Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Świat jest pełen dupków i naiwnych kobiet

Laura Alszer
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Laura Alszer

Laura Alszer

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano

masz trzydzieści lat

i ani myślisz dorosnąć

wygodnie chodzisz w butach nastolatka

 

kobiety zrywają komplementy z twoich ust

rozgryzają jak orzechy

delektują się rzuconym ochłapem

później stoją w kolejce po stoperan

 

dobrze je pieprzysz

nacierasz pazerne skóry

owocowym nektarem

 

wpatrzone w ciebie jak w Dawida

z językiem na wierzchu aportują patyk

(do nogi suko do nogi)

 

twarzy jak grzechów nie pamiętasz

wycierasz buty łzami 

następna 

następna 

następna

 

i tylko czasami przed snem 

powtarzasz w głowie ich imiona

jak pacierz

13
wierszyki

wierszyki

Opublikowano
Opublikowano

Ojej, nie wiedziałam :-)

 

Świat wiecznych singli to nie mój świat, ale dostrzegam. Mają przewagę na rynku pracy i w wielu dziedzinach życia. Pełni energii  i wiary, że tak będzie zawsze.

Zapewne z perspektywy jakiegoś wysokiego budynku w dużym centrum, świat może wydawać się, że jest taki.

Pzdr :-)

Marek.zak1

Marek.zak1

Opublikowano
Opublikowano

Raczej przystojnych dupków, z najlepszymi genami, którzy przyciągają zainteresowanie bardzo wielu kobiet. Skoro jest im dobrze, to po co mają coś zmieniać. Trafiłaś ze zjawiskiem, ale wina / przyczyna jest zwykle po obu stronach. Pozdrawiam

2
andreas

andreas

Opublikowano
Opublikowano

A Jan Izydor Sztaudynger opisał zupełnie odwrotną sytuację:

 

Koniugacja

 

Oddaje mi się,

oddaje ci się,

oddaje mu się,

oddaje nam się,

oddaje wam się,

oddaje im się,

a żeni z nim się...

 

Pozdrowionka.

2
Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
Opublikowano

trafiony - dobrze podpatrzony i niepozbawiony goryczy

odnoszę wrażenie że autorce brak dystansu do tematu -świeżynka (może się mylę - przepraszam)

 

to wy karmicie naszą próżność

wystarczy trochę wam dogodzić

pałeczka sztafet przechodzi równo

o dojrzałości nie ma mowy

:))

1
Deonix_

Deonix_

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Mocny tekst (jak to często u Ciebie),

chociaż... o ile adresat nie deklaruje wierności

i zobowiązań wobec wspomnianych kobiet, 

to moim zdaniem - nie jest złym człowiekiem. 

 

Ale taką (pół)otwartość związku i jego charakter należy wstępnie ustalić

i też nie wciskać nikogo w jakieś sztywne ramy, jeśli się z nimi dobrze nie czuje... 

 

Trudny temat i skomplikowany, wcale nie jednoznaczny, 

zaś przyczyny często psychobiologiczne (kobiety często przywiązują się do swoich partnerów seksualnych bardziej niż mężczyźni, gdyż naturalnie i podświadomie traktują ich jako potencjalnych ojców swoich dzieci, wierność i stabilizacja są dla nich ewolucyjnie korzystne, podczas gdy mężczyźni instynktownie dążą do obdarzenia swoimi plemnikami jak największej liczby kobiet). I pewnie stąd to wszystko, choć wiele też zależy od osobowości... 

 

Ale - abstrahując od powyższego - czytało się świetnie :)

 

Pozdrawiam :) 

 

Deo

Edytowane przez Deonix_ (wyświetl historię edycji)
2

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • bazyl_prost
      tea?

      Przez bazyl_prost · Opublikowano

      Tea co to jest Tea...? na początku silny demon nieomal materialny, wielu się nią krztusiło. odpadła z naszych orbit, zginęła w popiele , nikt jej nie chciał miała zbyt dużą masę Radu , drażniła ,  ze skrajności w skrajność i nigdy za dużo . Miary, straciła miary bo ponieważ , lepiej nie waż, zostało trochę helu, ale pies woli mięso, rybę też zje. Nie zamykaj oczu , jutro może być zaskakująco inne, jak wątły mak , jak płatki róż, czerwień jest błękitem . Koszmar się rozpłynął ale smutek pozostał. 
    • aniat.
      Grudniowa cisza

      Przez aniat. · Opublikowano

      @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • A.Between
      Mapy bez powrotu

      Przez A.Between · Opublikowano

      Szukałem balsamu — na blizny, na echo dawnych ran; nostalgia, jak woda w starych kadziach, rozlewa się po grudniowym niebie.   Chłód spuszcza głowę, rozkłada woal szronu, szepcze do siebie po cichu i nie patrząc w przód — idzie dalej.   Na parapecie czarny kot jak przecinek w zdaniu dnia, straszy sikory drżeniem ogona, jakby bronił tajemnicy zimy.   Bo czasem najgłębsze ukojenie znajduje się dopiero wtedy, gdy odczytasz własne rany jak mapę powrotu do siebie.   Wiesz kiedy nasze dłonie spotkają się w pół drogi, zgaśnie ciężar zim lecz błogi rytm nigdy nie wróci.   I co wtedy ? Czy już bez lęku przyjmiemy swoje słowa, jakby bliskość była pieśnią, nową prostą formułą - zostań.    Boję się odpowiedzi, bo może nie będzie w niej gwarancji może bliskość nie być hymnem lecz zgodą na brak melodii.
    • violetta
      Zaklęcie

      Przez violetta · Opublikowano

      @Rafael Marius anioł ze mnie taki szybko gojący:) noga już prawie nie boli, może troszkę, w nocy się budziłam, czułam równie, już jest stabilna noga:)
    • infelia
      Pokuta

      Przez infelia · Opublikowano

      Dwadzieścia lat w ciemnym lochu. Dwadzieścia lat odbijania się niczym Piłka od krat i stalowych wrót. Ocierania się o szare betonowe ściany   Na spacerniaku, jak na wybiegu dla psów. Klawisz na klawiszu brzęczał głośno, Choć nie było tam pianina ni akordeonu. Dzisiaj siedzę na kamieniu polnym,   Sama jak palec u ręki, łzy leję, łkam Na widok słońca, które chowało się Przede mną ze wstydu przez tyle lat. Nawet teraz, gdy rzucę okiem wokoło,   Nie widzę swego cienia, nawet śladu, Jakby mnie nie było; czy zostałam duchem Niewidzialnym, nocną zjawą, marą? Dłubię patykiem w ziemi, rozmyślając   Co dalej, jak wstać na nogi, gdzie iść? Świerszcz w trawie dla mnie nie zagra, Kundel ze wsi wyszczerzy tylko kły. Powlokę się przed siebie, mocno trzymając   Swoje łachmany, nim odbierze je złośliwy wiatr, A błotnista ziemia wessie drewniane chodaki. Mój cały dobytek zebrany w te stracone I przespane dwadzieścia ostatnich lat. @infelia Inspiracją - serialowa Pati.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...