Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Koci koci łapci

Sylwester_Lasota
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Sylwester_Lasota

Sylwester_Lasota

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano (edytowane)

Wyszły kotki dziś na łączkę,

wietrzyk im ogonki plącze.

Wyszły sobie pofiglować, 

bo im figle tylko w głowach.

 

A tu takie ładne kwiatki,

ślimak domek ma wśród trawki

i wiadomo, że za chwilę

liczne zlecą się motyle. 

 

Już zaczyna być gorąco,

bo przygrzewa złote słonko,

łąka pięknie się zieleni,

rajem zda się na tej ziemi.

 

Pora zacząć już swawole.

Najpierw gonią się po kole,

potem bawią w chowanego,

a na koniec w kto którego.

 

 Po zabawy zakończeniu

układają się w półcieniu

rosochatej, polnej gruszy,

która kwieciem na nie prószy.

 

I znaczenia tutaj nie ma

czy to lato, jesień, zima,

bo ta łączka, proszę pana,

bywa jak zaczarowana.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
11
Andrzej_Wojnowski

Andrzej_Wojnowski

Opublikowano
Opublikowano

@Sylwester_Lasota

 

Dom bez kota to głupota.

 

 

 

na jarmarku pod Neptunem

stoi stary srebrny mim

chociaż tłum go ignoruje

dziś nie robi smutnych min

czasem ktoś złotówkę wrzuci

czasem ktoś odwróci wzrok

a on dziwnie uśmiechnięty

czeka aż nadejdzie noc

 

wtedy wróci po kryjomu

na poddaszu jego dom

nie ma dzieci ani żony

ale czeka mały kot

przebrnął rano schody kręte

a zwichniętą łapkę miał

na ostatnie doszedł piętro

nie chciał nocy spędzić sam

 

 

 

3
Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Stary kocur ładnie koci

czasem rym się trafi złoty.

Poukładał rytmy rymy

chociaż jeszcze nie ma zimy.

 

Zaczarował łąkę słowem;

by zabawy były zdrowe,

by się kotki wyhasały

i w spokoju ciut pospały.

 

Ja czytelnik sensów szukam:

tych głębokich - nie dla ucha.

Dla rozumu proszę kota

na sentencje ma ochota..

 

Jedna się nasuwa myśl ta

po swawolach - iść się wyspać

i nie pisać wierszy długich

rytm po drodze zapodzieje się i zgubi.

:))

 

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
2
Sylwester_Lasota

Sylwester_Lasota

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Stary kocur kości grzeje

i z kociaków cicho śmieje.

Przecież jeszcze ma w pamięci

swój miniony wiek kocięci.

 

Figle, bójki i swawole,

i wyprawy własne w pole,

gdy to myszki szarej szukał,

a wystraszył się ogórka.

 

A Ty jeśli szukasz sensu,

wśród tych prostych moich wersów,

to podpowiem bez oporów:

Łączka, to jest nasze forum.

 

Resztę sobie poukładaj,

wyobraźni pracę zadaj.

Na tym kończę te wywody.

 

Kocur stary,

Duchem młody.

 

 

Pozdrawiam :)

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
2

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • andrew
      Ludzie

      Przez andrew · Opublikowano

      cudowny świat  a my my  nie wszyscy aniołami   niestety    uwiera wolna wola niewolnicy …   11.2025 andrew   
    • Berenika97
      fizyka poezji

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @wierszyki Dziękuję za komentarz, choć chyba trochę inaczej to widzę :) "Obserwator" w wierszu to po prostu czytelnik — każdy, kto otwiera książkę i patrzy na słowa, dzięki czemu wiersz staje się sobą. Nie przemycam tu AI ani niczego ponadludzkiego, tylko mówię o tym, co dzieje się między poetą a czytelnikiem - że poezja istnieje w tej przestrzeni między nami, w tym "przeświecaniu" przez szczelinę. Zgadzam się, że poezja nie istnieje w oderwaniu od twórcy — ale też nie istnieje bez tego, kto czyta i w tym sensie jest "stanem kwantowym" - dopiero spotkanie sprawia, że się materializuje. Cieszę się, że wiersz był miły w czytaniu, nawet jeśli się nie zgadzamy :) Ale jako czytelnik masz obsolutne prawo interpretować wszystkie teksty tak, jak uważasz. I to jest też piękne w poezji.  Pozdrawiam serdecznie.  @Waldemar_Talar_TalarZgadzam się z tym. Bardzo dziękuję za czytanie i serdecznie pozdrawiam. :) @tetu Bardzo dziękuję!  I tak, właśnie to! "Inaczej między nami wibruje" — to może najpiękniejsze zdanie o poezji, jakie dziś przeczytałam, bo wiersz to nie obiekt leżący na stole, to pole, które nas łączy i w każdym z nas rezonuje inaczej. Może dlatego wciąż zadajemy pytania i nie mamy odpowiedzi,  bo poezja nie jest odpowiedzią, jest tym pytaniem, które wciąż się zmienia, kiedy przechodzi przez kolejnego czytelnika.  "Fizyka poezji" — określenie dla czegoś, co chciałoby być zmierzone, ale istnieje właśnie w tym wymykaniu się miarom.  Dziękuję! :) @Robert Witold GorzkowskiBardzo dziękuję! :)  @lena2_Bardzo dziękuję za te miłe i ciepłe słowa. Pozdrawiam.  @JuzDawnoUmarlem@Czarek PłatakSerdeczne dzięki! :) 
    • E.T.
      westchnienie

      Przez E.T. · Opublikowano

      @lena2_ Zgrabna miniaturka. Życzę sobie więcej takich słownych westchnień.
    • Alicja_Wysocka
      Portret kochanki

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @huzarc To wiersz z gatunku tych, które zostają i dotykają głębi 
    • acatiiia
      Konsystencja (09.11.2021)

      Przez acatiiia · Opublikowano

      @violetta małe firmy mają klimat bardziej domowy, sama teraz w takiej pracuję, inaczej się patrzy na człowieka  @Wiesław J.K. dokładnie, cicho i spokojnie :)) @Annna2 bardziej czuję się zmuszona, tak bym to nazywała  Dziękuję:))

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...