trudno iść dalej gdy
droga się kończy
marzyć nie
widząc uśmiechów
trudno być sobą gdy
cień kłamie - nie
dumać widząc
mogiły
trudno jest żyć
gdy za drzwiami
niewiadoma nie
ma sensu
trudy są trudne
ale to one uczą
nas przyszłości
mimo że bolą
Nieuchronnie, wędrując, każdemu się zdarza
W rozważań dzikich zabrnąć ostępy
Gdzie wyobrażeń psyche spokój topią
Lęków nieskończonych, wyśnione odmęty
Ze strachów budują dla krzywdy instrument
W rytm złowrogiej ciszy, co nie koi serca
Niczym zniewolona udręką partytura
W duszy wybrzmiewa wyszczekane scherzo
Płonne nadzieje, życia rozterki
W popiół się obrócą i zostaną kości
Przyjdzie ogień, poprosi, a ty wszystko mu dasz
Tylko gniewu nie składaj na ołtarzu miłości
Ha ha ha, Dobre :).
Trybunalskie, to było takie biuro turystyczne w Piotrkowie Tryb. Nie wiem czy jeszcze funkcjonuje.
Pewien linoskoczek w centrum Koszalina
poznał raz dziewczynę o imieniu Lina.
Zaczął więc Linie wyłuszczać,
że się po linie nie spuszcza,
bo to przecież nie jest jego dyscyplina.
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się