Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Alicja_Wysocka też mam nadzieję że wiem o co chodzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... Od początku do końca jest w tym coś co "jednoczy" z treścią (ale w tym pcierpłam brak mi jednak tego "o" - pocierpłam)  A tak całkiem serio PIĘKNE - wiersz który mówi do "ciebie" teraz ja mam nadzieję że wiesz o co chodzi

Opublikowano

"pocierpłam" czy drobna niezręczność

ścierpiałam  zapewne lepiej

lecz całość czaruje swym pięknem

nie chwalić byłoby grzechem

 

więc trzeba zostawić serducho

bez blichtru kuglarskich sztuczek

pół wieku na orgu gdzieś umkło 

Alicja potrafi urzec

:)))

 

ps: pocierpłam - forma poprawna, słownik się nie czerwieni

Opublikowano

tutaj słowa są jak puzle

żadne inne nie pasuje

czasem wciskam dziwadełka

nawet gdy nie akceptujesz

pozbierałam się na chwilę

chociaż mam nie swoje ręce

nie tą samą myślę głowę

więc nie czekaj na mnie więcej

 

Dzięki Jacku Ty jak widzę jesteś niezmordowany :)

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @andrewJaki piękny i poruszający  wiersz  o spóźnionym dostrzeżeniu, o tym jak czasem widzimy tylko fragment prawdy - osobę, ale nie jej wysiłek, intencję, gest. Uderza mnie ta szczerość w przyznaniu się do zaniedbania: "zawiodłem , nie zwróciłem na nią uwagi".Różowa sukienka to nie tylko ubranie - to symbol próby, starania, może nawet nadziei. To niedokończone "może warto teraz…" zostawia przestrzeń - na działanie, naprawienie, docenianie. Brzmi jak początek czegoś, nie koniec. Śliczny! 
    • @Simon Tracy To potężny, mroczny wiersz o głębokiej samotności i wyobcowaniu. Czuć w nim ciężar izolacji tak przytłaczający, że aż materialny. To obraz kogoś, kto przeszedł już poza zwykłe cierpienie do czegoś bardziej pierwotnego i ostatecznego. Nie próbujesz wzbudzać współczucia - pokazujesz stan duszy bez osłonek, z całą jej ciemnością.  Zrobił na mnie wrażenie, ale nie takie, jak dotychczaowe Twoje utwory. Może dlatego, że za bardzo osobisty? 
    • @Omagamoga   ten wiersz też jest świetny.   tak jak poprzedni.   inspiracja to filozofia Heraklita z Efezu.   panta rhei.    
    • @Kamil Olszówka To bardzo monumentalny utwór pełen dumy narodowej i szacunku dla polskiej historii. Widzę głębokie zaangażowanie emocjonalne - wiersz emanuje autentyczną miłością do ojczyzny i jej dziejów. Ta szczerość uczuć jest jego największą siłą. Imponujący zakres historyczny - od Mieszka I i Cedyni, przez husarię, aż po kampanię wrześniową i AK. To pokazuje solidną znajomość polskich dziejów i umiejętność syntezy wieków historii. Każdy obraz, każde wydarzenie warte jest osobnego wiersza.
    • @viola arvensis   Wiolu.   nie doczekałaś się przeprosin od człowieka który Cię bezczelnie wplątał w sprawę oceny mojego wiersza.   więc pozwolisz, że ja Cię przeproszę !!!!!!   jest dla nas wszystkich nauczką, że powinniśmy ignorować ludzi o inteligencji ściany z podziemi miejskiego szaletu i temperamencie prostaków.   przepraszam Wiolu.   pod moimi wierszami czuj się bezpiecznie i komfortowo.   proszę :)    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...