List - powrót do emocji

[Robert Witold Gorzkowski]

              

 

Brak mi przekazu twojego z szelestu płynącego

brak mi piórem pisanych euforii w liście wylanych

całym sobą czytałem strony trzymane na wietrze

kładłem głowę pod kurtkę wonne wdychając powietrze.             

 

Na kartce smugi czerwone przez szminkę pociągnięte

i widzę twoje usta jak były do niej przylgnięte 

dziś znów odkryję miłość telefon niesie obrazy

lecz nie ma tu dawnej iskry i łez na końcu zdarzeń.           

 

Nie chcę twojego raportu on do mnie nie przemawia 

więc nie pisz na Whatsapie mój świat się dawno zestarzał

zniechęca mnie technologia tęskno patrzę przez serce

na powrót wyślij słowa zamknięte w białej kopercie.         
 

 

Edytowane 2 Lipca przez Robert Witold Gorzkowski (wyświetl historię edycji)

[Maciek.J]

bardzo osobisty wiersz zamknięty w kopercie

takie chwile pozostają na zawsze

pozdrawiam Robercie

[Robert Witold Gorzkowski]

@Maciej_Jackiewicz dziękuję

[Annna2]

@Robert Witold Gorzkowski  jakby dwa- albo jeden- ten młodzieńczy i i miłość romantyczna,

i druga część- to zawiedzenie- bo wszystko nie tak- bo miłość nic nie ma z romantyczności-

teraz raportowana, selfikowana w tych aplikacjach nowoczesnych.

Ileż emocji dawało samo czekanie na list, na listonosza. A potem rozrywanie białej koperty,

a potem czytanie i odpowiedź piórem pisana.

Magia.

 

[Marek.zak1]

Świat się zmienił, a komunikacja z tych rzeczy, które najbardziej. Też pamiętam, jak czekałem na listy od niej, będąc za granicą. teraz bym takie w ułamku sekundy. Nasze dzieci przez to nie przechodziły, myślę, że jednak sporo straciły, bo oczekiwanie bywa równie fascynujące, jak spełnienie. Pozdrawiam. 

[Robert Witold Gorzkowski]

@Annna2 dziękuję 

@Marek.zak1 dzięki 

[Wędrowiec.1984]

@Robert Witold Gorzkowski Listy wymuszały na człowieku cierpliwość, natomiast informatyzacja zwiększa bez przerwy tempo życia. Czy chciałbym powrotu listów? Na pewno nie w sferach, gdzie szybki obieg informacji jest kluczowy, aczkolwiek odnoszę wrażenie, że ludzkość zachłysnęła się komunikatorami internetowymi.

[Robert Witold Gorzkowski]

@Wędrowiec.1984 dokładnie tak dzięki

[Alicja_Wysocka]

@Robert Witold Gorzkowski

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zgadzam się z kolegą. 

Zastanawiam się które słowa zostają w nas najdłużej, wypowiedziane, napisane czy przemyślane? A może każde z nich i tylko wszystko zależy od tego jakie były, czym podszyte? Przyjaźnią, miłością, zazdrością, nienawiścią... 

Listy uczyły cierpliwości i panowania nad sobą, a dzisiaj tempo życia jest tak zawrotne, że szybko łamie nam nogi i ręce, nakazuje natychmiastową reakcję, często ze szkodą dla nas samych.

Spodobał mi się Twój wiersz :)

[Wędrowiec.1984]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Każde z nich. Wszystko zależy od kontekstu.

 

Mam dokładnie takie samo zdanie.

[Robert Witold Gorzkowski]

@Alicja_Wysocka dziękuję 

[FaLcorN]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Gdzie się podziały, tamte poezje,

niezapomniane.

Wyspa w oddali, na horyzoncie czasu.

 

Dziękuję za źródło refleksji,

pozdrawiam!

[Nefretete]

@Robert Witold Gorzkowski

Robercie.

LIsty zawsze mają moc, lecz bez 'przewarunkowań' (neologizm)

 

Pozdrawiam

[Robert Witold Gorzkowski]

@Nefretete dzięki

[Robert Witold Gorzkowski]

@Rafael Marius dziękuję 

@viola arvensis dziękuję 

@Andrzej P. Zajączkowski dziękuję