Limajno

[Annna2]

 

 

Ptasich głów nad więcej niż źdźbeł trawy.
Tysiąc par oczu pikuje wciąż barwą szarą.
Ich klangor uderza, obija pinakli dywany.
Wyspy treść- nie moja, ich obłoków falą.

Jestem intruzem, tu każdy im obcy.
Kilka gęsi ląduje, by wzbić do lotu wstęgą.
Chmura światła przebija powietrzne arrasy,
kadrem odchodzi, jak ciasną dalszą wedutą.

Tam fioleci się niebo, tnie wiotką linią.
Pliszkom śni się wczesny pączek różany.
Kocham mówią- zawsze, jutro i wczoraj.

Hejnałem zakrzyknie skowronek nad ranem.
O piątej, ale tak bardziej z wieczora
O rany- niemożliwe! Ja znowu zaspałem.

 

 

 

 

[Berenika97]

@Annna2Przez zastosowanie oryginalnych, surrealistycznych obrazów natury wpada się w atmosferę między snem a rzeczywistością. Pogłębia to muzyka i zamglone obrazy. Ten świat bardziej odczuwam i nie chcę go rozumieć. Zakończenie zrywa ten "sen/nie-sen" nagle, żartobliwie, i trzeba zerwać z przeżyciami, które zaserwowałaś wcześniej. 

Piekny utwór! 

@Berenika97Nad jeziorem Limajno kiedyś odpoczywaliśmy, piękne miejsce. A jezioro było wówczas bardzo czyste. Nie wiem, jak jest obecnie.   

[Annna2]

@Berenika97  jest czyste. Kilka lat temu poszerzono plażę, zrobiono trakty spacerowe, plac zabaw dla dzieci.

Czasem problemem jest przyducha,

dzięki

[Maciek.J]

Aż chciałoby się w jednej chwili przenieść w twoje strony i nacieszyć oczy i serce widokiem niejednego jeziora .Bo u mnie tylko rzeki i najwięcej mostów w naszym kraju.Ale co mi po mostach kiedy tak pięknych jezior nie ma...

[Alicja_Wysocka]

@Annna2Muzyka jak balsam, pasuje do wiersza, a wiersz do niej :)

Nawet skowronka w trelach słyszę.

[Jacek_Suchowicz]

za samą muzykę serducho ale wiersz też dobry

 

urzeka piękno Warmii i Mazur

tereny zda się dziewicze

kiedy wędruję widzę od razu

nasypy -martwe są dzisiaj

 

pozostałości tras kolejowych

mosty przepusty wąwozy

pozarastane zabudowane

a mogłyby żyć dopowiem

 

jak kajakami ożyły rzeki

hordy spływają Krutynią

poza sezonem orła białego

i czaplę bywa omijasz

:)

[Robert Witold Gorzkowski]

@Annna2 Aniu ty wiesz że nic więcej nie potrzeba słowo i kawałek chleba. Świeża woda ze strumienia i myśli które płyną z twoich wersów - koją. Dziś miałem ciężki dzień ale twój wiersz i Grieg w tle dały mi nowego powera. Już mi się chce już nie jestem zmęczony i proszę o więcej i obiecuję że przy nim nie zaśpię.

[Naram-sin]

Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary,

Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem.

Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.