Róża i ja

[Manek]

Róża i ja

 

Przekwitła róża w szklanym wazonie,

Wyschnięte liście i pajęczyna.

Purpurą kiedyś wdzięcząc zalotnie,

Aromatycznie zmysły karmiła.

 

Soczystym pąkiem kwiatu nabrzmiała,

Kusiła tańcząc tango bezwstydnie,

Do jej zerwania tak zapraszała,

A zrywającą rękę raniła.

 

Dziś pochyliła główkę zmęczoną,

Zwiędniętym płatkiem blat stołu zdobiąc,

Nową kreację wypracowała,

Jeszcze się piękni za końca progiem.

 

Siedzę wpatrzony w różę, się pytam,

Ileż to kwiatów świat wielki zdobi,

Ile z nich martwe stworzyło morze –

Czy także śmierć umrzeć potrafi?

 

Marek Thomanek

12.09.2023

[Rafael Marius]

@Manek

Wszystko przemija.

Śmierci też kiedyś nie będzie, jak wierzą chrześcijanie i pewnie nie tylko.

[Łukasz Jasiński]

Estetycznie 

 

Łukasz Jasiński 

[Manek]

@Rafael Marius Nie odbieram śmierci, jako czegoś negatywnego. Obojętnie, czy po niej jeszcze coś będzie, albo to już jest koniec absolutny.

@Łukasz Jasiński podziękował