Do mamy

[BPW]

Marzyła cały dzień,

Żeby się położyć,

Teraz cały ten czas,

Wieko nad nią ciąży.

 

   Pięć cyprysów uformowanych na kształt pięciu wdów wbijały wzrok w ziemię. W dole już leżała jej trumna, zwykła i skromna, zupełnie jak jej dusza. Pudło z ciałem leżało tak nisko, że wydawało się, że mgła tworzy tam całun. Nie padało. 

 

   Tak jak chciała. 

 

 

Do wzroku tego, gdzie litości dała,

I do tego, że na jej skroni znamię,

Że życia nie miała,

Tęskno mi, Panie.

 

Za dłońmi co delikatne skarcenie,

Podarowała mi za wczasu tanie

Rady, co serca drgnienie,

Tęskno mi, Panie.

 

   Każdy co kilka słów uronił łzę, ja natomiast co kilka łez wydusiłem słowo. Nie było ono dobre, ani też złe. Było odpowiednie.

 

   Tak jak chciała.

 

 

Żałuję tych dni

Co mogłem, a jednak zrezygnowałem,

W koszmarach jako nadzieja się śnisz,

Do domu nie zawsze wracałem.

 

Wychowałaś jak uczyć,

Jak należycie traktować damę,

A ja dumnie nie zawstydzę się,

Że miałem mamę.

[viola arvensis]

@BPW Piękne i wzruszające. 

Znam taki bol, stratę i tesknotę.