Niepowodzenie wiersza

[Leszczym]

 

                Pewnego wieczoru, który zakrawał na noc, albowiem moje usiłowania pisarskie trwały do piątej nad ranem z minutami postanowiłem trafić w awangardę. Chciałem i ja dołączyć do jej zacnego, wielmożnego grona. Pełne minut i sekund długie godziny poświęciłem napisaniu pewnego wiersza, który w zamyśle miał spełnić bardzo wysokie i wyśrubowane oczekiwania. Potem to wielkie moje dzieło wykwintnej poezji, literatury niemalże najprzepiękniejszej wysłałem im. Cóż, jak łatwo się domyślić, wcale nie przekonałem awangardy. Uznali i to relatywnie szybko, choć często lubią zwlekać, że nie przemyślałem i nie rozumiałem, oraz że wiersz jest absolutnie zbyt bezgustowny. Zresztą – myślę sobie – że awangardowym generalnie bardzo mało się podoba zatem i mój utwór nie przypadł im do gustu. I na tym mógłbym zakończyć tę wielce pouczającą historię, ale to wcale nie był jej koniec. Otóż, okazało się, że mój sąsiad z kilku dalszych przecznic domostw dowiedział się skądś o mojej próbie, która zowie się nieudolna. Typ to trochę dziwny, taki osobliwy pół dresiarz, pół autsajder, pół nie wiadomo kto i za co. I gdy tak szedłem zafrasowany którąś z ulic nazwanych imieniem i nazwiskiem kogoś o kim nigdy nie słyszałem, typ uśmiechnął się do mnie, podszedł i zbił jak nigdy dotychczas ze mną piątkę. Ten dziwny człowiek uznał całkiem szczerze mój wiersz za zupełnie zajebisty, a nieprzychylne stanowisko wygórowanej awangardy tylko go umocniło w tym przekonaniu. Nie jesteśmy jeszcze może przyjaciółmi, ale od tamtej pamiętnej chwili mój sąsiad spogląda na mnie dużo łaskawszym wzrokiem. Chce czasem mnie nawet pocieszyć. Zapewne gdzieś w zakamarkach komputera ma zapisany ten mój wiersz ogromny wysiłek, który w trudnych chwilach potrafi mu nieco pomóc. Awangarda natomiast – jak to zwykle bywa – dalej jest całkiem niepocieszona, dalej szuka i dalej kona z braku wystarczających ich wygórowanym wymaganiom górnolotnych zachwytów. Ja – niedoceniony tutejszy autor – mam z kolei już swoich sojuszników, co oznacza, że kołowrotek chęci i dążeń jeszcze się kręci. To z kolei spowodowało, że właśnie niniejszym padły te słowa, zresztą zdaniem awangardy zupełnie za krótkiej i zupełnie niewyczerpującej tematu, prozy.

 

Warszawa – Stegny, 12.08.2025r.

[Annna2]

@Leszczym  fajny.

Trzeba docenić, że dociera do zwykłych ludzi,

i myślę tak sobie, że lepsze szczere oceny z serca niż jak to nazwałeś Awangardy,

ale mogę się mylić

[Leszczym]

@Annna2 Ogólnie też tak sądzę, tylko że awangardowi pociągają czasem za różne sznureczki... Ale to temat rzeka, ja może chciałem jedynie zażartować :)

[Annna2]

@Leszczym aha

to może jakoś zaznaczaj- bo śmiertelnie poważnie czytam u Ciebie.

A te sznureczki to znajomości? 

 

[Leszczym]

@Annna2 Nie wiem, pewnie też, różne takie umożliwienia :)

[Marek.zak1]

Awangarda pewnie patrzy na nieawangardę z góry, więc na Ciebie też tak spojrzała,, a czytelnikowi widać coś się w twoim wierszu spodobało, coś swojego, zrozumiałego, czy znanego. Poza tym dla awangardy jesteś, chcąc nie chcąc, konkurentem, a konkurencji, chociaż niby czyni nas lepszymi, to jednak życzy się jak najgorzej, więc nie licz na żadne wsparcie. Pozdrawiam

[Leszczym]

@TylkoJestemOna Nie daj sobie Agato wmówić, że z Twoimi wierszami jest coś nie tak. Zawsze ze mną, a bywam szemrany, możesz gdy tylko chcesz przybić piątkę. Mogę nawet dojechać :)

@Marek.zak1 Faktycznie, masz 100 % racji :) Pomagać konkurencji, kto to widział?

[Berenika97]

@Leszczym

To świetna, autoironiczna i bardzo trafna opowieść o tworzeniu, ambicji i, co najważniejsze, o poszukiwaniu odbiorcy. Podoba mi się, że "dałeś po nosie" snobom ze świata krytyki. Natomiast szczery odbiorca sztuki - Twój sąsiad jest genialny. Pozdrowienia dla niego! :))

Lubię Twój styl - taki gawędziarski, ironiczny. Zakończenie - smakowite. :)

Twój "kołowrotek" niech się dalej kręci.

Pozdrawiam

[Leszczym]

@Berenika97 Bardzo dziękuję za doceniającą opinię, takie rzeczy faktycznie mnie trochę "nakręcają" że pisanie ma sens :)

[Berenika97]

@LeszczymTwoje pisanie ma ogromny sens, lubię czytać Twoje teksty, są takie niebanalne. :))

[Leszczym]

@Berenika97 Może dlatego, że nie czytam aż tak dużo i nie "kopiuję" ? Nie wiem, ale raz jeszcze dziękuję :)

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Leszczym Myślę, że chęci i dążenia dodają sensu szarej codzienności, a awangarda ze swoimi kolorowymi pomysłami napędza ten kołowrotek.

Pozdrawiam serdecznie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

 

 

 

 

 

[Leszczym]

@Wiesław J.K. Z jednej strony racja, a z drugiej nie do końca, bo awangarda ma w sobie coś tak wyszukanego, coś tak wyolbrzymionego, że bywa hamująca. Również serdecznie pozdrawiam :)

[Kwiatuszek]

@Leszczym Tak to jest. Jak wydaje nam się " za bardzo" i " za bardzo" się staramy to wychodzi na odwrót. Tak działa te nasze energetyczne prawo równowagi, jak widać w każdej kwestii. Z drugiej strony być może ten wiersz miał trafić do tego jednego, konkretnego odbiorcy. Ładnie:-) Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Leszczym]

@Kwiatuszek Nie wiem, starać się powinno w normie :) Ale co to jest i jaka przede wszystkim jest norma? Jej się wręcz też nie da uśrednić :)) Pozdrawiam !!