sierpień

[viola arvensis]

sierpień dogasa

jeszcze drżącą ręką

maluje pejzaże 

za chwilę

wymaże wszystko

łzawy deszcz

jesieni się w głowie i mgli

na samą myśl

o zimnie cierpkim

jak ostatni dreszcz 

a przecież to nieuniknione 

trzeba będzie iść 

choć jeszcze na drugą sronę

zamknięte drzwi

tu wokół 

sierpniowe zachwyty

i szczyty niezdobyte

kłaniają się nisko

by na nie wejść 

a jednak przyjdzie

jak złodziej ten dzień 

nie bój się

tam czekają ci,

co byli jak my 

zakorzenieni

w doczesności 

zdawało się skały

a ulecieli jak dym

jeszcze sie sierpień

popisuje

przecież nie czuje się 

aż tak źle 

choć coraz krótszy

dla niego dzień 

 

wszystkiego pełno

lecz gdzie nie spojrzę,

tam puste miejsca,

w których

nie ma

już

mnie... 

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Edytowane wczoraj o 13:29 przez viola arvensis (wyświetl historię edycji)

[Jacek_Suchowicz]

sierpień zakończył swoje pejzaże

już świeżo, pola zaorane

tam ozimina coś tam rozważy

wzejść może nie wzejść w piękny poranek

 

w sadach ruch wielki wszystkim się spieszy

aby najszybciej zebrać owoce

i przechowując je jak najlepiej

sprzedawać wiosną zarobić trochę

 

zaś ludzka jesień strachem podszyta

dorobek lata przyjdzie rozliczyć

mogło być więcej tak myślę cicho

znów się zejdziemy w boskiej krynicy

:)

 

[Berenika97]

@viola arvensis

Niesamowicie piękna, melancholijna refleksja o przemijalności czasu i nieuchronności zmian. Bardzo subtelnie oddajesz atmosferę końca lata i nie tylko ... Piękny!

[viola arvensis]

@Jacek_Suchowicz 

Oby tak bylo jak napisaleś

że się zejdziemy u Pana

a póki tutaj jeszcze żyjemy 

cieszmy się chwilą co dana. 

 

Dziękuję Jacku za słodkie krople optymizmu 🩵

 

@Berenika97 Kochana! Ty tak zawsze mądrze i własciwie interpretujesz. To godne podziwu

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Annna2]

@viola arvensis Jesień to umieranie.

Czuły bardzo wiersz, podoba mi się.

[lena2_]

Najbardziej urzekła mnie puenta:) serdecznosci Violu:)

[Alicja_Wysocka]

@viola arvensis Bardzo ładnie prowadzony nastrój, smutek miękki, nie przesadzony. Obrazy: łzawy deszcz jesieni, sierpniowe zachwyty kłaniają się nisko - piękne metafory.
Końcówka o pustych miejscach - mocna, osobista.

Serdeczności, Violu :)

[viola arvensis]

@Annna2 dla mnie jesien to czas starości, zima - śmierć/obumieranie. Wiosna wiadomo - życie. Widzę wiosnę jako zmartwychwastanie lub tu w doczesności- młodość.

Lato to ten stan przed i po... 

 

Uściski,  dziękuję za Twoją obecność pod wierszem

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@lena2_ dziękuję Lenko

@Alicja_Wysocka

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bardzo podoba mi sie to sformułowanie. 

Dziękuję, że jesteś tutaj