Krótka wizyta w rodzinnych stronach

[Sylwester_Lasota]

Twarze znajome, chociaż postarzałe,

marszczą się czoła i policzki bledną.

Kogoś poznałem, kogoś nie poznałem,

większość pamiętam, zapomniałem jedną.

 

Czy dla nich jestem tym, kim kiedyś byłem?

A może cieniem, co przybył w ich strony?

Biegną wspomnienia, przenoszą na chwilę

w świat bezpowrotnie, dawno utracony.

 

Kościół, co kiedyś zdawał się katedrą,

teraz skurczony w jakiś dziwny sposób.

Cuda z dzieciństwa jakby nieco bledną,

gdy na mszy pełno tylko starszych osób.

 

Dom, jak stał, stoi, cichy, opuszczony,

pamiątka zgiełku i zamierzchłych czasów.

Idę na spacer w dobrze znane strony.

W lesie przecinka. Nie poznałem lasu.

 

Wszystko się zmienia, wszystko jest tak samo.

Nowy las rośnie, rosną pokolenia.

Pora się żegnać, bo wyjeżdżam rano,

zabieram tylko kolejne wspomnienia.

 

 

 

 

Edytowane 3 Kwietnia przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)

[Marek.zak1]

Sentymentalnie, refleksyjnie. Po długiej nieobecności trudno znaleźć wspólne tematy, oprócz wspomnieniowych. Pozdrawiam. 

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Prawda. Niektórych osób nie widziałem ponad dwadzieścia lat.

Również pozdrawiam.

[wierszyki]

Chociaż zapomniana, ale, że osoba -

powiedziałabym, iż za to ode mnie nagroda;))

Pzdr

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Kwiatuszek]

@Sylwester_Lasota Te przecinki chyba we wszystkich lasach robią teraz. Bardzo ładny wiersz, czytałam z przyjemnością. Pozdrawiam serdecznie:-)

[Alicja_Wysocka]

@Sylwester_Lasota  też się wybrałam na taką wycieczkę, wróciłam smutna, bo domu, w którym mieszkaliśmy, już nie ma, na tym miejscu postawili wieżowce, kiedyś był tam piasek, teraz asfaltowe ulice, niby wszystko jest, co potrzebne do życia, ale jakieś nie moje. Tamten dom, ogród, sąsiadów, mam tylko we wspomnieniach.

Dzisiaj, po Twoim wierszu, byłam tam myślami po raz kolejny.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Jacek_Suchowicz]

Sylwek - jak czytam mam mieszane uczucia - aby nie poszedłeś na łatwiznę

 czy właśnie tak miało być pocztówka  z rodzinnych stron?

 a może:

 

zaorał twarze labirynt bruzd

niemal zgaduję z kim wiążę słowa

na makijażu złożony róż

wiekową ciocię jak pocałować?

 

...

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wiesz Jacku, to był pogrzeb ostatniej mojej cioci. Żyła naprawdę długo. Sorry, ale w tym kontekście Twój komentarz wypadł nieco niestosownie, niestety, ale o tym nie mogłeś wiedzieć, więc nie ma o czym mówić.

Jeśli chodzi o pójście na łatwiznę, to ten tekst przyszedł mi ze sporym trudem. Męczyłem się z nim przez kilka dni. Może stąd też takie wrażenie... że taki wymęczny. Niemniej nieco mi przykro, że w Twoim odbiorze wyszła mi kiczowata tandeta. No cóż nie zawsze się uda.

Dzięki za wizytę i czytanie.

Pozdrawiam. 

 

 

Może być osoba albo twarz osoby.

Dzięki.

Również pozdrawiam.

 

 

 

Edytowane 3 Kwietnia przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)

[Jacek_Suchowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No tak - zapomniałem.  Dziś z dalszą rodziną widzimy się z okazji ślubu (rzadziej) ale na pogrzebach  obowiązkowo się spotykamy - nie domyśliłem się. 

Załączam wyrazy współczucia

(ale jak obserwuję grono 80+  to nie wiem co myśleć- czy tam nie jest lepiej?)

Edytowane 3 Kwietnia przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pozyskiwania drewna dokonuje się przeważnie zimą, kiedy drzewa są uśpione, więc to nie niespodzianka, że akurat teraz w lasach można spotkać świeżo wyrąbane polany.

Bardzo dziękuję.

Również pozdrawiam.

 

 

 

Myślę, że nie można się tego domyślić z tekstu, to tylko mój odautorski komentarz.

 Z niektórymi krewnymi nie widziałem się ponad dwadzieścia lat. Pomimo pogrzebu, to było w pewnym sensie ciekawe doświadczenie. Nie wspominając już o ich dzieciach i wnukach. Chociaż my byliśmy dosyć blisko, doszliśmy to tego, że trzecie pokolenie już się ogóle nie zna. Smutne to trochę.

Pozdrawiam.

 

 

Też twierdzę, że świat, w którym się wychowywałem i dorastałem, odszedł już bezpowrotnie, nawet pamięć o nim powoli zaczyna ginąć... a wydawał się skałą.

Dziękuję za czytanie i podzielenie się refleksją. 

Pozdrawiam.

[andreas]

Również czasami zatęsknię za swoim Toruniem, ale tam tylko starówka bez zmian, a nawet piękniejsza. Dałem się namówić na zjazd - "30 lat po maturze" i to był pierwszy i ostatni raz. Niektórzy się tak pozmieniali, że żal było patrzeć. Ze mną szczęśliwie czas bardzo łagodnie się obchodzi.

Pozdrawiam.

[M_arianne]

@Sylwester_Lasota

 

Czasem trzeba powracać.

Nie ma silnych.

 

[Rafael Marius]

@Sylwester_Lasota

 

Ja mieszkam ciągle w tym samym miejscu.

Niby centrum Warszawy, a jednak wszyscy z mojego rocznika, około 100 osób gdzieś wyjechało.

 

Bardzo bym się ucieszył gdyby ktoś wrócił na stałe lub choćby na jeden dzień.

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Niestety, czas nikogo nie oszczędza. Najczęściej, jeśli przebywamy z kimś na co dzień, to nie zauważamy powolnych zmian, ale spotkanie kogoś po dłuższym czasie, czasami może być naprawdę szokujące. Szczególnie jeśli na powitanie słyszysz: "Czy ty się w ogóle nie starzejesz?!" ;)

Dziękuję i również pozdrawiam.

 

 

Czasem trzeba. Tak czy siak, czasem trzeba.

Pozdrawiam.

 

 

 

Ech... Dziwny jest ten świat.

 

Pozdrawiam.

 

 

 

Edytowane 6 Kwietnia przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)