę może się zdarzyć. Warto mówić ludziom na jakim są etapie choroby, resztę może warto zostawić Panu Bogu.

Serdeczności przesyłam, słonecznego tygodnia. 

@Alicja_Wysocka sama prawda !

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Tomasz Goraj]

 

Autoironia i lekkość, niby należałoby kłamstwo potępić, a uśmiecham się pod nosem. Wiersz jak gumowa piłeczka w dół skacząca po schodach. Świetne!

P.S. Tylko to słowo  "gęba", jakieś takie mało słodkie. Jak ktoś pisze takie wiersze, to na pewno nie może mieć "gęby".

Powinnaś sobie dzisiaj w nagrodę zapleść warkoczyki i do wieczora chodzić w różowej sukience.