jesienna sonata

[Jacek_Suchowicz]

Po cichu lato dawno odeszło.
Zaszumiał wiatr w kotlinie wspomnień.
Złośnik namieszał , upiększył przeszłość,
zakręcił łzą tęsknot minionych.

Czereśnie wiśnie zamknął w słoiki,
truskawek smak lodami zmroził.
Lustra pomarszczył, przywołał przy tym
nastrojów garść w kwiatach mimozy.

Zakręcił życia srebrną łyżeczką,
ocenił zysk, zsumował straty.
Nutkę uśmiechu zakreślił lekką,
zostawił czar mocnej herbaty.

Pozwolił spojrzeć nieco inaczej
na życia kres, w jesiennych barwach.
Bezsens pokazał gonienia za czymś,
pałeczkę prawd pragnąc przekazać.

Lecz po co komu taka pałeczka,
gdy w gnoju sens zgubiło słowo.
Zbrukaną prawdę, jak tanią metkę,
rzeźnicy dusz tworzą na nowo.

 

2012

[Wędrowiec.1984]

@Jacek_Suchowicz Ja wiem, że puenta ma w sobie mnóstwo prawdy. Tak, wiem o tym, niemniej jednak wiersze o jesieni zawsze mają u mnie w sercu miejsce.

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - z przyjemnością przeczytałem - super - 

                                                                                     Pzdr.

[viola arvensis]

@Jacek_Suchowicz coraz więcej mocy w Twoich wierszach. Lepsze niż mocna herbata :)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mocno powiedziane i trafnie.

A rzeźnicy wiadomo działają dla zysku, by sprzedawać  więcej i więcej nie patrząc perspektywicznie, że za jakiś czas nie będzie już co rzezać.