Oderwany

[Berenika97]

Oderwany.
Zły.
Milczący.

 

Mówili:

"On nigdy nie będzie normalny,

On nigdy nie będzie pasował."

A on…

gubił słowa,
jakby były za ciężkie dla ust.

Uciekał.
Chował się w trzewiach miasta,

w którym cień był jedynym przyjacielem,

i gdzie nikt nie pytał o imię.

Chodził jak bezpański kot.
Ranił nogi,
a dusza krwawiła od dawna.

Tworzył własną legendę,

której nikt nie był w stanie mu odebrać.

W domu?

Pełno dzieci,
samotnych jak on.

W szkole?

Tylko oczy.
Wpatrzone. Wbijające się jak ostrza.

Wymazywany ze zdjęć,
jak plama, której nie da się zmyć.

Łzy chował głęboko.

Zobaczyłam.

Poznałam.

Usta — zatrzaśnięte.
Oczy — dwa zimne sztylety.
Serce — zbroja.
Pięści — kamienie.

I dziś…

 

po raz pierwszy

otworzył dłonie.

[Annna2]

@Berenika97 Wzruszający i piękny- jak Twoje serce Bereniko.

Potrafisz dotrzeć i to jest piękne.

Bo nikt nie jest gorszy, choć bywa trochę inny. Taki sam

[Simon Tracy]

@Berenika97 Wielu wyrzutków jednak nie dostąpi nigdy takiego ratunku. Ale każdy uratowany żywot ma cenę niezbywalną - wolność

[Migrena]

@Berenika97

 portret duszy obudowanej murem -

a jednak w środku wciąż bijącej istnieniem.

Piękne, że w finale jest światło w geście otwartej dłoni.

Ciemność nie jest tutaj tłem. 

Ona jest przestrzenią.....

Bereniko.

Jestem pod wielkim wrażeniem Twojego wiersza !

[Alicja_Wysocka]

@Berenika97

Twój bohater wydaje się introwertykiem, ale przede wszystkim - człowiekiem zbudowanym z ciszy, bólu

i niezgody na świat, który go odrzucał.
Przejmujący wiersz o samotności, o tym, jak łatwo wykluczyć, i jak trudno potem nauczyć się znów otwierać dłonie.

[wierszyki]

Tytułowy oderwany może mieć w kontekście opisanej sytuacji dwa znaczenia - oderwany od rzeczywistości

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

lub oderwany po diagnozie od rodziny.

 

 

 

W puencie podmiot liryczny podsuwa nam tryumfalne

 

(narzuca się trochę obrazek jakiegoś małego zwierzątka, któremu podano coś do zjedzenia, może jakiś kocyk itp)

Jest to bardzo sugestywnie napisane, trudno nie podążyć za tym opisem, mi jednak przychodzą do głowy opisy sytuacji, gdzie np. zamiast pomocy rodzinie zastosowanie "oderwanie".

Taki do zastanowienia wiersz moim zdaniem, to na plus oczywiście.

Pozdrawiam Autorkę :-)

 

(Aczkolwiek niepokoi mnie, owe oderwanie).

[Rafael Marius]

@Berenika97

 

Sporo się w życiu zajmowałem osobami wykluczonymi na różne sposoby. Rzadko kiedy udaje się pomóc.

 

 

 

Edytowane 12 Sierpnia przez Rafael Marius (wyświetl historię edycji)

[infelia]

@Berenika97 "otworzył dłonie" lub ramiona. Wiersz ma potencjał.

[Berenika97]

@Annna2Bardzo dziękuję! Szkoda tylko, że nie wszyscy posiadają empatię i chęć zrozumienia drugiego człowieka. 

@Simon TracyBardzo dziękuję! Niestety masz rację, ale "wyrzutków" robi społeczeństwo, rodzina, system. Warto jednak próbować podać im rękę, każdy uratowany to uratowany nowy "świat". 

[Berenika97]

@MigrenaBardzo dziękuję! Ta otwarta dłoń to tylko nawiązanie kontaktu słownego. Nastolatek odważył się wyjść z inicjatywą i zapytał się mnie, dlaczego lubię historię. Byłoto  na przerwie, gdy upewnił się, że nikt nas nie widzi. I to było jak odrzucenie pancerza. Tym pierwszym krokiem rozpoczął wędrówkę do innej rzeczywistości. Okazał się niezwykle wrażliwym człowiekiem. 

@Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Świetnie go scharakteryzowałaś. On nie chciał rozmawiać, posługiwała się najczęściej monosylabami, bo się jąkał. Klasa się naśmiewała, potęgowała stres, który z kolei zaburzał mowę. Kwadratura koła. Więc wolał nie mówić. Na szczęście zgodził się na zajęcia logopedyczne - ale nie w szkole. Logopeda była również psychologiem. Pomogła mu, odkryła, że chłopiec ma pamięć fotograficzną. 

[Berenika97]

@wierszykiBardzo dziękuję za Twój wnikliwy komentarz. 

Oderwany ma tu wiele znaczeń. Po raz pierwszy usłyszałam o nim takie słowa: "On jest oderwany od rzeczywistości, ale nie przejmuj się nim, nie przeszkadza". Dla mnie był też "oderwany" od rodziny, bo sam chciał się od niej uwolnić - częste ucieczki z domu, (rodzina wielodzietna i z problemem alkoholowym obojga rodziców). "Oderwany" od klasy - nie akceptowany przez rówieśników, raczej wyśmiewany. "Oderwany" od społeczeństwa, bo nie podporządkowywał się pewnym zasadom czy normom postępowania. Nie muszę dodawać, że społeczeństwo, system, dorośli go zawiedli.

Pozdrawiam.

@Rafael MariusBardzo dziękuję! Masz rację, bardzo rzadko. W tym przypadku udało sie, ale tylko dzięki ludziom dobrej woli i  organizacji pozarządowej. A wszystko  poza systemem oświatowym, opieki socjalnej czy systemem sądowniczym. 

Pozdrawiam. 

@infeliaBardzo dziękuję! Cieszę się, że tak uważasz. :))) Pozdrawiam. 

@JWFBardzo dziękuję! 

[Berenika97]

@Robert Witold GorzkowskiBardzo dziękuję!

[Berenika97]

@WochenBardzo dziękuję! 

[Wochen]

@Berenika97 mało się udzielam w komentarzach , nie mam Facebooka i innych social medium , jestem autsajderem. Niemniej  doceniam 

@Wochen dobry tekst 

[Berenika97]

@WochenRozumiem, ja też nie mam fb i innych social mediów. Ten portal jest jedyny. :))) Pozdrawiam.

[Wochen]

@Berenika97

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Wiesław J.K.]

@Berenika97 Samo życie! Samotność bywa konieczna, tak od czasu do czasu, lecz ogólnie mówiąc życie bez innych ludzi było by pozbawione sensu. Pozdrawiam z otwartymi dłońmi. :)

[Berenika97]

@Wiesław J.K.Bardzo dziękuję! Też tak uważam. Pozdrawiam. :)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ja też z tych pozarządowych.

Problem w tym, że oni sami się wykluczają i nie chcą współpracować.

[Berenika97]

@Rafael MariusJestem tego świadoma, tak samo mówiła mi znajoma psycholożka. Pozdrawiam.