Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

kolorami włocławskich bulwarów


Rekomendowane odpowiedzi

są miejsca
gdzie nawet łabędzie przemawiają
marzeniem

finezyjnie uczą mnie
na nowo
bieli swych skrzydeł

nie zjadają chleba
zaspokoiły głód
wrażliwością

i tak uroczo
zapominając o bożkach
codzienności
chyba niepotrzebnie
zabrałam dzisiaj

pielgrzymując korytarzami
pamięci
maluję obraz
kolorami włocławskich
bulwarów

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

witam wszystkich :))

tak tak, wiem... już raz opisywałam włocławskie bulwary. i Agata także to uczyniła... ale cóż ja na to poradzę, iż miejsce to kryję w sobie niesamowitą magię. przecież tam na człowieka spływa natchnienie samo... mam nadzieję, ze wybaczycie mi monotematyczność

Pozdrawiam włocławsko
Kalina

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

dziękuję Izo za wizytę :)

swych - swoich : bitwa trwa, jutro ogłoszę światu jej wyniki
codzienność zdecydowanie lepiej wypada na tle rzeczywistości

bardzo mi miło, iż poświęciłaś chwilkę na przeczytanie mojego wierszyka ;)

Pozdrawiam
Kalina

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

świetnie wg mnie... najleszpe fragmenty:

nie zjadają chleba
zaspokoiły głód
wrażliwością

i tak uroczo
zapominając o bożkach
codzienności
chyba niepotrzebnie
zabrałam dzisiaj

pielgrzymując korytarzami
pamięci
maluję obraz
kolorami włocławskich
bulwarów

bardzo mi się podoba, pozdrawiam gorąco

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Pansy, zachęcam do odwiedzania i miasta i wiersza :)
zauważyłam, że w wypowiedzi wdarł się malutki (czy taki malutki? :)) chochlik. podkreślam, iż jestem rodowitą włocławianką i wiersz jest o wŁocławskich bulwarach. proszę o minimalnie większą uwagę :)

Pozdrawiam
Kalina

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wiersz jest naprawdę ładny, jest tu wrażliwość, subtelność. Jedyne co mi osobiście w nim przeszkadza to wersyfikacja ostatniej zwrotki, coś bym tu zmieniła. I - także w tej zwrotce, jednocześnie pielgrzymowanie i malowanie. Może to troszeczkę rozbić, albo przynajmniej zmienić formę z imiesłowowego : "pielgrzymując" na "pielgrzymuję". Ale to tylko moje zdanie.

Pozdrawiam serdecznie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.

Kochana Aniu... na początku dziękuję Ci bardzo serdecznie za poświęcenie mi chwili (a raczej mojemu utworowi). Nie mam pomysłu na zmianę wersyfikacji ostatniej strofy - zostawię tqk jak jest. Dlatego też nie mogę zmienić "pielgrzymując" na "pielgrzymuję", gdyż wtedy gryzłoby się to z "maluję" i dało tym samym niezbyt piękny efekt. Chyba, ze sama masz jakiś pomysł...

Pozdrawiam
Kalina
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Pansy - nie ma problemu :) skoro jesteś z tym miastem związana emocjonalnie, to nic dziwnego, że od razu o nim pomyślałaś. nic się nie stało, tylko troszkę się uśmiałam, bo już kilka osób o tym Wrocławiu pisze :) no i dzięki wielkie za dobre słowo :)

Jasiu zły - kolejny Wrocław :p dobrze, powiedzmy, ze to pomyłka :) jest mi bardzo miło, iż wplasowałam się w twoje walory estetyczne i że dzięki moim skromnym słowom zechcesz odwiedzić miasto Kujaw (czy też Śląska :)

Pozdrawiam włocławsko
Kalina

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ludziska, próbujecie mi wmówić jedną z trzech rzeczy: albo słabo nieuważnie czytacie, albo ł jest podobne do r, albo Wrocław został utożsamiony z Włocławkiem. Nóż się w kieszeni otwiera na każdą z tych możliwości.

Ja może w nieco innym tonie, choć też życzliwie - nalegam na to, żeby Autorka się broniła, bo może to ja się mylę. Mianowicie - dlaczego ta wersyfikacja taka rozszalała? moim zdaniem jest to nieuzasadnione, a przyzwyczaiłem się do wiersza jako swojego rodzaju ciągu uzasadnień; najłatwiej sprawdzić czytając nie z motywacją emocjonalną, ale zwyczajnie, po katowsku, filologicznie (jak Pan Bóg przykazał :P), tj. robiąc przerwy na końcu każdego wersu. Ten eksperyment wypada dla wiersza niepomyślnie. Natomiast jak widać z wszystkich poprzednich komentarzy ze wszystkich innych wychodzi obronną ręką ;)

Kłaniam się,
F.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Całkiem ładne, tylko to pielgrzymując korytarzami pamięci trochę zbyt patetyczne w stosunku do delikatności całego wiersza. A może by tak: wędrując pomiędzy przedtem a potem
maluję obraz... itd.? Pozdrawiam i jeśli masz chwilkę zatrzymaj się nad moją ,,Pocztówką z Krakowa".

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

dawno mnie tutaj nie było, dlatego dopiero teraz mogę się zacząć bronić :)

Freney - wersyfikacja... często piszę wiersze (utwory) z bardziej rozbudowanymi wersami. osobiście sama wolę takie czytać. ale w tym przypadku wiersz jest, moim zdaniem, nazbyt tajemniczy. starałam się nie zapisywać żadnej myśli wprost - wręcz przeciwnie, wszystko owijać, zawijać, przewijać. miało to być takie którtkie, subtelne rozważanie na temat włocławskich bulwarów i magii tego miejsca. ciężko mi sobie wyobrazić utwór ten "zacieśnić" w bardziej obfite wersy - po prostu ;)

A co do Włocławka i Wrocławia - popieram :) tym bardziej, iż na miasti Kujaw sugeruje chociażby sam tytuł ;)

Aniu - za bardzo patetycznie powiadasz... ale czy subtelność nie wiąże się z patosem?? :) twoja propozycja bardzo do mnie trafia - przemyśle to jeszcze ;)

Pozdrawiam
Kalina

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...